Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Usuwanie niejonowego surfaktantu z wód ściekowych z wykorzystaniem synergicznego działania metod zaawansowanego utleniania

Kuźmiński Kamil, Zając Kamila, Janus Magdalena

Forum Eksploatatora

|

2019

|

Nr 4 (103)

44-50

PL

Jednym z głównych zanieczyszczeń środowiska wodnego są związki powierzchniowo czynne, stosowane intensywnie zarówno w gospodarstwach domowych jako środki piorące i myjące, jak i w wielu gałęziach przemysłu. Wykorzystuj się je przy produkcji tworzyw sztucznych, żywic syntetycznych, farb, lakierów celulozy, papieru, a także przy produkcji żywności, w kosmetyce, farmacji, medycynie i fotografice [1] Ich negatywne działanie wynika przede wszystkim z ich pośredniej szkodliwości dla ekosystemów wodnych. Surfaktanty ułatwiają rozpuszczanie w wodzie substancji toksycznych trudno rozpuszczalnych lub nierozpuszczalnych w wodzie. Powodują także pienienie wody, pogarszając warunki dyfuzji tlenu. Konsekwencje obniżonego stężenia tlenu w wodzie dotyczą zarówno zamierania życia biologicznego, jak i pogorszenia zdolności do samooczyszczania się zbiorników wodnych [2,3]. Dodatkowo doniesienia literaturowe wskazują, że związki powierzchniowo czynne o charakterze niejonowym mogą odznaczać się bezpośrednią toksycznością, silniejszą niż surfaktanty jonowe [4]. Jednym z przedstawicieli powszechnie stosowanych surfaktantów niejonowych jest Triton X-100, należący do typu politoksylowanych alkilofenyli. Związki te są podejrzewane o działanie zaburzające wydzielanie wewnętrzne organizmów wodnych.

2

Fotoaktywne materiały budowlane

Janus M.

Materiały Budowlane

|

2015

|

nr 6

102--104

PL

W artykule przedstawiono wybrane wyniki badań dotyczące fotokatalitycznej aktywności modyfikowanych materiałów budowlanych. Testowanymi materiałami były płytki betonowe, płytki gipsowe oraz cegły. Modyfikacja polegała na dodaniu 1, 5, 10 i 20% wag. fotokatalizatorów na bazie TiO2 do betonu, gipsu i gliny. Fotokatalizatory otrzymano w wyniku modyfikacji TiO2 węglem i azotem. Źródłem węgla był metanol, etanol lub izopropanol, zaś źródłem azotu był amoniak. Temperatura modyfikacji wynosiła 100, 300 i 600 °C. Fotoaktywność płytek betonowych i gipsowych była testowana podczas rozkładania barwnika monoazowego Czerwień Reaktywna 198, natomiast fotoaktywność cegieł podczas rozkładania kwasu oleinowego. Najwyższą fotokatalityczną aktywność osiągały materiały budowlane z 10% wagowym dodatkiem fotokatalizatorów. Do modyfikacji betonu najlepszym fotokatalizatorem był fotokatalizator modyfikowany metanolem w 300 °C, do modyfikacji gipsu fotokatalizator modyfikowany etanolem w 100 °C, zaś do modyfikacji cegieł najlepszy okazał się TiO2 modyfikowany metanolem w 100 °C.

EN

In this study the photocatalytic activity of modified building materials were presented. Concrete plates, gypsum plates and bricks were tested. 1, 5, 10 and 20wt% of photocatalyst on TiO2 base were introduced to concrete, gypsum and clay. Photocatalysts were obtained by modification of TiO2 by carbon and nitrogen. The source of carbon were: methanol, ethanol, isopropanol and the source of nitrogen was gaseous ammonia. Modification temperature amounted 100, 300 and 600 °C. Photocatalytic activity of concrete and gypsum plates were tested during monoazo dye Reactive Red 198 decomposition. Photocatalytic activity of brick was tested during oleic acid decomposition. The best photocatalytic activity had building materials with 10wt% of photocatalysts addition. For concrete modification photocatalyst modified by methanol at 300 °C was the best, for gypsum - photocatalyst modified by ethanol at 100 °C and for bricks the best one was photocatalyst modified by methanol at 100 °C.

3

Aktywne środowiskowo nawierzchnie z betonowej kostki brukowej

Doering M., Mrozik Ł.

Materiały Budowlane

|

2015

|

nr 5

69--70

PL

W artykule omówiono wybrane rozwiązania materiałowe, takie jak nawierzchnie z elementów ażurowych. Szczególną uwagę skupiono na kostce brukowej z nanokrystalicznym dwutlenkiem tytanu (TiO2). Przedstawiono wybrane właściwości tych wyrobów oraz techniczne i ekonomiczne aspekty popularyzacji tej technologii.

EN

In this article, some selected material solutions such as openwork surfaces has been discussed. Particular attention is focused on brick with nanocrystalline titanium dioxide (TiO2). Selected properties of these products and technical and economic aspects related to popularization of this technology has been shown.

4

Investigation of the effect of heat treatment process on characteristics and photocatalytic activity of TiO2-UV100 nanoparticles

Behnajady M. A., Alamdari M. E., Modirshahla N.

Environment Protection Engineering

|

2013

|

Vol. 39, nr 1

33--46

EN

The effect of heat treatment process on crystallite size, phase content, surface area, band gap energy and photocatalytic activity of TiO 2-UV100 nanoparticles were investigated. Heat treated TiO2 nanoparticles were characterized by X-ray diffraction (XRD), Brunauer-Emmett-Teller (BET) isotherm and diffuse reflectance spectroscopy (DRS) techniques, and its photocatalytic activity was investigated in the removal of C.I. Acid Red 88 (AR88), an anionic monoazo dye of acid class, as a model contaminant. Heat treatment process at 600 °C causes an increase in crystallite size and band gap energy of TiO2-UV100 nanoparticles. The results indicate that the nanoparticles treated for 1 h at 600 °C show the highest photocatalytic activity which can effectively degrade AR88 under UV-irradiation. Increasing heat treatment temperature above 600 °C led to reduction in TiO2 photoactivity which may be related to the anatase-rutile phase transformation, increasing particle size and decreasing specific surface area. Removal efficiency of AR88 with heat treated TiO 2-UV100 nanoparticles was sensitive to the operational parameters such as catalyst dosage, pollutant concentration and light intensity.

5

Otrzymywanie, właściwości oraz aktywność fotokatalityczna cienkich filmów SiO2-TiO2 domieszkowanych wanadem

Nocuń M., Kwaśny S.

Materiały Ceramiczne

|

2012

|

T. 64, nr 4

478-484

PL

W pracy otrzymano cienkie filmy SiO2/TiO2 domieszkowane wanadem na podłożu szklanym techniką zol-żel zanurzeniowo-wynurzeniową. Skład chemiczny próbek badano przy pomocy spektroskopii fotoelektronów (XPS). Transmitancję scharakteryzowano używając spektrofotometru UV-VIS. Wyznaczono optyczną przerwę energetyczną dla otrzymanych filmów. Zbadano również efekt fotokatalityczny dla próbek. Żele otrzymane z zoli zostały scharakteryzowane przy pomocy spektroskopii w podczerwieni (FTIR). Zaobserwowano, że dodatek wanadu powoduje obniżenie przerwy energetycznej cienkich filmów SiO2/TiO2.

EN

In our investigation, V-doped SiO2/TiO2 thin films were prepared on glass substrates by the dip coating sol-gel technique. The chemical composition of the films was studied by photoelectron spectroscopy (XPS). Transmittances of the samples were characterized using a UV-VIS spectrophotometer. Subsequently the band-gap energy (Eg) was estimated for the films. The photocatalytic effect was investigated for the obtained samples. Gels obtained from sols were characterized by FTIR spectroscopy. It was found that the vanadium additive decreases the optical band gap of SiO2/TiO2 films.