Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Ochrona Środowiska

1 2016

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: adsorption from aqueous solutions dye

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Badania kinetyczne adsorpcji wybranych barwników z roztworów wodnych na nanoporowatych węglach aktywnych otrzymanych z prekursorów polimerowych

Czubaszek M., Choma J.

Ochrona Środowiska

2016

Vol. 38, nr 4

3--12

Badano kinetykę adsorpcji wybranych barwników (oranż kwasowy 7, oranż kwasowy 52 i błękit zasadowy 9) z roztworów wodnych na trzech porowatych adsorbentach. Dwa z nich stanowiły proszkowe węgle otrzymane laboratoryjnie z prekursorów polimerowych, natomiast trzeci – zastosowany w celach porównawczych – był handlowym węglem aktywnym firmy Chemviron Carbon. Pierwszy adsorbent laboratoryjny był węglem aktywnym ze znaczną objętością mikroporów, otrzymanym z sulfonowej żywicy styrenowo-dwuwinylobenzenowej. Drugi był natomiast uporządkowanym mezoporowatym węglem otrzymanym z żywicy fenolowo-formaldehydowej metodą miękkiego odwzorowania. Do opisu kinetyki procesu adsorpcji barwników wykorzystano równania pseudo I i pseudo II rzędu. Stwierdzono, że adsorpcja wybranych barwników na badanych węglach aktywnych przebiegała zgodnie z modelem pseudo II rzędu, o czym świadczyły wartości współczynnika korelacji bliskie 1. Wykazano, że kinetyka adsorpcji na poszczególnych węglach różniła się istotnie – stan równowagi adsorpcyjnej osiągany był najszybciej (kilka minut) na węglu aktywnym z sulfonowej żywicy styrenowo-dwuwinylobenzenowej, natomiast najwolniej (kilka godzin) na węglu handlowym. Badane węgle także istotnie różniły się pojemnością adsorpcyjną – najlepszą charakteryzował się węgiel aktywny otrzymany z sulfonowej żywicy styrenowo-dwuwinylobenzenowej. Wymagana dawka tego węgla w celu usunięcia 100% barwnika z roztworu o stężeniu 150 mg/dm3 wynosiła 400 mg/dm3, natomiast w przypadku pozostałych dwóch węgli była pięciokrotnie większa.

Adsorption kinetics of the selected dyes (Acid Orange 7, Acid Orange 52 and Basic Blue 9) from aqueous solutions were studied on three porous materials. Two of them were laboratory powdered carbons obtained from polymeric precursors, while the third one was a commercial micro-mesoporous activated carbon from Chemviron Carbon, used for reference purposes. The first laboratory adsorbent was an active carbon with a high micropore volume, synthesized from the sulfonated styrene-divinylbenzene resin. The second one was an ordered, mesoporous carbon obtained from phenol-formaldehyde resin by soft-templating. The adsorption kinetics data was illustrated using the pseudo-first and pseudo-second order models. The correlation coefficient values close to unity proved that adsorption of selected dyes on the studied active carbons proceeded according to the pseudo-second order model. It was demonstrated that the adsorption kinetics differed significantly between the studied materials. The active carbon obtained from the sulfonated styrene-divinylbenzene resin was the quickest (minutes) to reach the adsorption equilibrium, while the commercial one was the slowest (hours). Additionally, the studied carbons displayed significantly different adsorption capacities. The activated carbon obtained from the sulfonated styrene-divinylbenzene resin was the best adsorbent and 400 mg/dm3 was a dose sufficient to remove 100% of the dye from 150 mg/dm3 solution. For the remaining two carbons that dose was five times higher.