Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Kompozyty

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: amorphous nickel matrix

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Charakterystyka struktury elektrolitycznych warstw kompozytowych na osnowie amorficznego niklu, zawierających składnik tlenkowy i metaliczny

Popczyk M., Budniok A.

Kompozyty

2005

R. 5, nr 2

47-51

Elektrolityczne warstwy kompozytowe Ni-P+NiO+W i Ni-P+NiO+Co otrzymano w warunkach galwanostatycznych (j = 0,200 A cm(-2)) w temperaturze 298 K. Dla celów porównawczych otrzymano również warstwę kompozytową Ni-P+NiO, którą poddano identycznym badaniom jak pozostałe. Mikroskopy metalograficzny, stereoskopowy oraz skaningowy z przystawką do mikroanalizatora rentgenowskiego, a także profilografometr Form Talysurf zastosowano w celu scharakteryzowania przekrojów poprzecznych oraz powierzchni otrzymanych warstw. Analiza składu fazowego otrzymanych warstw została przeprowadzona na dyfraktometrze Philips, a analiza składu chemicznego - metodą atomowej absorpcji za pomocą spektrofotometru Perkin-Elmer. Wszystkie otrzymane warstwy charakteryzują się dobrą przyczepnością do podłoża oraz matową i chropowatą powierzchnią. Powierzchnie warstw kompozytowych Ni-P+NiO+W i Ni-P+NiO+Co są bardziej rozwinięte w porównaniu do warstwy kompozytowej Ni-P+NiO (rys. rys. 1 i 2). Analiza powierzchniowa rozmieszczenia niklu i wolframu w warstwie kompozytowej Ni-P+NiO+W oraz niklu i kobaltu w warstwie kompozytowej Ni-P+NiO+Co wykazała miejscowe zróżnicowanie składu chemicznego tych pierwiastków na powierzchni. Analiza liniowego rozmieszczenia tych pierwiastków potwierdziła wyniki z przeprowadzonej analizy powierzchniowej (rys. rys. 3-5). Rentgenowska analiza fazowa przeprowadzona dla warstw Ni-P+NiO+W i Ni-P+NiO+Co wykazała w obu przypadkach obecność amorficznej struktury osnowy Ni-P, z zabudowanymi do niej cząstkami tlenku niklu i wolframu czy kobaltu (rys. 6b, c). Wprowadzenie tlenku niklu i kobaltu poprzez ich elektrolityczne wbudowanie do amorficznej osnowy niklowej powoduje otrzymanie warstwy o bardzo rozwiniętej i chropowatej powierzchni (Ni-P+NiO+Co). Tak otrzymana warstwa kompozytowa może być zastosowana jako materiał elektrodowy w elektrochemii, zwłaszcza w procesie elektrowydzielania wodoru.

Electrodeposited Ni-P+NiO+W and Ni-P+NiO+Co composite layers were obtained in the galvanostatic conditions (j = 0.200 A cm(-2)), at the temperature of 298 K. For comparison the Ni-P+NiO composite layer was also obtained and investigated in the same manner. Metallographic, stereoscopic and scanning microscope with countershaft to X-ray microanalyser and Form Talysurf - type profilograph were used for cross-section and surface characterization of the layers. The phase composition of the layers was performed using a Philips diffractometer and the chemical composition - by the atomic absorption method using a Perkin-Elmer spectrometer. All obtained layers, to characterize a good adhesion to the substrate, mat and rough surface. The surfaces of Ni-P+NiO+W and Ni-P+NiO+Co composite layers are more developed in comparision to Ni-P+NiO composite layer (Figs 1, 2). Surface analysis of distribution of nickel and tungsten in the Ni-P+NiO+W composite layer and nickel and cobalt in the Ni-P+NiO+Co composite layer, show local differentiation of chemical composition of these elements on surface (Figs 3-5). XRD investigations for the Ni-P+NiO+W and Ni-P+NiO+Co layers show in the both cases presence of amorphous structure matrix Ni-P with embedded particles of nickel oxide and tungsten or cobalt (Figs. 6b, c). Introduction of nickel oxide and cobalt through electrolytic embedded into amorphous nickel matrix, causes of obtaining layer about very developed and rough surface (Ni-P+NiO+Co). This obtained composite layer maybe useful as electrode material in electrochemistry, particularly in the process of hydrogen electroevolution.

Charakterystyka elektrolitycznych warstw kompozytowych zawierających kobalt i tlenek niklu w amorficznej osnowie stopowej Ni-P

Popczyk M., Budniok A.

Kompozyty

2004

R. 4, nr 9

104-108

Elektrolityczne warstwy kompozytowe Ni-P+NiO+Co i Ni-Co-P+NiO otrzymano w warunkach galwanostatycznych (j = 0,200 A/cm2) w temperaturze 298 K. Dla celów porównawczych otrzymano również warstwę Ni-P, którą poddano identycznym badaniom jak pozostałe. Analiza składu fazowego otrzymanych warstw została przeprowadzona na dyfraktometrze Philips, a analiza składu chemicznego metodą atomowej absorpcji za pomocą spektrofotometru Perkin-Elmer. Mikroskop stereoskopowy i skaningowy oraz mikroanalizator rentgenowski, a także profilografometr Form Talysurf firmy Taylor Hobson zastosowano w celu scharakteryzowania powierzchni otrzymanych warstw. Wszystkie otrzymane warstwy charakteryzują się dobrą przyczepnością do podłoża. W odróżnieniu od gładkiej i błyszczącej warstwy Ni-P, warstwy kompozytowe Ni-P+NiO+Co i Ni-Co-P+NiO charakteryzują się matową i chropowatą powierzchnią, z widocznymi ziarnami zabudowanego proszku. Powierzchnie warstw kompozytowych Ni-P+NiO+Co i Ni-Co-P+NiO są bardziej rozwinięte w porównaniu do warstwy Ni-P (rys. rys. 1 i 2). Liniowa analiza rozmieszczenia niklu i kobaltu w warstwach kompozytowych Ni-P+NiO+Co i Ni-Co-P+NiO wykazała w pierwszym przypadku miejscowe zróżnicowanie składu chemicznego tych pierwiastków, natomiast w drugim przypadku w miarę równomierną obecność tych pierwiastków w warstwie (rys. 3). Rentgenowska analiza fazowa przeprowadzona dla warstwy Ni-P+NiO+Co wykazała obecność amorficznej struktury osnowy z zabudowanymi do niej cząstkami tlenku niklu i kobaltu (rys. 4b). Natomiast rentgenowska analiza fazowa przeprowadzona dla warstwy Ni-Co-P+NiO wykazała budowę dwufazową. Ostre refleksy na dyfraktogramie świadczą o obecności krystalicznego tlenku niklu w amorficznej osnowie Ni-Co-P (rys. 4c). Wprowadzenie kobaltu poprzez elektrolityczne jego współosadzanie z postaci jonowej i proszku tlenku niklu do elektrolitycznej osnowy Ni-P powoduje otrzymanie warstwy o bardzo rozwiniętej, chropowatej powierzchni (Ni-Co-P+NiO). Tak otrzymana warstwa kompozytowa może być zastosowana jako materiał elektrodowy w elektrochemii, zwłaszcza w procesie elektrowydzielania wodoru.

Electrodeposited Ni-P+NiO+Co and Ni-Co-P+NiO composite layers were obtained in the galvanostatic conditions (j = 0.200 A/cm2), at the temperature of 298 K. For comparison the Ni-P layer was also obtained and investigated in the same manner. The phase composition of the layers was performed using a Philips diffractometer and the chemical composition o by the atomic absorption method using a Perkin-Elmer spectrometer. Stereoscopic and scanning microscope, X-ray microanalyser and Form Talysurf - type profilograph were used for surface characterization of the layers. All obtained layers, show good adhesion to the substrate. In contradistinction from smooth Ni-P layer, Ni-P+NiO+Co and Ni-Co-P+NiO composite layers to characterize of a mat and rough surface, with visible grains of embedded powder. The surfaces of Ni-P+NiO+Co and Ni-Co-P+NiO composite layers are more developed in comparision to Ni-P layer (Figs 1, 2). Linear analysis of distribution of nickel and cobalt in the Ni-P+NiO+Co and Ni-Co-P+NiO composite layers, show in the one case local differentiation of chemical composition of these elements and in the other case as far as uniformly presence of these elements in the layer (Fig. 3). XRD investigations for Ni-P+NiO+Co layer show presence of amorphous structure of Ni-P with particles of nickel oxide and cobalt embedded to the matrix (Fig. 4b). However, XKD investigations for Ni-Co-P+NiO layer show of two-phase structure. Sharp reflexes on the diffraction pattern prove about presence of crystalline nickel oxide in the amorphous Ni-Co-P matrix (Fig. 4c). Introduction of cobalt through electrolytic of codeposition with ionic form and powder of nickel oxide into electrolytic Ni-P matrix, causes of obtaining layer about very developed, rough surface (Ni-Co-P+NiO). This obtained composite layer maybe useful as electrode material in electrochemistry, particularly in the process of hydrogen electroevolution.