Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Research on adsorptive and electrokinetic properties of SiO2 in the presence of polyethylene oxide of different purities

Patkowski J., Chibowski S.

Physicochemical Problems of Mineral Processing

|

2011

|

Vol. 47

275-284

EN

The influence of impurities present in polymer solutions on adsorptive and electrokinetic properties of PEO 100 000 with commercial silica was analysed. Adsorption was measured with a spectrophotometric method and zeta potential with a zetasizer. A XRF method was used to estimate the quality and quantity of impurities in polyethylene oxide solutions. Impurities left after the polymerisation process, present in polymer solutions can adsorb competitively with macromolecules of the polymer. As a result of that, they block active centres on the surface of the adsorbent thus leaving less surface available for polymer molecules. Purification process is conducted in order to improve the quality of analysed polymer material. Polyethylene oxides used in the presented research were purified by filtration process and fractionation on chromatographic column. Overall, three different samples of PEO were used: commercial of high quality, filtrated and fractionated. Results show that adsorption of polyethylene oxide of high purity is independent on pH of the solution. Adsorption isotherms of fractionated and analytical-grade polymer are sharp, which indicates their low polydispersity ratio. An adsorption amount of analysed polymers is dependent only on the amount of impurities present in polymer material. Zeta potential measurements show, that polyethylene oxide always increases zeta potential of silica.

PL

Zbadano wpływ zanieczyszczeń obecnych w materiale polimeru na adsorpcyjne i elektrokinetyczne właściwości PEO 100 000 na komercyjnej krzemionce. Adsorpcję badano przy pomocy metody spektrofotometrycznej, potencjał zeta przy pomocy zetasizera. Metodą XRF ustalono stężenie oraz jakość zanieczyszczeń w badanych roztworach polimerów.Przeprowadzone badania wskazują, że adsorpcja tlenku polietylenu o wysokiej czystości jest niezależna od pH roztworu. Izotermy adsorpcji PEO frakcjonowanego oraz o wysokiej czystości są ostre, co wskazuje na ich niski stopień polidyspersyjności. Ilość zaadsorbowanego polimeru jest zależna tylko od ilości zanieczyszczeń obecnych w materiale polimeru. Pomiary potencjału zeta wskazują, że obecność tlenku polietylenu zawsze zwiększa potencjał zeta krzemionki.

2

The influence of the macromolecular architecture on adsorption of polymer chains on a solid surface

Adamczyk P., Sikorski A.

Polimery

|

2010

|

T. 55, nr 7-8

512-517

EN

Computer simulations of a simple model of adsorbed polymer chains were performed with the dynamic Monte Carlo method. The coarse grained chain representation was used and model macromolecules were confined to vertices of a simple cubic lattice. The chains were modeled with excluded volume only, i.e. at good solvent conditions. The polymers interacted with an impenetrable surface via an attractive potential, which was varied to cover both weak and strong adsorption regimes. Three different chain architectures were studied: linear and star-branched with three and four arms. It was found that size of chains obeys the scaling law with exponential characteristics for two- and three-dimensions for the weak and strong adsorption regime respectively. The transition temperatures between these regimes were also determined. The structure of adsorbed polymers was found similar for all architectures especially for the case of strong adsorption.

PL

Za pomocą symulacji komputerowej metodą Monte Carlo (wykorzystano algorytm Yerdiera-Stockmayera) przeprowadzono badania właściwości zaadsorbowanych łańcuchów polimerowych. Makrocząsteczki modelowano korzystając z uproszczonych modeli, w których rzeczywisty nieprzecinający się łańcuch był przybliżony sekwencją jednakowych segmentów. Założono, że modelowe łańcuchy tworzą pseudo-krystaliczną sieć regularną. Polimery umieszczono w szczelinie, której ściany oddziałują potencjałem przyciągającym na segmenty łańcucha. Zbadano trzy modele makrocząsteczek o różnej architekturze wewnętrznej: łańcuchy liniowe oraz gwiaździście rozgałęzione zawierające 3 lub 4 ramiona. Zbadano wpływ podstawowych parametrów układu na strukturę zaadsorbowanych łańcuchów. Wykazano, że łańcuchy w temperaturach wyższych (słaba adsorpcja) skalują się jak trójwymiarowe, a w niższych (silna adsorpcja) jak dwuwymiarowe, i to niezależnie od architektury łańcucha. Wyznaczono parametry przejścia słaba adsorpcja → silna adsorpcja oraz pokazano, że zwłaszcza w przypadku silnej adsorpcji, struktura zaadsorbowanej warstwy polimerowej słabo zależy od architektury łańcucha.

3

Influence of a kind of electrolyte and its ionic strength on the adsorption and zeta potential of the system: polyacrylic acid/MnO2/electrolyte solution

Grządka E., Chibowski S.

Physicochemical Problems of Mineral Processing

|

2009

|

Vol. 43

31-42

EN

The influence of a kind of electrolyte (NaCl, KCl, CaCl2 and MgCl2), its ionic strength (0.01; 0.1; 1) and pH of a solution (3; 6; 9) on the adsorption of polyacrylic acid (PAA 2 000 and 60 000) on the surface of manganese dioxide (MnO2) was measured. PAA adsorption was the highest in the presence of calcium chloride. Adsorption of polyacrylic acid increased also with ionic strength but decreased with the increase of pH of the solution. These results are consistent with theoretical findings concerning adsorption of anionic polyelectrolytes on surface of metal oxides. The influence of a kind of electrolyte and its ionic strength on the zeta potential in the presence of PAA was also measured. It was proved, that the zeta potential of MnO2 is highest in the presence of calcium chloride as a background electrolyte. Moreover the zeta potential increased with ionic strength of all measured systems.

PL

Badano wpływ rodzaju elektrolitu (NaCl, KCl, CaCl2 i MgCl2), jego siły jonowej (0.01; 0.1; 1) i pH roztworu (3; 6; 9) na adsorpcję kwasu poliakrylowego (PAA 2 000 i 60 000) na powierzchni ditlenku manganu (MnO2). Otrzymane wyniki dowodzą, że adsorpcja PAA jest największa w obecności chlorku sodu w porównaniu z adsorpcją PAA w obecności innych elektrolitów. Adsorpcja kwasu poliakrylowego wzrasta również wraz ze wzrostem siły jonowej elektrolitu podstawowego lecz maleje ze wzrostem pH roztworu. Wyniki te pozostają w zgodzie z przewidywaniami teoretycznymi dotyczącymi adsorpcji anionowych polielektrolitów na powierzchni tlenków metali. Mierzono również wpływ rodzaju elektrolitu i siły jonowej na potencjał dzeta w obecności kwasu poliakrylowego. Zostało udowodnione, że potencjał dzeta MnO2 przyjmuje najwyższe wartości w obecności chlorku wapnia jako elektrolitu podstawowego. Co więcej, wartość ta wzrasta wraz ze wzrostem siły jonowej w każdym z badanych układów.

4

Rola rozpuszczalnych w wodzie polimerów na powierzchni międzyfazowej ciecz - faza stała w procesach flokulacji i stabilizacji koloidalnych zawiesin w wodzie

Lafuma F.

Polimery

|

1998

|

T. 43, nr 2

104-109

PL

Omówiono rolę polimerów w procesach rozdzielania układów ciecz - ciało stałe, w których cząstki koloidalne nie osiadają (klaryfikacja roztworów i ścieków, flokulacja szlamów), zwiększaniu stabilności takich układów (tuszów, farb, płuczek itd.) oraz w kontroli procesów agregacji (zagęstniki). Na podstawie prac własnych omówiono, w przypadku powierzchni elektrycznie nie obojętnych, mechanizmy flokulacji polimerami niejonowymi (mostkowanie), zastosowanie polielektrolitów do zobojętniania ładunków powierzchniowych oraz mechanizmy łączone, a w przypadku powierzchni elektrycznie obojętnych - procesy stabilizacji sterycznej polimerami w warunkach wysokiego stopnia pokrycia powierzchni. Wpływ zaadsorbowanych polimerów na stabilność zawiesin wodnych zależy od typu adsorpcji. Stopień polimeryzacji, skład chemiczny i budowa łańcuchów polimerów decydują o ich właściwościach jako środków flokulujących i dyspergujących. Kopolimery pozwalają na modyfikowanie oddziaływania w układzie polimer - cząstka zawiesiny, ale chemiczny przebieg kopolimeryzacji i charakter kopolimeru narzucają istotne ograniczenia. Ważne są też czynniki zewnętrzne (pH, siła jonowa układu, temperatura i in.).

EN

The role of polymers in disperse media is discussed in terms of F.L.'s own studies with particular reference to the separation of solid-liquid systems whose colloidal particles fail to settle (clarification of solutions, flocculation of slurries, etc.), enhancement of stabilization (inks, paints, drilling muds, etc.) and control of aggregation processes (thickeners, binders). For unsaturated surfaces, flocculation mechanisms with nonionic polymers (bridging) and the use of polyelectrolytes to neutralize surface charges and also mixed mechanisms are discussed. For saturated surfaces, steric stabilization with polymers at high surface coverage is described. The mode of adsorption governs the effect of adsorbed polymers on the stability of aqueous suspensions. The degree of polymerization, chemical composition and the architecture of polymer chains affect the properties of polymers as flocculating and dispersing agents. Copolymers allow to modify interactions in the polymer-suspended particle system but the chemical history of the copolymer imposes serious limitations. Extraneous factors (pH, ionic strength, temperature, etc.) are also of consequence.