Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Adsorpcja i desorpcja 2-metylofenolu, 4-chloro-2-metylofenolu i kwasu 4-chloro-2-metylo-fenoksyoctowego na węglach aktywnych

Białek A., Kuśmierek K., Świątkowski A.

Przemysł Chemiczny

|

2018

|

T. 97, nr 7

1158--1162

PL

Zbadano adsorpcję i desorpcję 2-metylofenolu (OC), 4-chloro-2-metylofenolu (PCOC) i kwasu 4-chloro-2-metylofenoksyoctowego (MCPA) na komercyjnie dostępnych węglach aktywnych. Adsorpcja w warunkach równowagowych przebiegała zgodnie z równaniem izotermy Langmuira i była skorelowana z powierzchnią właściwą adsorbentów. Najlepiej adsorbował się kwas 4-chloro-2-metylofenoksyoctowy, a najsłabiej 2-metylofenol (OC < PCOC < MCPA). W przypadku desorpcji kolejność ta była odwrotna. Największą skuteczność desorpcji zaobserwowano w przypadku żywicy węglowej Lewatit AF5, z której po 8 h zdesorbowało się 73,4% OC, 65,7% PCOC i 57,7% MCPA.

EN

The title compds. were adsorbed from their aq. solns. (0.25-1.0 mmol/L) on 5 com. activated C at 25°C under stirring (200 rpm) and then desorbed by using aq. NaOH soln. (0.01% by mass) at 25°C for 8 h. The adsorption followed the Langmuir isotherm model and was closely correlated to the surface area of the activated C. The most efficient removal and recovery of the pollutants (55.3-69.5% and 57.7-73.4%, resp.) took place on the C resin with highest sp. surface, total pore vol. and the vol. of pores with diam. below 2 nm.

2

Adsorpcja fenoli na węglach aktywnych otrzymanych ze śruty rzepakowej

Pstrowska K., Walendziewski J., Szary J., Łużny R., Świątek Ł.

Przemysł Chemiczny

|

2015

|

T. 94, nr 5

823-827

PL

Przeprowadzono badania przydatności stałej pozostałości z procesu wolnej pirolizy śruty rzepakowej do wytwarzania węgli aktywnych. Aktywowane chemicznie (800°C, 3:1 KOH) oraz fizycznie (H₂O, 800°C do 50% ubytku masy) materiały charakteryzowały się dobrze rozwiniętą porowatością i powierzchnią właściwą (SBET 380–2400 m²/g) oraz znaczną zdolnością sorpcji fenolu (do 332 mg/g) i para-chlorofenolu (do 482 mg/g) z roztworów wodnych. Wykazano, że zdolność sorpcyjna otrzymanych materiałów węglowych w procesie oczyszczania wody z fenoli jest porównywalna ze zdolnością sorpcyjną handlowych węgli.

EN

Rapeseed oil cake was pyrolyzed at 500°C for 30 min, carbonized at 800°C for 1 h, activated with steam or KOH at 800°C for 1 h, studied for sp. surface and pore vol. and then used for removal of PhOH or p-ClC₆H₄OH from aq. solns. The prepd. sorbent showed the sorption capacity by 35–38% higher than 2 com. activated carbons used for comparison.

3

Adsorption of Trihalomethanes (THMs) on activated carbons

Włodyka-Bergier A., Bergier T.

Geomatics and Environmental Engineering

|

2009

|

Vol. 3, no. 1

51-60

EN

The paper presents the results of researches on the trihalomethanes (THMs) removal on activated carbons AG-5 and NC-I, which differ in their surface areas. The model solutions containing four THMs: trichloromethane (TCM), bromodichloromethane (BDCM), dibromochloromethane (DBCM) and tribromomethane (TBM) have been used for the researches. The initial total trihalomethanes (TTHMs) concentrations in the model solutions have been: 35 µg/dm3; 58.40 µg/dm3; 166.70 µg/dm3 and 280.50 µg/dm3. The dynamic method on the model activated carbon beds has been applied in these laboratory researches. The model solutions have been passed through beds with different flow rates (2 to 15 m/h). The researches have proved the high potential of activated carbons to remove THMs from water. The activated carbon AG-5, which has the higher surface area and pores volume than the NC-I, has shown the higher efficiency in THMs removal from water. Out of four analyzed THMs, compounds with the higher bromine ions level have been better adsorbed than the THMs with the higher chlorine ions level. TCM has been best adsorbed, than DBCM, than BDCM, and TCM has been adsorbed on the lowest level. These differences in adsorption effectiveness of separate THMs were higher for higher flow rates.

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań nad usuwaniem trihalometanów (THMs) na węglach aktywnych AG-5 i NC-I, różniących się wielkością powierzchni właściwej. W badaniach zastosowano modelowe roztwory, zawierające cztery związki THMs: trichlorometan (THM), bromodichlorometan (BDCM), dibromochlorometan (DBCM) oraz tribromometan (TBM). Początkowe stężenia sumy trihalometanów w modelowych roztworach wynosiły 35 µg/dm3, 58,40 µg/dm3, 166,70 µg/dm3 i 280,50 µg/dm3. Badania prowadzono metodą dynamiczną na modelowym złożu węgla aktywnego w warunkach laboratoryjnych. Roztwory były przepuszczane przez złoże z różnymi prędkościami przepływu od 2 do 15 m/h. Przeprowadzone badania wskazują na dużą przydatność węgli aktywnych do usuwania THMs z wody. Węgiel aktywny o większej powierzchni właściwej AG-5 wykazywał lepsze zdolności sorpcyjne THMs w porównaniu z węglem aktywnym NC-I. Spośrod czterech rozpatrywanych THMs związki z jonami bromu były lepiej adsorbowane niż związki z jonami chloru. Najlepiej adsorbowany był TBM, nastepnie DBCM, BDCM, najgorszą efektywność adsorpcji uzyskano w przypadku TCM. Efektywność adsorpcji poszczególnych THMs zwiększała się wraz ze wzrostem prędkości filtracji ich roztworów przez złoże węgla aktywnego.