Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: aktywne roztwarzanie

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Czy metale nanokrystaliczne są bardziej odporne na korozję?

Królikowski A.

Ochrona przed Korozją

2007

nr 4

140-147

Omówiono wpływ struktury nanokrystalicznej na procesy korozji metali i stopów. Materiały nanokrystaliczne zbudowane są z krystalitów o rozmiarach w zakresie 1-100 nm. W porównaniu do konwencjonalnych materiałów krystalicznych, mają one bardzo duże stężenie defektów krystalicznych (znaczący udział obszarów międzykrystalicznych), co prowadzi do ich większej reaktywności i szybszych procesów dyfuzyjnych. Z drugiej strony wykazują większą jednorodność chemiczną (powstają w nich metastabilne, przesycone roztwory stałe, a wydzielenia wtórnych faz czy zanieczyszczeń są rozłożone na dużej powierzchni obszarów międzykrystalicznych), co osłabia działanie mikroogniw korozyjnych na ich powierzchni. W przypadku korozji tych materiałów w stanie aktywnym, wysoka reaktywność oznacza przyspieszenie reakcji korozyjnych, ale większa jednorodność chemiczna powoduje ich spowolnienie i bardziej równomierny przebieg. Natomiast w przypadku korozji w stanie pasywnym, większa reaktywność i dyfuzyjność stopów nanokrystalicznych prowadzą do szybkiego tworzenia warstw pasywnych, ale właściwości ochronne tych warstw są wynikiem przeciwstawnych oddziaływań dużego stężenia defektów krystalicznych i większej jednorodności chemicznej podłoża. Te wnioski zilustrowano wynikami badań eksperymentalnych, zaczerpniętych z literatury. Wykazano, że w porównaniu do grubokrystalicznych odpowiedników, metaliczne materiały nanokrystaliczne wykazują zarówno większą jak i mniejszą odporność korozyjną. Jednak dla większości z nich stwierdzono bardziej równomierny przebieg korozji ogólnej i lepszą odporność na korozję wżerową. Wskazano na przyczyny rozbieżności publikowanych wyników badań.

The influence of nanocrystalline structure on the corrosion behaviour of metals and alloys has been discussed. Nanocrystalline materials consist of grains ranging from 1 to 100 nm in size. Compared to conventional coarse-crystalline materials, they exhibit enormously high concentrations of defects (signifi cant share of intercrystalline regions), which results in their higher reactivity and diffusivity. On the other hand, they exhibit higher chemical homogeneity (formation of metastable, supersaturated solid solutions and precipitations of second phases and impurities are more uniformly distributed over intercrystalline regions), which weakens the activity of corrosion microcells on their surface. In the case of non-passivating systems, the higher reactivity of nanocrystalline metals leads to an acceleration of corrosion reactions, but the higher chemical homogeneity results in their suppression and a more uniform course. In the case of passivating systems, the higher reactivity and diffusivity of nanocrystalline metals imply their faster passivation, however the protective properties of passive fi lms are governed by opposing effects of higher density of crystalline defects and higher chemical homogeneity of substrates. The postulated corrosion behaviours of nanocrystalline metallic materials were compared with experimental results, taken from the literature. In comparison to their coarse-crystalline counterparts, nanocrystalline metals exhibit both higher and lower corrosion resistance. However, most of them show more uniform general corrosion and higher resistance to pitting. The reasons for the observed discrepancies have been indicted.