Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Biodegradable copolymers with succinimide and lactic acid units. Part I. Synthesis possibilities

Tudorachi N., Chiriac A. P., Lipsa R.

Polimery

|

2011

|

T. 56, nr 3

204-210

EN

This paper present the possibility to achieve biodegradable copolymers with succinimide and lactic acid units via two different routes of synthesis processes. The first one (variant A) involves in situ copolymer synthesis using maleic anhydride, ammonium hydroxide and L(+)-lactic acid and the second (variant B) involves poly(succinimide) synthesis and then its modification with L(+)-lactic acid by mass polycondensation procedure. The prepared copolymers were characterized by IR and ¹H NMR spectroscopy, molecular weights and particle size distribution. The synthesized copolymers can be used as possible matrix to achieve some matrix/active principle systems with medical and pharmaceutical applications, especially owing to their biodegradability and biocompatibility.

PL

Przedstawiono dwa różne sposoby otrzymywania kopolimerów zawierających jednostki sukcynoimidu (SI) i kwasu mlekowego (LA) - PSI-co-LA. Pierwsza metoda (wariant A) polega na syntezie in situ z zastosowaniem bezwodnika maleinowego, amoniaku i LA (schemat A), a wg drugiej (wariant B) wykorzystuje się do tego celu otrzymany wstępnie polisukcynoimid i prowadzi jego polikondensację w masie z LA (schemat B). Uzyskane kopolimery scharakteryzowano metodami spektroskopii IR (rys. 1-3, tabela 1) i NMR (rys. 4) oraz określono ich ciężary cząsteczkowe (metoda GPC, tabela 2) a także wymiary cząstek i rozkład tych wymiarów (rys. 5, tabela 3). Opisane produkty mogą być zastosowane jako biodegradowalne i biokompatybilne nośniki substancji czynnych użytkowanych w medycynie i farmacji.

2

Precyzyjna synteza blokowych kopolimerów siloksanowo-siloksanowych zawierających segmenty hydrofilowe i hydrofobowe

Chojnowski J.

Polimery

|

2001

|

T. 46, nr 7-8

461-467

PL

Opracowano metodę precyzyjnej (kontrolowanej) syntezy w pełni siloksanowych kopolimerów blokowych złożonych z segmentów hydrofilowych i hydrofobowych. Metoda opiera się na sekwencyjnej anionowej polimeryzacji z otwarciem pierścienia cyklotrisiloksanów [schemat (1)]. Segment hydrofobowy otrzymuje się w wyniku polimeryzacji heksametylocyklotrisiloksanu (D3), natomiast segment hydrofilowy, uzyskiwany z reguły na drugim etapie, powstaje na drodze polimeryzacji cyklotrisiloksanu zawierającego grupy prekursorowe przy jednym lub przy trzech atomach krzemu [schematy (2) i (5)]. Są one następnie przekształcane w wyniku reakcji na polimerze w grupy hydrofilowe. W syntezie omawianych kopolimerów można też wykorzystywać bezpośrednią polimeryzację cyklotrisiloksanu zawierającego grupę hyclrofilową. Metoda pozwala na syntezę diblokowych i triblokowych kopolimerów amfifilowych o dużej czystości topologicznej i wąskim rozkładzie ciężarów cząsteczkowych. Kopolimery takie mogą być także precyzyjnie funkcjonalizowane na jednym końcu łańcucha.

EN

A method was developed to carry out a controlled synthesis of all-siloxane amphiphilic block copolymers, viz., by a sequential one-pot an-ionic ring-opening polymerization of cyclotrisiloxanes (Scheme 1). Usually, the hydrophobic block was first synthesized by Li alkyl- or Li silanolate-initi-ated polymerization of hexamethylcyclotrisiloxane, D3. After almost all the D3 had been converted, a cyclotrisiloxane was added that was carrying a precursor functional group at only one, or at each of the three silicon atoms (Schemes 2 and 5). When polymerized on the silanolate center, the cyclotrisiloxane yielded a block copolymer endowed with the precursor groups which subsequently became transformed into hydrophilic groups to yield the amphiphilic block copolymer. The hydrophilic block was also formed directly in the sequential copolymerization by using a cyclotrisiloxane with a hydrophilic function substituted for the precursor group. The present method allows to synthesize amphiphilic diblock or triblock all-siloxane copolymers that exhibit a high topological purity and a narrow molecular weight distribution. These copolymers can be precisely functionalized on one chain end.

3

Polydnonomethyl itaconate) as subphase stabilizer of maleic anhydride-alt-stearyl methacrylate monolayers at the air-water interface. The study on surface pressure-area isotherms

Gargallo L., Miranda B., Leiva A., Radić D.

Polimery

|

2001

|

T. 46, nr 11-12

828-834

EN

Alternating maleic anhydride-n/t-stearyl methacrylate (MA-n/t-StM) amphiphilic copolymer and poly(stearyl methacrylate) (PStM) were spread as monolayers by evaporation of chloroformie ca. 0.1% (w/v) solutions on the surfaces of water and aqueous solutions. Surface pressure (rc) vs. area (A) (A2 per repeating unit) isotherms (298 K) were measured for MA-nlf-StM and PStM spread on water and on aqueous poly(monomethyl itaconate) (PMMel) solutions at pH 3.0 and 7.0. PMMel modified considerably the shape of the MA-nZf-StM-on-water isotherms. The zero-pressure limiting area per repeating unit (ru), Ao, rose from 38 to 41 A2/ru (Table 2). At pH 3.0, the surface pressure along the MA-aZt-StM isotherm on aqueous PMMel as subphase was higher than that at pH 7.0 under otherwise identical conditions. At pH 3.0, PMMel stabilized the MA-alt-StM monolayers, presumably via H-bonding which is believed to result in an interpolymer complex. The formation of a complex is supported in terms of Brewster angle microscopy images (Figs. 2, 3 in conjunction with Fig. 1), which showed the monolayer (supposed to contain the complex) to be more homogeneous, and by FTIR spectra (Fig. 5) which adduced evidence for the occurrence of specific

PL

Na powierzchnię wody i roztworów wodnych poli(itakonianu monometylowego) (PMMel) nanoszono (w warunkach pH 3,0 i 7,0) monowarstwy amfifilowego przemiennego kopolimeru bezwodnik maleinowy-fl/t-metakrylan stearylu (MA-flZf-StM) i poli(metakrylanu stearylu) (PStM) metodą odparowywania ich 0,1-proc. roztworów w chloroformie. Scharakteryzowano przebieg izotermy (temp. 298 K) typu ciśnienie powierzchniowe (TC) - powierzchnia (A) (w A2 , odniesiona do jednostki powtarzalnej). Dodatek PMMel do wody zmienił przebieg izotermy w porównaniu z przebiegiem izotermy oznaczonej w przypadku monowarstwy MA-alt-StM na samej wodzie. Także graniczna wartość powierzchni, Ao (tj. gdy 7i -> 0) wzrosła z 38 do 41 na jednostkę powtarzalną. Wartości n odpowiadające pH = 3,0 w przypadku monowarstwy MA-nlf-StM na wodzie z dodatkiem PMMel okazały się znacznie większe niż odpowiadające pH = 7,0 i w pozostałych warunkach niezmienionych. Uznano, że PMMel stabilizuje monowarstwę MA-alt-StM w wyniku tworzenia wiązań wodorowych, które prowadzą do powstawania kompleksu między tymi polimerami. Za tworzeniem się takiego kompleksu przemawiają zdjęcia mikroskopowe wykonane z zastosowaniem metody mikroskopii kąta Brewstera (BAM) (rys. 1-3) oraz widma FTIR, które wskazują na występowanie oddziaływań specyficznych.