Ograniczanie wyników
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  alkiloamoniowy montmorillonit
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Adsorption of ethylene glycol on alkylammonium montmorillonites
EN
A series of organo-montmorillonites was prepared with C12, C14, C16 and C18 alkyltrimethylammonium ions forming the monolayer, bilayer or pseudotrilayer arrangements in the interlayer spaces of the silicate or random interstratifications of layers with such structures. As results from XRD measurements, these samples swell in ethylene glycol in a different manner. In the case of the flat lying monolayer of organic ions, the basal spacings after glycolation at about 17 Å are controlled by the double-layer complex of ethylene glycol molecules similarly as in the glycolated starting Na-montmorillonite. In contrast, the 001 reflections of the organo-clays with the bilayer and pseudotrilayer arrangements of the alkylammonium ions are observed after swelling at 31-36 Å, suggesting that these ions have most probably been reoriented to the position perpendicular to the silicate layer. Mixed-layer structures are transformed into one- or two-phase systems.
PL
Z naturalnego Na-montmorillonitu Kunipia F (Japonia) otrzymano w reakcji wymiany jonowej serię organo-montmorillonitów zawierających na pozycjach wymiennych różne ilości (0.30-1.19 mmol/g) kationów trójmetyloalkiloamoniowych o długości łańcucha węglowodorowego C12, C14, C16 i C18. Analizy rentgenograficzne produktów wykazały, że wartości d(001) wynoszą 14.1-21.2 Å, co odpowiada mono-, bi- lub pseudotrójmolekularnej warstwie kationów organicznych. Dla niektórych próbek obserwuje się nieintegralną serię refleksów 00l. Świadczy to o obecności struktur mieszanopakietowych. Stwierdzono, że badane organo-montmorillonity pęcznieją w różny sposób po nasyceniu glikolem etylenowym. W przypadku monowarstwy kationów alkiloamoniowych, wartość d(001) około 14 Å wzrasta do około 17 Å sugerując, że kationy te leżą nadal płasko na powierzchni pakietu minerału, a odległości międzypakietowe są kontrolowane przez cząsteczki glikolu, podobnie jak w Na-montmorillonicie. Odmiennie zachowują się próbki zawierające kationy organiczne w postaci bi- lub pseudotrójmolekularnej warstwy. Pod wpływem glikolu wartości d(001) wzrastają do około 31-36 Å. Biorąc pod uwagę długości tych kationów (19.5-27.0 Å) należy przyjąć, że następuje ich reorientacja do pozycji prostopadłej względem powierzchni pakietów montmorillonitu. Na dyfraktogramach rentgenowskich próbek zawierających struktury mieszanopakietowe, po glikolowaniu obserwuje się dwa refkeksy 001 około 17 i 31-36 Å. Oznacza to, że próbki te stanowią układy dwufazowe, złożone z pakietów przedzielonych płasko leżącymi lub zorientowanymi prostopadle kationami alkiloamoniowymi.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.