Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: air-entrained mortar

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wpływ napowietrzenia na odporność na karbonatyzację zapraw i trwałość mrozową betonów z cementów modyfikowanych TiO2

Marczewska Julia, Piasta Wojciech

Przegląd Budowlany

2022

R. 93, nr 9-10

149--153

W artykule przedstawiono wyniki badań karbonatyzacji zapraw napowietrzonych i nienapowietrzonych oraz wyniki badań napowietrzonych betonów poddanych zamrażaniu/rozmrażaniu w roztworze 3% NaCl. Badania przeprowadzono, stosując innowacyjne cementy portlandzki biały i portlandzki żużlowy zawierające dwutlenek tytanu. Największą trwałość w obu środowiskach wykazała zaprawa z innowacyjnego cementu białego CEM I 52,5R. Ponadto na podstawie wyników badań stwierdzono, że napowietrzenie zapraw znacząco przyspiesza ich karbonatyzację.

The article presents the results of tests on the carbonation of air-entrained and non-aerated mortars as well as the results of tests of air-entrained concretes subjected to freezing/thawing in a 3% NaCl solution. The research was carried out with the use of innovative white Portland and slag Portland cements containing titanium dioxide. The mortar made of the innovative white cement CEM I 52.5R showed the greatest durability in both environments. Moreover, based on the tests results, it was found that air entrainment of the mortars significantly accelerates their carbonation.

Zmiany mikrostruktury zapraw napowietrzonych, a następnie poddanych zamrażaniu i rozmrażaniu oraz korozji siarczanowej

Piasta W., Marczewska J.

Cement Wapno Beton

2016

R. 21/83, nr 6

439--446

Normowe zaprawy z dwóch przemysłowych cementów: portlandzkiego i hutniczego zostały w przypadku jednej serii próbek napowietrzone. Próbki obu serii dojrzewały 28 dni w wodzie, a następnie zanurzone w wodnym roztworze Na2SO4. W próbkach z CEM I ekspansja wystąpiła po 33 miesiącach, natomiast zaprawy napowietrzone były nieznacznie trwalsze. Próbki zaprawy z CEM I zachowywały się podobnie po poddaniu 40 cyklom zamrażania i odmrażania, jednak próbki nienapowietrzone uległy znacznie szybszemu zniszczeniu. Zaprawy z cementu hutniczego były odporne na korozyjne działanie roztworu siarczanowego, natomiast po 40 cyklach zamrażania próbki nienapowietrzone wykazały dużą ekspansję. Można stwierdzić, że zachowanie wszystkich próbek było klasyczne, zgodne z przewidywaniami.

The standard mortars of industrial Portland cement and blastfurnace cement were produced, of which one series remained non-air-entrained and the second was air-entrained. The mortars from both series were cured 28 days in water, and then immersed in Na2SO4 water solution. In the case of Portland cement samples the expansion occurred after 25 months and caused their destruction after 33 months, but air-entrained mortars were slightly more durable. The samples of CEM I, after 40 cycles of freezing and thawing were behaving similarly, however, non-air-entrained specimens were destructed much earlier. The mortars from CEM III cement was durable in Na2SO4 solution, however, non-air entrained samples high expansion after 40 cycles of freezing and thawing were showing. The behaviour of the mortars were classic and as it should be expected.