Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Biostratigraphy and magnetostratigraphy of the uppermost Tithonian–Lower Berriasian in the Theodosia area of Crimea (southern Ukraine)

Bakhmutov V. G., Halásová E., Ivanova D. K., Józsa Š., Reháková D., Wimbledon W. A. P.

Geological Quarterly

|

2018

|

Vol. 62, No. 2

197--236

EN

We present evidence for the uppermost Jurassic-lowest Cretaceous interval in Crimea, coastal southern Ukraine. Three facies zones are distinguished in the upper Dvuyakornaya and the Mayak formations of the eastern Crimean Peninsula: basinal, slope and toe-of-slope zones. In this interval we identify the lowest Berriasian Jacobi and Grandis subzones of authors, in expanded form, exceeding 160 metres in thickness. We present new magnetostratigraphic interpretations, and identify two normal and two reversed polarity intervals, assigned to M19n, M18r, M18n and M17r, with M19n2n, M19n1r and M19n1n identified in the uppermost Dvuyakornaya Formation. In the Mayak Formation we record the top of M19n.1n, with M18r, M18n and a thick M17r above. In these two formations component calpionellid species have been identified which characterise the Alpina, Ferasini and Elliptica subzones (Calpionella Zone). In M19n, the FADs of the calcareous nannofossils Hexalithus strictus, Cruciellipsis cuvillieri, Nannoconus wintereri, N. steinmannii minor and N. kamptneri minor are found, which is consistent with other Tethyan regions. N. steinmannii steinmannii and N. kamptneri kamptneri first appear in M18r at Ili Burnu . Specimens of the apparently Tithonian foraminiferan index Anchispirocyclina lusitanica are found, but in the Berriasian lower Mayak Formation.

2

New stratigraphic and isotope data on the Kimmeridgian-Volgian boundarybeds of the Subpolar Urals, Western Siberia

Rogov M. A., Price G. D.

Geological Quarterly

|

2010

|

Vol. 54, No 1

33-40

EN

A review and new data regarding the ammonite faunas and biostratigraphy of the uppermost Kimmeridgian-lowermost Volgian of theSubpolar Urals are presented. The combined ranges of almost all ammonite genera in the lowermost Volgian of the Subpolar Urals supports the traditional point of view regarding the equivalence of the Magnum Zone with the two lowermost Bolonian Zones and with thebulk of the Klimovi Zone. This stratigraphic interpretation permits the stable isotope data (carbon and oxygen) derived from associatedbelemnites to be presented in context. The isotopic records from the belemnites suggest that the lower Volgian sediments of the YatriaRiver, Subpolar Ural Mountains were deposited in a warm marine environment consistent with a warm high latitude scenario. If reducedsalinites are invoked apparent temperatures are lowered by ~5°C, but still remain well above freezing and are relatively warm comparedto some recent modelled estimates of Late Jurassic ocean temperatures.

3

Korelacja podziałów amonitowych i dinocystowych przy granicy oksfordu i kimerydu na podstawie profilów wierceń Bartoszyce IG 1 i Kcynia IG IV

Barski M., Matyja B. A., Wierzbowski A.

Volumina Jurassica

|

2005

|

Vol. 3, no. 1

87--96

EN

Detailed study of ammonite and Dinoflagellata assemblages from the Bartoszyce IG 1 and Kcynia IG N cores in northern Poland comprises the stratigraphical interval at the Oxfordian/Kimmeridgian boundary. Correlations along well defined biostratigraphical horizons between the particular ammonite subdivisions typical of different biogeographical provinces and subdivisions based on Dinoflagellate cysts are discussed.

4

Profil wiercenia Kcynia IG IV i jego znaczenie dla stratygrafii i paleogeografii oksfordu i dolnego kimerydu

Matyja B. A., Wierzbowski A.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

1998

|

nr 382

35-74

PL

Opracowanie paleontologiczne kolekcji amonitów oksfordu i dolnego kimerydu z wiercenia Kcynia IG IV z północnej Polski pozwoliło na zrewidowanie biostratygrafii występujących tu utworów i wydzielenie w całym profilu submedyterańskich poziomów i podpoziomów amonitowych. Oprócz obecnych w całym profilu amonitów submedyterańskich, ilościowe zestawienie przedstawicieli prowincji borealnej i subborealnej pozwoliło wykazać, że najsilniejsze wpływy tych prowincji rejestrują się w dolnej części poziomu Bimammatum i najwyższej części poziomu Hypselocyclum. Występowanie amonitów charakterystycznych dla różnych prowincji biogeograficznych w tych samych przedziałach profilu pozwoliło na wyróżnienie nowych powiązań korelacyjnych pomiędzy różnymi podziałami biostratygraficznymi: (1) dolna granica subborealnego poziomu Baylei, równoważna w podziale subborealnym dolnej granicy kimerydu, przebiega w obrębie wyższej części submedyterańskiego poziomu Bimammatum, (2) dolna granica subborealnego poziomu Mutabilis (sensu Birkelund i in., 1983) przebiega w obrębie najwyższej części submedyterańskiego poziomu Hypselocyclum. Analiza paleoekologiczna rozprzestrzenienia poszczególnych rodzin amonitów submedyterańskich w Polsce wskazuje, że w najwcześniejszym kimerydzie istniało bezpośrednie połączenie umożliwiające swobodne przemieszczanie amonitów pomiędzy północną Polska, a obszarami Jury Frankońskiej i Jury Szwabskiej poprzez obszary obecnie pozbawione osadów górnojurajskich.

EN

Palaeontological study of the ammonite collection of the Oxfordian and Lower Kimmeridgian in the Kcynia IG IV borehole in northern Poland has resulted in biostratigraphical revision of the succession and allowed the recognition of the Submediterranean Zones and Subzones. Although Submediterranean ammonites overdominate in the succession, Subboreal and Boreal ammonites increase proportionally in the lower Bimammatum Zone and the uppermost Hypselocyclum Zone reflecting significant ammonite invasions from the north. The co-occurrence of the ammonites indicative of different bioprovinces in the same intervals of the studied succession permits closer correlation of the zonal schemes. The new results of the correlation are as follows: (1) the lower boundary of the Baylei Zone of the Subboreal zonal scheme corresponding therein to the lower boundary of the Kimmeridgian lies within the upper part of the Submediterranean Bimammatum Zone, (2) the lower boundary of the Subboreal Mutabilis Zone (sensu Birkelund et al., 1983) lies within the uppermost part of the Submediterranean Hypselocyclum Zone. Palaeoecological analysis of the distribution of ammonites representing the particular Submediterranean families in Poland has shown that during the earliest Kimmeridgian there existed a direct marine connection between northern Poland and the Franconian and Swabian Albs enabling free migration of ammonites through the areas presently devoid of Upper Jurassic deposits.