Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: alkaliczność koagulantu

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Koagulanty wstępnie zhydrolizowane

Krupińska I.

Zeszyty Naukowe. Inżynieria Środowiska / Uniwersytet Zielonogórski

2011

Nr 141 (21)

126-137

W artykule omówiono koagulanty wstępnie zhydrolizowane ze szczególnym uwzględnieniem chlorków poliglinu. Przedstawiono metody ich produkcji, scharakteryzowano formy glinu obecne w roztworach koagulantów wstępnie zhydrolizowanych ze szczególnym uwzględnieniem polimeru Al13. Wykazano na podstawie literatury, że dzięki wstępnemu zhydrolizowaniu chlorki poliglinu wykazują znacznie większą efektywność w usuwaniu zanieczyszczeń niż siarczan (VI) glinu. Są mniej wrażliwe na niską temperaturę i zmiany odczynu oczyszczanej wody oraz w znacznie mniejszym stopniu intensyfikują korozyjność wody po koagulacji.

The article discusses the prehydrolyzed coagulants with particular emphasis on polyaluminium chloride. The paper presents methods of their production. In the article are characterized forms of aluminum present in the prehydrolyzed coagulants solutions with particular emphasis on Al13 polymer. The literature data indicate that polyaluminium chlorides are more effective at removing contaminants than sulfate (VI) aluminum. Coagulants are also less sensitive to low temperature and changes in pH of purified water. Polyaluminium chlorides less than sulfate (VI) of aluminum intensified of the water corrosivity after coagulation.

Przydatność wstępnie zhydrolizowanych koagulantów glinowych w usuwaniu zanieczyszczeń organicznych z wody

Rak M., Świderska-Bróż M.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

2003

T. 6, nr 3/4

347-359

Porównano przydatność siarczanu glinu oraz 5 wstępnie zhydrolizowanych chlorków poliglinu (PAC, PAX-18, PAX-XL3, PAX-XL60 i PAX-XL61) o różnej alkaliczności w usuwaniu zanieczyszczeń organicznych z wody. Przedmiotem badań były roztwory modelowe oraz wody naturalne z rzek Odry i Oławy, różniące się temperaturą i poziomem zanieczyszczenia. Wyniki badań wykazały, iż chlorki poliglinu były bardziej przydatne w usuwaniu zanieczyszczeń organicznych niż siarczan glinu, a ich skuteczność zwiększała się wraz ze wzrostem alkaliczności. Koagulanty wstępnie zhydrolizowane były ponadto mniej wrażliwe na zmianę odczynu i niską temperaturę oczyszczanej wody. Zakwaszenie wody zwiększyło stopień eliminacji zanieczyszczeń organicznych, natomiast zwiększenie stężenia jonów OH- miało wpływ odwrotny, szczególnie wyraźny w przypadku usuwania RWO (rozpuszczonego węgla organicznego). Zastosowanie chlorków poliglinu, głównie charakteryzujących się największą alkalicznością (ok. 70%), wyeliminowało konieczność zakwaszenia wody przed koagulacją oraz zapewniło zmniejszenie dawki koagulantu gwarantującej efekt usuwania zanieczyszczeń organicznych porównywalny z uzyskanym w wyniku koagulacji prowadzonej siarczanem glinu.

The objective of the study was to examine the effect of alum coagulants basicity on the removal of organic matter from water. The experiments were carried out with model solutions and river water samples (collected from Odra river and its tributary, Oława river), which differed in temperature and pollution level. Coagulation followed by 1-hour sedimentation of flocs was performed on a laboratory scale with water samples of natural or adjusted pH (pH = 6.0 to 8.5). The coagulants used for the purpose of the study were alum and five polyaluminium chlorides (PAC, PAX-18, PAX-XL3, PAX-XL60 and PAX-XL61), which differed in basicity. The removal of permanganate COD, total organic carbon (TOC) and its colloidal (COC) and dissolved (DOC) fractions was analysed as a function of basicity and dose of the coagulant. The effect of pH and temperature of the water to be treated was also evaluated. The study revealed that the organic matter removal increased with a coagulant dose and prehydrolyzed coagulants were more effective than alum. When the basicity of the coagulants increased so did their removal efficiency for permanganate COD, TOC and DOC fraction, which is particularly difficult to remove. The proportion of DOC in TOC was a major factor which affected the performance of the investigated coagulants. Thus, as the value of the DOC/TOC ratio increased, the efficiency of organic matter removal decreased. Another major factor affecting the efficiency of the process was the pH of the water to be treated. Hence, organic matter removal increased at region of acidic pH and decrease at alkaline pH. The effect of pH was especially distinct for the removal of DOC. In general, the efficiency of the investigated coagulants increased with the degree of prehydrolization, irrespective of the pH level. When alum was substituted with polyaluminium chloride (especially when the basicity of the latter one was equal to about 70%), there was no need to decrease pH to the acidic level prior to coagulation. In this way it was possible to decrease the corrosive tendency of the treated water. Furthermore, when the basicity of polyaluminium chlorides increased, it was possible to decrease their dose required for a removal efficiency comparable with that of alum. Another major advantage of using polyaluminium chlorides instead of alum was the noticeably higher removal efficiency at low water temperature (5 to 12°C).