The main objective of this paper is to present increasing share of built-up areas at the aeration wedges of City of Warsaw. The idea of Warsaw aeration corridors had been arisen in 1916 and was adapted to the present times in 1992, 2006 and 2018 in the planning’s documents which described Warsaw spatial development conditions. The goal for creation these corridors has been to establish the air exchange between areas around the city (especially green areas) and downtown. The analyses were carried out for years: 1992, 1995, 1998, 2001, 2004, 2006, 2009 – based on Landsat-5; 2013 – based on Landsat-8; 2015, 2018 based on Sentinel-2. As a result of research, it was found that aeration wedges had been constantly built-up. In 1992 built-up areas covered 14% (767 ha) of aeration corridors, in 1998 – 17% (918 ha), in 2006 – 24% (1245 ha), in 2013 – 26% (1341 ha), in 2018 – 27% (1383 ha). The largest loss of green areas was noticed as: arable lands and meadows – from 42% to 29%. In addition, during the research it was observed that new buildings have been situated in unfavorable way. New buildings are the walls and barriers to the air masses coming to the downtown.
PL
Głównym celem pracy było zaprezentowanie zmian w zabudowie na obszarach klinów napowietrzających miasta Warszawy. Idea korytarzy napowietrzających narodziła się w 1916, a następnie była zaadaptowana to potrzeb i warunków i obecnych czasów w latach 1992, 2006 i 2018. Opisana ona była w dokumentach dotyczących zagospodarowania przestrzennego Warszawy. Celem, dla którego wyznaczono kliny było zapewnienie wymiany powietrza pomiędzy centrum miasta a terenami podmiejskimi (szczególnie terenami zieleni). Analizy zostały przeprowadzone dla lat 1992, 1995, 1998, 2001, 2004, 2006, 2009 – wykorzystano zobrazowania Landsat 5; 2013 – wykorzystano zobrazowanie z Landsat 8, 2015 i 2018 – wykorzystano zobrazowanie z Sentinel-2. W wyniku badań, stwierdzono, że tereny korytarzy są stale zabudowywane. W roku 1992 obszary zabudowane wynosiły 14% całości powierzchni korytarzy (767 ha), w 1998 – 17% (918 ha), w 2006 – 24% (1245 ha), w 2013 – 26% (1341 ha), a w 2018 – 27% (1383 ha). Zmiany te w największym stopniu, spowodowały straty w obszarach rolniczych i łąkach. Ich powierzchnia w 1992 roku zajmowała 42%, w 2018 było to tylko 29%. Ponadto, podczas badań zaobserwowano, iż nowe budynki budowane są w niekorzystnym położeniu – są one przeszkodą dla swobodnych ruchów mas powietrza.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.