Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Polimery

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: amphiphilic block copolymers

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Synteza amfifilowych kopolimerów blokowych ?-kaprolaktonu typu ABA

Łukaszczyk J., Jelonek P.

Polimery

2009

T. 54, nr 3

189-194

Na drodze dwuetapowej syntezy otrzymano szereg blokowych amfifilowych kopolimerów typu ABA z poli(?-kaprolaktonu) (PCL) i eteru monometylowego glikolu poli(oksy)etylenowego (MPEG). Na pierwszym etapie wytworzono prepolimery izocyjanianowe (PCLpre) w reakcji poliestrodioli (PCLdiol) o różnych ciężarach cząsteczkowych z diizocyjanianem heksametylenu (HDI) lub diizocyjanianem izoforonu (IPDI) w obecności laurynianu dibutylocyny (DBTL) jako katalizatora. Drugi etap syntezy polegał na sprzęganiu PCLpre z MPEG w obecności tego samego katalizatora. Dobrane warunki prowadzenia procesu umożliwiły uzyskanie produktów o składach zgodnych z założonymi. Produkty (PCLpre i MPEG-PCL-MPEG) analizowano metodami 1H NMR, IR i DSC. Wykonano test rozpuszczalności w H2O otrzymanych kopolimerów triblokowych stwierdzając, że w roztworach wodnych tworzą się agregaty.

Series of amphiphilic block copolymers of poly(?-caprolactone) (PCL) and poly(oxy)ethylene glycol monomethyl ether (MPEG) of ABA type were synthesized in two-stage process. At first stage the isocyanate prepolymers (PCLpre) were prepared in the reactions of polyesterdiols (PCLdiol) of various molecular weights with either hexamethylene diisocyanate (HDI) or isophorone diisocyanate (IPDI) carried out in the presence of dibutyltin dilaurate (DBTL). PCLpre coupling with MPEG in the presence of the same catalyst was the other stage of synthesis. The products (PCLpre and MPEG-PCL-MPEG) were characterized by 1H NMR, IR and DSC methods (Fig. 1-4, Table 1 and 2). It was found in solubility tests in water of triblock copolymers obtained that aggregates were formed in aqueous solutions (Fig. 5).

Polylactide containing nanoparticles - new carriers of active compounds

Słomkowski S., Gadzinowski M., Sosnowski S., Radomska-Galant I.

Polimery

2005

T. 50, nr 7-8

546-554

Two amphiphilic block copolymers poly(L-lactide)-b-polyglycidol-b-poly(ethylene oxide) (PLA-b-PGly-b-PEOX) were synthesized: PLA-b-PGly-b-PEOX(I) with Mn equal 6260 (PLA), 510 (PGly) and 6600 (PEOX) and PLA-b-PGly-b-PEOX(II) with Mn equal 3600 (PLA), 500 (PGly) and 5500 (PEOX). Polyglycidol segment in PLA-b-PGly-b-PEOX(II) was modified in reaction with succinic anhydride - the reaction leading to conversion of -CH2OH groups of polyglycidol monomeric units to -CH2OC(O)CH2CH2COOH moieties with carboxyl groups [modified PLA-b-PGly-b-PEOX(II) was denoted as PLA-b-PGly-b-PEOX(IIc)]. Molecules of all three copolymers did self assemble in water into polymeric nanoparticles with number average diameters equal 20.0š0.8 nm [PLA-b-PGly-b-PEOX(I)], 20.9š0.3 nm [PLA-b-PGly-b-PEOX(II)] and 33š1 nm [PLA-b-PGly-b-PEOX(IIc)]. Critical aggregation concentration (CAC - a concentration above which nanoparticles are formed) was equal 1.55ź10-2, 7.0ź10-2 and 2.51ź10-1 g/L for PLA-b-PGly-b-PEOX(I), and PLA-b-PGly-b-PEOX(IIc), respectively. Nanoparticles were formed also in presence of pyrene and partition of pyrene between solution and nanoparticles was determined. For example, for concentrations of PLA-b-PGly-b-PEOX(II) and pyrene equal 1.95ź10-3 g/L and 4.94ź10-7 g/L the fraction of encapsulated pyrene was ca. 10 % whereas for the same concentration of pyrene but for higher concentration of PLA-b-PGly-b-PEOX(II), above 2.50ź10-1 g/L, the whole amount of pyrene was incorporated into nanoparticles. Profile of pyrene release from nanoparticles was bi-exponential with the rate constant for "fast" (kf) component equal 9.5ź10-2, 3.8ź10-2 and 1.5ź10-1 L/h, for PLA-b-PGly-b-PEOX(I), PLA-b-PGly-b-PEOX(II) and PLA-b-PGly-b-PEOX(IIc), respectively, and with the rate constant for "slow" (ks) component essentially the same for nanoparticles from all terpolymers equal (8.4š0.2)ź10-3 L/h. It has been suggested that "fast" rate describes the release of pyrene from shells of nanoparticles whereas the "slow" one describes the release from their cores.

Zsyntetyzowano dwa kopolimery amfifilowe poli(L-laktyd)-b-poliglicydol-b-poli(tlenek etylenu): PLA-b-PGly-b-PEOX(I) i PLA-b-PGly-b-PEOX(II) o ciężarach cząsteczkowych bloków (Mn) wynoszących, odpowiednio, 6260, 510 i 6600 oraz 3600, 500 i 5500 (tabela 1 i 2, schemat A). Blok poliglicydolowy w PLA-b-PGly-b-PEOX(II) modyfikowano w reakcji jego grup -CH2OH z bezwodnikiem kwasu bursztynowego; zmodyfikowany kopolimer oznaczono jako PLA-b-PGly-b-PEOX(IIc). Terpolimery charakteryzowano metodami 1H NMR (rys. 1, 2), chromatografii żelowej (GPC) oraz spektroskopii IR (rys. 3-7). Stwierdzono, że w wodzie cząsteczki wszystkich trzech badanych kopolimerów agregowały tworząc nanocząstki średnicy: 20,0š0,8 nm [PLA-b-PGly-b-PEOX(I)], 20,9š0,3 nm [PLA-b-PGly-b-PEOX(II)] oraz 33š1 nm [PLA-b-PGly-b-PEOX(IIc)] (rys. 4, tabela 3). Krytyczne stężenie agregacji (critical agregation concentration - CAC; stężenie kopolimeru, po przekroczeniu którego powstają nanocząstki) wynosiło 1,55ź10-2 g/l [PLA-b-PGly-b-PEOX(I)], 7,0ź10-2 g/l [PLA-b-PGly-b-PEOX(II)] i 2,51ź10-1 g/l [PLA-b-PGly-b-PEOX(IIc)] (tabela 3). Nanocząstki powstawały również wobec pirenu użytego jako model związku aktywnego. Określono podział pirenu między roztwór i nanocząstki w warunkach różnych stężeń kopolimeru (tabela 4). W przypadku stężeń PLA-b-PGly-b-PEOX(II) i pirenu równych, odpowiednio, 1,95ź10-3 g/l i 4,94ź10-7 mol/l frakcja enkapsulowanego pirenu wynosiła 10 %. W odniesieniu do takiego samego stężenia pirenu i stężenia PLA-b-PGly-b-PEOX(II) przekraczającego 2,50ź10-1 g/l cały piren z roztworu był enkapsulowany w nanocząstkach. Kinetykę uwalniania pirenu z nanocząstek opisywała zależność bi-eksponencjalna [równanie (1)], przy czym stała szybkości "szybkiego" (kf) procesu wynosiła 9,5ź10-2 l/h [PLA-b-PGly-b-PEOX(I)], 3,8ź10-2 l/h [PLA-b-PGly-b-PEOX(II)] i 1,5ź10-1 l/h [PLA-b-PGly-b-PEOX(IIc)]. Stała szybkości procesu "wolnego" (ks) była taka sama, niezależnie od kopolimeru, z którego były zbudowane nanocząstki, i wynosiła (8,4š0,2)ź10-3 l/h. Wysunięto hipotezę, że "szybki" proces polega na uwalnianiu pirenu z powłok nanocząstek, a "wolny" - z ich rdzeni.