Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wybrane aspekty regulowanego azotowania gazowego (RAG) oraz azotowania w obniżonym ciśnieniu (LPN)

Michalski J., Wołowiec-Korecka E., Ratajski J., Wach P., Kucharska B., Kula P., Olik R.

Inżynieria Materiałowa

|

2015

|

Vol. 36, nr 6

444--448

PL

W artykule porównano efekty azotowania w procesie regulowanego azotowania gazowego (RAG), stosując atmosfery amoniaku rozcieńczane zdysocjowanym amoniakiem lub azotem, z procesem azotowania w warunkach obniżonego ciśnienia (LPN). Procesom azotowania poddano konstrukcyjne stale stopowe 41CrAlMo7 (38HMJ), 42CrMo4 (40HM), niskowęglowe stale niestopowe (stale 10 i 20) oraz żelazo Armco. Próbki poddano procesom regulowanego azotowania gazowego (RAG) w dwóch wariantach, RAG-1: NH3/NH3zd./N2 = 35/65/0 i RAG-2: NH3/NH3zd./N2 = 5/0/95 oraz zastosowano jeden wariant azotowania pod obniżonym ciśnieniem (LPN). Wspólnym parametrem charakteryzującym analizowane procesy był stopień dysocjacji amoniaku. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że w procesie RAG-1 można uzyskać monofazową warstwę azotków żelaza γ′ w dość szerokim zakresie stopni dysocjacji amoniaku. W procesach RAG-2 oraz LPN obszar trwałości fazy γ′ jest znacznie węższy i w związku z tym uzyskanie monofazowej warstwy azotków żelaza γ′ jest znacznie trudniejsze. W procesach LPN ograniczeniu obszaru trwałości fazy γ′ towarzyszy zwiększenie obszaru trwałości fazy α. Warunki kinetyczne w tych procesach sprzyjają wytwarzaniu warstw azotowanych bez przypowierzchniowej warstwy azotków żelaza. Z kolei w procesach azotowania w atmosferach azotujących uzyskanych z atmosfery dwuskładnikowej rozcieńczanej azotem (RAG-2) zwiększa się obszar trwałości fazy ε. Warunki kinetyczne w tych procesach sprzyjają wytwarzaniu warstw azotowanych z warstwami azotków będących mieszaniną faz γ′ i ε.

EN

In the article the effects of nitriding in the process of regulated gas nitriding (RAG) using ammonia atmosphere diluted by dissociated ammonia or by nitrogen with a nitriding process under low pressure (LPN) was compared. In studies 41CrAlMo7 (38HMJ), 42CrMo4 (40HM) alloy steels, low-carbon steels (steels 10 and 20) and Armco iron have been used. Nitriding of specimens was performed in regulated gas nitriding processes (RAG) in two variants, RAG-1: NH3/NH3zd./N2 = 35/65/0 and RAG-2: NH3/NH3zd./N2 = 5/0/95 and applied one variant of a nitriding under low pressure (LPN). Common parameter characterizing the processes was the degree of dissociation of ammonia. On the basis of studies have demonstrated that in the RAG-1 process can be obtained monophase layer of iron nitride γ′ in relatively wide range of dissociation of ammonia. In the RAG-2 and LPN processes γ′ phase stability region is much narrower and thus obtain a monophase layer of iron nitride γ′ is much more difficult. In the LPN processes reduce of area stability of the γ′ phase is accompanied by an increase in α phase stability region. Kinetic conditions in these processes conducive to the production of the nitrided layer without the subsurface layers of the nitrides iron. In turn, in the RAG-2 processes increase the area of ε phase stability. Kinetic conditions in these processes conducive to the production of nitrided layers with the subsurface layers of iron nitrides being a mixture of γ′ and ε phases.

2

Rozwój zastosowań rentgenowskiej analizy dyfrakcyjnej

Krztoń H., Dobrzański J., Smolec B., Marczak Z., Zieliński A., Łapczyński Z., Głowacki P.

Prace Instytutu Metalurgii Żelaza

|

2008

|

T. 60, nr 2

63-68

PL

Zastosowano metody wykorzystujące zjawisko dyfrakcji rentgenowskiej na materiałach polikrystalicznych w badaniach procesów wydzieleniowych, w analizie naprężeń w elementach konstrukcyjnych oraz do pomiaru gęstości dyslokacji w materiałach ferromagnetycznych. Opracowano także projekt systemu automatycznego sterowania pracą generatora dyfraktometru Philips PW 1140. Badania nad przebiegiem procesu wydzieleniowego przeprowadzono na elementach instalacji energetycznych, wykonanych ze stali 15HM, stwierdzając zależność pomiędzy czasem eksploatacji a udziałem poszczególnych rodzajów węglików. Badania naprężeń wykonano na kulkach łożyskowych, na próbkach walca żeliwnego, pobranych z obszaru pęknięcia oraz na elementach wyciętych z kół zębatych. Analizowano zmierzone sygnały szumu Barkhausena oraz przebiegi strumienia magnetycznego w funkcji stanu materiału, a szczególnie gęstości dyslokacji w próbkach pobranych z główki, stopki i środnika szyny typu 60E2 po prostowaniu oraz w próbce stali w gatunku 42CrNiMo4 pobranej z wału korbowego po obróbce cieplnej.

EN

Methods using the X-ray diffraction effect on polycrystalline materials were used in the research of precipitation processes, in analysis of stresses in constructional components and for measurement of dislocation density in ferromagnetic materials. The design of a system for automatic control of Philips PW 1140 diffraction instrument's generator was developed too. The investigations of the course of precipitation process were carried out on the components of power systems made from 15HM steel, finding the relationship between the operation time and the contents of individual types of carbides. The stress tests were carried out on bearing balls, cast-iron roll samples taken from the cracking area and elements cut out of the gear wheels. The measured Barkhausen noise signals and the runs of magnetic stream versus the material condition, in particular dislocation density in the samples taken from the head, foot and web of the 60E2-type rail after straightening and in the 42CrNiMo4 steel sample taken from the crankshaft after heat treatment, were analysed.

3

Microstructure and properties of a 3rd generation y-TiAl intermetallics for advanced gas turbines components

Cempura G., Penkalla H.J., Schubert F., Czyrska-Filemonowicz A.

Inżynieria Materiałowa

|

2007

|

Vol. 28, nr 3-4

370-374

EN

The Ti-based alloy TIMET AL 6242 (Ti-6Al-2Sn-4Zr-2Mo) is at present used for gas turbine components operating up to 500°C (1000°F). A new, 3rd generation y -TiAl intermetallic alloy with high Nb content (13,1%) TNB-V2, has been developed for gas turbine components for higher operating temperatures. The isothermal LCF behaviour at 700°C of both alloys and 800°C for TNB-V2 alloy is compared and microstructural features are presented. The microstructure of the as-received alloys and the changes in microstructure after isothermal Low Cycle Fatigue (LCF) tests performed at 700°C were characterised by means of light microscopy and analytical transmission electron microscopy supported by image analysis. Phase identification was performed using electron diffraction and X-ray spectrometry.

PL

Konwencjonalny stop tytanu TIMETAL 6242 (Ti-6Al-2Sn-4Zn-2Mo) może być stosowany do temperatury 500°C. Poszukiwane są rozwiązania, pozwalające na podniesienie temperatury pracy turbin a co za tym idzie zwiększenie ich sprawności. Zastosowanie stopu tytanu na osnowie faz międzymetalicznych Ti-Al: TNB-V2 w miejsce Ti6242 powinno umożliwić podniesienie temperatury pracy. Przeprowadzono badania zmęczeniowe (LCF) obydwu stopów w temperaturze 700°C oraz dla stopu TNB-V2 w temperaturze 800°C. Dokonano badań mikrostruktury stopów w stanie dostawy oraz po zmęczeniu niskocyklowym (LCF). Badania te zostały wykonane za pomocą mikroskopii świetlnej a także analitycznej mikroskopii elektronowej. Wykorzystują one cyfrową analizę obrazu. Identyfikacja faz została przeprowadzona przy zastosowaniu spektroskopii elektronów (EDX) oraz analizy dyfrakcyjnej.

4

Oznaczanie i ocena składu fazowego podstawowych cementów powszechnego użytku

Krzywobłocka-Laurów R., Siemaszko-Lotkowska D.

Prace Instytutu Techniki Budowlanej

|

2006

|

R. 35, nr 3

17-43

PL

Zapewnienie odpowiedniej jakości wyrobom produkowanym z cementu wymaga znajomości jego składu fazowego, gdyż wyniki badań normowych cementu często nie pozwalają na jednoznaczne wnioskowanie o jego składzie, a tym samym o jakości. Szczególnie w okresie, w którym wprowadzono nowe rodzaje cementów, często o znacznej ilości różnych dodatków, takich jak żużel wielkopiecowy, popiół lotny, mączka wapienna itp., znajomość rzeczywistego składu fazowego cementu jest bardzo przydatna, aby móc to spoiwo odpowiednio zastosować. Z tego względu jest celowe opracowywanie i rozwijanie metod badawczych, które umożliwiają stosunkowo szybkie i jednoznaczne oznaczenie składu fazowego cementu, a przede wszystkim rodzaju zastosowanego dodatku. Obecnie najczęściej stosowanym dodatkiem jest żużel wielkopiecowy i popiół lotny. Opisano metodykę oznaczania i oceny składu fazowego cementów oraz szacowania zawartości żużla wielkopiecowego i popiołu lotnego w cementach powszechnego użytku przy zastosowaniu metod instrumentalnych: rentgenowskiej analizy dyfrakcyjnej, termicznej analizy różnicowej i analizy w skaningowym mikroskopie elektronowym.

EN

For ensuring the appropriate quality of products incorporating cement, the knowledge of cement phase composition is required. The results of standard tests often do not allow for definitive conclusions concerning cement phase composition and thus cement quality. In recent years, the new types of cements containing significant amounts of different additives such as: blastfurnace slag (S), fly ash (V - siliceous, W - calcareous), powdered limestone (L), silica fume (D) etc. were introduced to the market. Therefore the knowledge of real cement phase composition is very useful for proper application of cement binder. For this reason, there is advisable to develop the test methods, allowing for relative quick and accurate determination of phase composition and type of used additives. Recently the blasfurnace slag and fly ash are the most frequently used additives. Methods for determination and estimation of cements phase composition and content of slag and fly ash are presented in this paper. Instrumental methods such as: X-ray diffractometry (XRD), thermal differential analysis (DTG, DTA and TG) and scanning electron microscope analysis (SEM), were presented.

5

Cementy Sorela i pokrewne. Cz.1: Cement Solera, znany także jako cement oksychlorkowomagnezowy

Bensted J.

Cement Wapno Beton

|

2006

|

R. 11/73, nr 5

297-316

PL

Cement Sorela, znany także jako oksychlorkowy cement magnezowy, był długo stosowany jako specjalny rodzaj cementu do wykonywania podłóg i jako materiał wiążący do płyt wełniano-drzewnych. Znane są także inne liczne zastosowania, w których wykorzystuje się obojętne wypełniacze i pigmenty barwiące, a które obejmują wytwarzanie sztucznych kamieni, podłóg bezspoinowych, sztucznych kości słoniowych (jako kul bilardowych), łączenie szkła z metalem i jako dekoracyjne tynki wewnętrzne i stiuki zewnętrzne zawierające kruszywo skalne. Opisano złożoną chemię procesu hydratacji cementu Sorela obejmującą szereg reakcji rozpuszczania i strącania, powodujących wiązanie, wraz ze specjalnymi odmianami tego cementu do cementowania otworów wiertniczych. Rozważono także możliwość wykonywania pojemników na odpady toksyczne. Wydaje się, że w przyszłości zostaną opracowane normy europejskie na cementy Sorela. Ważne znaczenie ma także określenie bezpiecznego stosowania cementów Sorela.

EN

Sorel cement (also known as magnesium oxychloride cement) has long been used as a special type of cement in flooring and as a binder for wood-wool slabs. There are numerous other applications, which may involve neutral fillers and coloured pigments, including artificial stone manufacture, jointless floors, artificial ivory (as in billiard balls), cementing glass with metal, and in decorative interior plasters and exterior stuccos with embedded stone aggregate. The complex hydration chemistry of Sorel cement for instigating binding by a series of dissolution and precipitation reactions is described along with that of variants of this cement for specialist well cementing downhole. The possibility for encapsulating toxic waste is also considered. European standardisation is likely to arise in the future for Sorel cement. It is important to clarify where Sorel cement can be safely employed and where it is inappropriate to use.