Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: analiza kierunkowa

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Orientacja ciosu w utworach węglanowych triasu obszaru pomiędzy Brudzowicami a Olkuszem

Król M.

Przegląd Geologiczny

2002

Vol. 50, nr 5

415-423

Badany obszar obejmował odsłonięcia usytuowane pomiędzy Brudzowicami (okolice Siewierza) a Starym Olkuszem i jest częścią monokliny śląsko - Krakowskiej. Badaniami objęto utwory węglanowe należące głównie do dolnego i środkowego wapienia muszlowego. Celem było przeprowadzenie szczegółowej analizy kierunkowej występujących spękań ciosowych i wydzielenie poszczególnych zespołów spękań. Wyniki przedstawiono w postaci trójwymiarowych diagramów konturowych oraz dwuwymiarowych diagramów rozetowych biegu spękań. Na podstawie zebranych informacji wydzielono zespoły spękań, określając ich parametry rozkładu sferycznego, oraz wyznaczono niektóre parametry szczelinowatości masywu skalnego. Dokonano także porównania rozkładów spękań z poszczególnych odkrywek testem D Kołmogorowa-Smirnowa. W skali regionalnej najbardziej zaznaczają się zespoły ciosu o biegach NE-SW i NW-SE. W części półnono-wschodniej badanego obszaru bardziej widoczne stają się zespoły ciosu o kierunku biegów WNE-ESE i NNW-SSE.

The examined area is a part of the Silesia-Krakow monocline with outcrops distributed between Brudzowice (near Siewierz) and Olkusz. The monocline sediments cover the lower Paleozoic basement and mask the basement's main tectonic lines of regional importance. The measurements were mainly carried out in carbonate rocks of middle and lower mushelcalk. The aim of this paper is to carry out detailed direction analysis of systematic joints and to distinguish individual joint sets of the Triassic sediments. The results are presented on a 3-dimentional stereonet diagrams and 2-dimentional rose diagrams of joints strike. Based on collected information joint sets were set apart. Parameters of spherical distribution and basic fracturing parameters of rock mass were calculated. A comparison of joints distribution between individual outcrops was carried out using a Kolmogorow-Smirnow test. The jointing is vertical or almost vertical. Very seldom there occur joints with dip angle 30-50°. The frequency relations among joint sets are different in each outcrop of studied area. On the regional scale the most remarkable joint sets have the strike directions NE-SW and XW-SE. In the NW part of the studied area joint sets strikes of WNW-ESE and NNW-SSE directions become more apparent.

Wind speed characteristics with regard to wind direction

Bzowska D.

Archives of Civil Engineering

2001

Vol. 47, nr 1

75-89

Heat losses of a building are mainly caused by forcing functions, climatic variables. The losses depend on global and diffuse radiation as well as on ambient temperature, relative humidity, direction and wind velocity. All of the aforesaid climatic variables play significant role when determining heating or cooling loads for dwellings. The paper is focused on decomposition of wind speed variables, in accordance with division into deterministic and stochastic component and their statistical analysis. The wind speed modelling approach takes into account several basic features of wind speed data as non-Gaussian distribution which have been transformed to make it approximately Gaussian and standardized to remove diurnal nonstationarity. To remove seasonal nonstationarity the separate models for each month have been fitted. As an example, the modelling approach is applied to the ten years set of data from Warsaw. The purpose of this paper is to extend previous works concerning stochastic identification of solar radiation and ambient temperature and to carry out unsteady exchange of heat between a naturally ventilated building and its surrounding.

Zamieszczono wyniki kierunkowej analizy wiatru opartej na podziale kąta pełnego na osiem głównych kierunków, na które rzutuje się wektory prędkości. Każdy kierunek wyznacza prostopadłą do niego płaszczyznę, która "przechwytuje" na siebie wiatry z danego kierunku, tzn. wiatry, których wektor prędkości posiada dodatni rzut na ten kierunek (w zwyczajowo przyjętej konwencji). Przykładowo, wiatr północny w istocie ma wektor prędkości skierowany na południe. Nazwa płaszczyzny umownie definiuje kierunek wiatru. Zbudowane wg opisanej zasady kierunkowe ciągi meteorologiczne parametru wyznaczają osiem prostopadłych do kierunku oddziaływania wiatru płaszczyzn, które mogą być traktowane w dalszej analizie cieplnej obiektu jako dowolnie wybrane płaszczyzny jego przegród. Do stochastycznego modelowania wiatru wykorzystano dziesięcioletnie ciągi meteorologiczne dla Warszawy. Przy modelowaniu parametru wzięto pod uwagę jego nie gaussowski charakter. Zastosowano dekompozycję na składową deterministyczną — średnią dobę otrzymaną w wyniku procedur statystycznych właściwych rozkładowi Weibulla. Dobowy rozkład parametru — stały w obrębie miesiąca, w założonym przedziale stacjonarności, opisano funkcją harmoniczną. Szumy wg wskazanej procedury przetworzono, uzyskując proces o średniej wartości równej zeru i jednostkowej wariancji. Wymiana ciepła pomiędzy obiektem budowlanym, a jego otoczeniem wymaga uwzględnienia w bilansie cieplnym budynku wpływu szeregu parametrów pogody, w tym także wiatru. Przywoływane powyżej prace ograniczały się do wykorzystania wpływu temperatury zewnętrznej i promieniowania słonecznego z tej racji, że oba te parametry zostały już zidentyfikowane. Obecnie wykonany opis procesu wiatru może być wykorzystany w bardziej kompleksowych niż dotychczas obliczeniach niestacjonarnych stanów cieplnych budynków ogrzewanych z wyróżnieniem wydatku masowego powietrza wentylacyjnego w pomieszczeniu z naturalnym systemem wentylacji. Analizowany obiekt będzie zatem poddany wspólnemu oddziaływaniu temperatury otoczenia, promieniowania słonecznego i wiatru.