Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Tribological properties of silver doped titanium nitride coatings

Piotrowska Katarzyna, Madej Monika

Tribologia

|

2023

|

nr 3

43--51

EN

The properties of titanium nitride (TiN:Ag) coatings applied by physical vapour phase deposition technique (PVD) on Ti13Nb13Zr alloy were subject to evaluation. The study presents the results of surface geometrical structure, adhesion and tribological tests. The geometric structure of the surface was examined using optical microscopy. A scratch test was used to assess adhesion. The model tribological tests were carried out in a rotary motion under technically dry friction conditions, lubricated with Ringer’s solution. In the case of technically dry friction, the analysis of the tribological test results indicated that the TiN:Ag coating was characterised by higher resistance to motion and lower wear compared to Ti13Nb13Zr. Friction coefficients registered during friction subject to lubrication with Ringer’s solution were compared for both materials; however, the surface wear was significantly lower in titanium alloy. The scratch test pointed towards high adhesion of the TiN:Ag coating. The study results provide insight into Ti13Nb13Zr alloy, titanium nitride coatings and their potential use for surgical instruments.

PL

Ocenie poddano właściwości powłok azotku tytanu (TiN:Ag) naniesionych metodą fizycznego osadzania z fazy gazowej PVD na stopie Ti13Nb13Zr. Przedstawiono wyniki badań struktury geometrycznej powierzchni, adhezji oraz testów tribologicznych. Strukturę geometryczną powierzchni zbadano przy użyciu mikroskopii optycznej. Do oceny adhezji wykorzystano test zarysowania, tzw. scratch test. Modelowe badania tribologiczne przeprowadzono w ruchu obrotowym w warunkach tarcia technicznie suchego oraz ze smarowaniem płynem Ringera. Analiza wyników badań tribologicznych wskazała, że w przypadku tarcia technicznie suchego powłoka charakteryzowała się jedocześnie większymi oporami ruchu i mniejszym zużyciem w porównaniu z Ti13Nb13Zr. Współczynniki tarcia zarejestrowane podczas tarcia ze smarowaniem roztworem Ringera były porównywane dla obu materiałów, z kolei zużycie powłoki było dużo mniejsze w odniesieniu do stopu tytanu. Test zarysowania wskazał na wysoką adhezję powłoki TiN:Ag. Uzyskane wyniki badań stanowią źródło wiedzy na temat stopu Ti13Nb13Zr, powłok azotku tytanu oraz możliwości ich potencjalnego zastosowania na narzędzia chirurgiczne.

2

Experimental study of the impact of chamfer and fillet in the frontal edge of adherends on the fatigue properties of adhesive joints subjected to peel

Kubit Andrzej, Zielecki Władysław, Kaščák Ľuboš, Szawara Paulina

Technologia i Automatyzacja Montażu

|

2023

|

nr 1

23--29

EN

The paper presents the influence of simple structural modifications of the adherend on the fatigue properties of adhesive joints subjected to peel. The considered modifications consisted in making a chamfer and fillet on the front edge of the adherend. The purpose of such modifications was to locally increase the thickness of the adhesive layer in the area of stress concentration. Fatigue strength tests were carried out using an electrodynamic shaker at the resonant frequency of the flexible adherend. On the basis of fatigue strength tests carried out at the limited number of cycles equal to 2×106, it was shown that a local increase in the thickness of the adhesive layer in the front part of the joint allows a significant increase in the joint's fatigue lifetime and fatigue strength. The greatest effect was shown for the variant with the fillet R2. In this case, an increase in fatigue strength of 33.1% compared to the base variant was demonstrated. For the fatigue stress level of 20.25 MPa, an increase in fatigue lifetime of 337.7% was also demonstrated. Based on the conducted research, it was shown that the reason for the improvement of the fatigue properties of the joints due to the local increase in the thickness of the adhesive layer is the phenomenon of energy absorption in the frontal area of the joint. Absorption of energy that inhibits the process of fatigue results from, among others, local flexibility of the joint, as well as nucleation of cracks in the locally increased volume of the adhesive.

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań określających wpływ modyfikacji konstrukcyjnych elementu klejonego na właściwości zmęczeniowe połączeń klejowych poddanych oddzieraniu. Rozważane modyfikacje polegały na wykonaniu fazy oraz promienia na czołowej krawędzi elementu klejonego. Celem takich modyfikacji było miejscowe zwiększenie grubości warstwy kleju w obszarze koncentracji naprężeń. Badania wytrzymałości zmęczeniowej przeprowadzono za pomocą wzbudnika elektrodynamicznego przy częstotliwości rezonansowej klejonej płytki. Na podstawie badań wytrzymałości zmęczeniowej przeprowadzonych przy granicznej liczbie cykli równej 2×106 wykazano, że lokalny wzrost grubości warstwy kleju w czołowej części złącza pozwala na znaczny wzrost trwałości zmęczeniowej oraz wytrzymałości zmęczeniowej. Najkorzystniejszy efekt wykazano dla wariantu z promieniem R2. W tym przypadku wykazano wzrost wytrzymałości zmęczeniowej o 33,1% w stosunku do wariantu bazowego. Dla poziomu naprężenia zmęczeniowego 20,25 MPa wykazano również wzrost trwałości zmęczeniowej o 337,7%. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że przyczyną poprawy właściwości zmęczeniowych połączeń na skutek lokalnego zwiększenia grubości warstwy kleju jest zjawisko pochłaniania energii w obszarze czołowym złącza. Absorpcja energii hamująca proces zmęczenia wynika m.in. z miejscowego uelastycznienia złącza, jak również zarodkowania pęknięć w lokalnie zwiększonej objętości kleju.

3

Influence of External Factors on the Strength of Firefighting Hoses Used in Fire Protection Units

Dwórska Karolina, Jurecki Leszek, Jakubowski Mateusz, Żurawski Maksymilian, Pastuszka Łukasz

Safety & Fire Technology

|

2023

|

Vol. 62, iss. 2

150--170

EN

Aim: The purpose of this article is to review information on firefighting hoses in terms of their division and the materials used in their production, and to determine if and how external factors affect their strength and durability. Introduction: Firefighting hoses are one of the most important products of technical equipment of Fire Protection Units. Since they are an indispensable element during rescue and firefighting operations, conducting research on the strength of fire hoses is needed and extremely important from the point of view of fire protection. Project and methods: Technological advances in the area of using various types of materials for fire hoses over time have had (and continue to have) a significant impact on the undertaking of rescue and firefighting operations, the speed with which these operations are carried out, as well as their effectiveness. Therefore, at the beginning of the article, a historical outline of the fire hoses used for firefighting in various countries around the world over the years was made. In the following part of the article, the influence of external factors on the adhesive strength of firefighting hoses used in fire protection units in Poland was analysed. The effect of exposure to a 3% foam solution of a fire extinguishing agent on hose tape samples placed in this solution was tested, depending on the time of direct contact of the samples with this agent. The effect of UV exposure (under wetting and drying conditions) on the hose tape samples was also studied, with time intervals of different lengths. Results and conclusions: When testing the exposure of the hose tape samples to UV light (for 90 minutes, at 38 ± 3°C, without water spray, followed by water exposure for 30 minutes, at 50 ± 10% humidity), decreasing trends were observed for the average values of delamination strengths. Tests were also made on a series of samples exposed to a 3% solution of aqueous foam extinguishing agent on the hose tape, both externally and internally. Declining trends were observed for the mean values of adhesive strengths (after 3 and 6 weeks). The impact of factors such as exposure to UV radiation, as well as the impact of the foam extinguishing agent solution negatively affects the hose tape, reducing its strength. The article was prepared on the basis of the authors’ own research results, as well as available sources, both national and foreign, based on the available literature on the raised issues.

PL

Cel: Celem niniejszego artykułu jest przegląd informacji dotyczących pożarniczych węży tłocznych pod względem ich podziału oraz materiałów stosowanych do ich produkcji, a także określenie, czy i w jaki sposób czynniki zewnętrzne wpływają na ich wytrzymałość i trwałość. Wprowadzenie: Węże pożarnicze to jeden z najważniejszych wyrobów technicznego wyposażenia jednostek ochrony przeciwpożarowej. Z uwagi na fakt, że stanowią one niezbędny element podczas działań ratowniczo-gaśniczych, prowadzenie badań w zakresie wytrzymałości węży pożarniczych jest potrzebne i niezwykle istotne z punktu widzenia ochrony przeciwpożarowej. Projekt i metody: Postęp technologiczny w obszarze stosowania różnego rodzaju materiałów do produkcji węży pożarniczych z biegiem czasu miał (i ma nadal) znaczący wpływ na podejmowanie działań ratowniczo-gaśniczych, szybkość prowadzenia tych działań, a także ich skuteczność. Dlatego na początku artykułu dokonano zarysu historycznego pożarniczych węży tłocznych stosowanych do gaszenia pożarów w różnych państwach świata na przestrzeni lat. W dalszej części pracy analizowano wpływ czynników zewnętrznych na wytrzymałość adhezyjną pożarniczych węży tłocznych stosowanych w jednostkach ochrony przeciwpożarowej w Polsce. Sprawdzano wpływ oddziaływania 3-procentowego roztworu pianotwórczego środka gaśniczego na próbki taśmy wężowej, umieszczonych w tym roztworze, w zależności od czasu bezpośredniego kontaktu próbek z tym czynnikiem. Badano również wpływ ekspozycji promieniowania UV (w warunkach zwilżenia i suszenia) na próbki taśmy wężowej, w przedziałach czasowych o różnej długości. Wyniki i wnioski: Podczas badania ekspozycji próbek taśmy wężowej na oddziaływanie promieniowania UV (przez 90 min, w temperaturze 38 ± 3°C, bez zraszania wodą, a następnie działaniu wody przez 30 min, przy wilgotności 50 ± 10%) zaobserwowano tendencje spadkowe w przypadku średnich wartości sił wytrzymałości na rozwarstwienie. Dokonano również badań serii próbek poddanych oddziaływaniu 3-procentowego roztworu wodnego pianotwórczego środka gaśniczego na taśmę wężową, zarówno od zewnątrz, jak i od wewnątrz. Zaobserwowano tendencje spadkowe w przypadku średnich wartości sił wytrzymałości adhezyjnych (po 3 i 6 tygodniach). Czynniki takie jak ekspozycja na promieniowanie UV, a także oddziaływanie roztworu gaśniczego środka pianotwórczego negatywnie wpływają na taśmę wężową, zmniejszając jej wytrzymałość. Artykuł przygotowano na podstawie wyników badań własnych autorów, a także dostępnych źródeł zarówno krajowych, jak i zagranicznych, z wykorzystaniem literatury dotyczącej dotyczącą poruszanych zagadnień.

4

Influence of UV on the self-adhesive properties of silicone pressure-sensitive adhesives

Antosik Adrian Krzysztof, Mozelewska Karolina, Gziut Konrad

Polimery

|

2023

|

Vol. 68, nr 1

19--24

EN

The paper presents the results of research on the UV radiation influence on the self-adhesive properties of silicone adhesives. The adhesives were obtained by cross-linking commercial resins (PSA 590, Q2-7566) at the temperature of 110°C, using different amounts (0–3 wt%) of bis(2,4-dichlorobenzoyl) peroxide. Self-adhesive properties of adhesives such as adhesion, tack, and durability before and after aging were determined. The adhesives showed stable self-adhesive properties, however, the PSA 590 adhesive had a higher maximum operating temperature than the Q2-7566 adhesive.

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące wpływu promieniowania UV na właściwości samoprzylepne klejów silikonowych. Kleje otrzymano poprzez sieciowanie w temperaturze 110°C żywic komercyjnych (PSA 590, Q2-7566), stosując różne ilości (0-3% mas.) nadtlenku bis(2,4-dichlorobenzoilu). Oznaczono właściwości samoprzylepne klejów takie, jak adhezja, przyczepność oraz trwałość przed i po starzeniu. Kleje wykazywały stabilne właściwości samoprzylepne, przy czym klej otrzymany na bazie żywicy PSA 590 miał wyższą maksymalną temperaturę użytkowania niż klej na bazie żywicy Q2-7566.

5

Taśmy samoprzylepne do zastosowań w przemyśle papierniczym – konstrukcja, rodzaje i zastosowania

Rogoziński Henryk, Dudek Katarzyna

Przegląd Papierniczy

|

2022

|

R. 78, nr 1

45--49

PL

W artykule opisano najważniejsze parametry charakteryzujące materiały samoprzylepne, to jest kleistość, adhezję i kohezję. Zaprezentowano także metody ich pomiaru. Omówiono poszczególne zastosowania taśm samoprzylepnych w przemyśle papierniczym, ze szczególnym uwzględnieniem ich właściwości klejących. Przedstawiono różnice wynikające zarówno z budowy taśm, jak i rodzaju zastosowanych materiałów do produkcji. Opisano najważniejsze grupy klejów samoprzylepnych oraz ich wpływ na końcową charakterystykę taśm.

EN

The article describes the most important parameters characterizing self-adhesive materials, such as tack, adhesion and cohesion. Methods of their measurement were also presented. Essential applications of self-adhesive tapes in the paper industry are discussed, with particular emphasis on their adhesive properties. The differences due to the construction of the tapes and the type of materials used for production are presented. The most important groups of pressure-sensitive adhesives and their influence on the final characteristics of tapes are described.

6

Efekty zastąpienia cementu portlandzkiego cementem glinowo-wapniowym w utworzonych przez nie zaczynach i zaprawach

Zieliński Krzysztof, Kierzek Dariusz

Materiały Budowlane

|

2022

|

nr 7

46--48

PL

Celem badań było określenie wpływu, jaki ma zastosowanie cementu portlandzkiego z dodatkiem różnych odmian cementu glinowo-wapniowego na podstawowe cechy fizykomechaniczne zaczynów i zapraw. Do badań użyto CEM I 42,5R oraz trzech odmian cementu glinowego zawierającego 40, 50 i 70% Al2O3. Wykonano zaczyny z zawartością 4, 6, 8, 10 i 12% różnych odmian cementu glinowego i określono czas początku i końca wiązania. Na podstawie uzyskanych wyników badań ustalono optymalną proporcję cementu portlandzkiego do cementu glinowego i przy tej proporcji wykonano badania wytrzymałości na ściskanie zapraw wykonanych przy ich użyciu po 1, 2, 7 i 28 dniach dojrzewania oraz określono siłę adhezji do podłoża betonowego. Analiza uzyskanych wyników badań wykazała, że stosując dodatek 6% cementu wysokoglinowego, można uzyskać podobny efekt wiązania natychmiastowego i wyraźnie lepszą siłę adhezji jak z zastosowaniem 12% cementu niskoglinowego.

EN

The aim of the research was to determine the influence of the use of Portland cement with the addition of various types of aluminum cement on the basic physical and mechanical properties of grouts and mortars. CEM I 42.5R and three types of aluminum cement containing 40, 50 and 70% Al2O3 were used for the tests. Mixtures were made containing 4, 6, 8, 10 and 12% of different grades of alumina cement. The time of the beginning and the end of the bonding was determined for them. Based on the obtained research results, the optimal proportion of Portland cement to alumina cement was established. For this proportion, the compressive strength tests were carried out after 1, 2, 7 and 28 days of maturation of the mortars made with them, and the strength of their adhesion to the concrete substrate was determined. The analysis of the obtained test results showed that by using the addition of 6% high-alumina cement, a similar immediate setting effect can be obtained and a clearly better adhesive strength as when using 12% low-alumina cement.

7

Study of the adhesion between TPU and PLA in multi-material 3D printing

Brancewicz-Steinmetz E., Valverde Vergara R., Buzalski V. H., Sawicki J.

Journal of Achievements in Materials and Manufacturing Engineering

|

2022

|

Vol. 115, nr 2

49--56

EN

Purpose: In the Fused Filament Fabrication (FFF/FDM) technology, the multi-material manufacturing additive method is achieved by a single nozzle or multiple nozzles working simultaneously with different materials. However, the adhesion between different materials at the boundary interface in FDM multi-material printing is a limiting factor. These studies are concerned with improving and study the adhesion between two polymers. Design/methodology/approach: Due to the numerous applications and possibilities of 3D printed objects, combining different materials has become a subject of interest. PLA is an alternative to the use of petrochemical-based polymers. Thermoplastic Polyurethane is a flexible material that can achieve different characteristics when combined with a rigid filament, such as PLA. To improve the adhesion between PLA and TPU in multi-material FFF/FDM, we propose the comparison of different processes: post-processing with acetone immersion, surface activation during printing with Acetone, surface activation during printing with tetrahydrofuran, post-processing annealing, and connection of printed parts with tetrahydrofuran. Findings: Modifying the 3D printing process improved the quality of the adhesive bond between the two different polymers. Activation of the surface with THF is the treatment method recommended by the authors due to the low impact on the deformation/degradation of the object. Research limitations/implications: In the study, adhesion was considered in relation to the circular pattern of surface development. Further analysis should include other surface development patterns and changes in printing parameters, e.g. process temperatures and layer application speed. Practical implications: 3D printing with multi-materials, such as PLA biopolymer and thermoplastic polyurethane, allows for the creation of flexible connections. The strengthening of the biopolymer broadens the possibilities of using polylactide. Examples of applications include: automotive (elements, where flexible TPU absorbs vibrations and protects PLA from cracking), medicine (prostheses with flexible elements ensuring mobility in the joints). Originality/value: Multi-material printing is a new trend in 3D printing research, and this research is aimed at promoting the use and expanding the possibilities of using PLA biopolymer.

8

Wpływ bentonitu na właściwości samoprzylepne silikonowych klejów samoprzylepnych

Antosik Adrian Krzysztof, Mozelewska Karolina

Inżynieria Materiałowa

|

2022

|

Vol. 43, nr 5

5--8

PL

W pracy przedstawiono technologię otrzymywania silikonowych klejących taśm samoprzylepnych charakteryzujących się zwiększoną odpornością termiczną. Do otrzymania samoprzylepnych produktów wykorzystano komercyjne żywice silikonowe modyfikowane dodatkiem napełniacza (bentonitu) oraz związkiem sieciującym. Otrzymane taśmy przebadano pod względem właściwości użytkowych, takich jak adhezja, kohezja oraz kleistość, a także sprawdzono ich odporność termiczną, która średnio wzrosła o ok. 60%. Otrzymane nowe produkty samoprzylepne są w pełni transferowalne do przemysłu i mogą znaleźć zastosowanie np. w ciepłownictwie.

EN

Paper presents the technology of obtaining silicone self-adhesive tapes based on which exhibit increased thermal resistance. Commercial silicone resins modified with the addition of a filler (bentonite) and a cross-linking compound were used to obtain self-adhesive products. The obtained tapes were tested in terms of functional properties, such as adhesion, cohesion and tack, and their thermal resistance was checked, which on average increased by about 60%. The obtained new self-adhesive products are fully transferable to industry and can be used, for example, in heating.

9

Wpływ działania plazmy niskotemperaturowej na zmiany zwilżalności wybranych polimerów

Hołysz Lucyna, Kamela (Rymuszka) Diana, Terpiłowski Konrad, Chibowski Emil

Wiadomości Chemiczne

|

2021

|

[Z] 75, 9-10

1270--1295

EN

The effects of air, oxygen and argon plasma treatment on wetting and energetic properties of polymers: polymethylmethacrylate (PMMA), polyetheretherketone (PEEK), polyoxymethylene (POM), polyamide (PA6G), polycarbonate (PC) and polypropylene (PP) were studied. The changes in surface properties of PMMA, PEEK, POM, PA6G polymers after the air plasma treatment, and PP and PC polymers after the Ar or O2 plasma treatment were determined via the measurement of advancing and receding contact angles of three liquids having different polarity, i.e. water, formamide and diiodomethane. Having the determined contact angles the surface free energy and its components of the polymers were calculated using three different theoretical approaches, namely: acid-base Lifsthitz-van der Waals (LWAB), contact angle hysteresis (CAH) and Owens and Wendt (O-W). The effects of plasma treatment were further determined by calculations of the adhesion work and work of spreading of water on modified polymer and compared to values calculated for the unmodified surfaces. Then for the PEEK and POM modified with the air plasma, their surface wettability was determined after 14 days from the exposure to the plasma. It was found that plasma treatment caused better wettability what reflected in a decreased contact angles measured on the modified polymer surfaces. The greatest changes appeared for polar liquids, i.e. water and formamide. It pointed to an increased the surface hydrophilicity after the plasma treatment. The changes correlated also with the increased polar interactions due to appearance polar groups on the surface. For the studied polymer surfaces, generally the dispersive interactions practically did not change, regardless the treatment time and plasma type. The total surface free energy values calculated for the polymers from three different approaches to interfacial interactions are similar. However, the energy values are apparent because they depend s upon the kind of liquid used for the contact angles measurement. Irrespectively of the plasma type, for all polymers an increase of the adhesion work of water in reference to the unmodified surfaces was observed. The most appropriate time to improve the adhesion between the polymer surface and liquid was found to be 25 or 60 s. However, the effects of plasma treatment are not permanent. With the storage time the contact angles have increased. This can be due to the structure reorganization within a few nm thick the surface layer.

10

The Assessment of the Layered Structure of Prosthetic Crowns in Microscopic Examinations

Ryniewicz Andrzej, Ryniewicz Anna M., Bojko Łukasz, Pałka Paweł, Ryniewicz Wojciech

Tribologia

|

2020

|

nr 4

59--70

EN

Prosthetic crowns are made in accordance with the principles of clinical procedures while taking into account the rules of endurance, biocompatibility, and aesthetics. Depending on the biomaterial and manufacturing technology, crown frameworks are veneered with an appropriate set of ceramics with selected thermal expansion. The veneering layers responsible for tribological cooperation in occlusal contact should properly adhere to the framework. The aim of the research is to conduct the microscopic and EDS chemical analysis to evaluate the process of shaping veneering layers on frameworks produced using new digital technologies, i.e. the technology of milling and laser sintering. The research material consists of specimens produced in perpendicular cross-sections through the layered structures of metal-ceramic, ceramic-veneered glassceramic, and zirconium crowns. The microscopic examinations were carried out using the specimens and included the elemental EDS analysis performed on the surfaces and in certain points. The structures of metal and ceramic frameworks, ceramic veneering layers, and adhesive zones were determined.

PL

Korony protetyczne wykonywane są zgodnie z procedurami klinicznymi oraz ze wskazaniami wytrzymałości, biozgodności i estetyki. Podbudowy koron, w zależności od zastosowanego biomateriału i technologii wytworzenia, poddawane są licowaniu odpowiednim zestawem ceramik o dobranej ekspansji termicznej. Warstwy licujące, odpowiedzialne za współpracę tribologiczną w kontakcie okluzyjnym, powinny charakteryzować się właściwą adhezją do podbudowy. Celem przeprowadzonych badań jest analiza mikroskopowa i chemiczna EDS pozwalająca ocenić proces kształtowania warstw licujących na podbudowach wytworzonych w nowych technologiach cyfrowych: w technologii frezowania oraz w technologii spiekania laserowego. Materiałem badań są zgłady wykonane w przekrojach prostopadłych przez warstwowe struktury koron: metalowo-ceramicznych, szklano-ceramicznych licowanych ceramiką i cyrkonowych licowanych ceramiką. Na zgładach przeprowadzono badania mikroskopowe z analizą pierwiastkową EDS na powierzchniach oraz w punktach. Identyfikowano struktury metalowych i ceramicznych podbudów oraz strukturę ceramicznych warstw licujących wraz ze strefami adhezyjnymi.

11

Non-destructive holographic vibrometric testing of the adhesive joint in metal-polymer laminates

Nowak-Grzebyta Jagoda, Meijer Frans, Stachowska Ewa

Polimery

|

2020

|

T. 65, nr 7-8

572--577

EN

The possibility to detect defects in polyamide-aluminum composites with pure adhesive connection using holographic vibrometric non-destructive testing (NDT) was investigated. Clear differences could be observed in the phase of vibration patterns and amplitudes, registered with nanometric resolution, between a correct and a defective adhesive connection.

PL

Zbadano możliwość wykorzystania cyfrowej holograficznej wibrometrii – nieniszczącej metody testowania (NDT) – do wykrywania defektów połączeń adhezyjnych w kompozytach poliamidowo-aluminiowych. Zaobserwowano istotne różnice między uzyskanymi rozkładami drgań i ich amplitudami, mierzonymi z nanometryczną rozdzielczością, w wypadku próbek z połączeniem adhezyjnym bez defektu oraz z defektem.

12

Kotwy chemiczne - co i jak nimi mocować?

Jankowska Katarzyna

Fastener : rynek elementów złącznych

|

2020

|

nr 3-4

27--29

PL

Kotwy chemiczne są przeznaczone do mocowania w wielu miejscach. W domu przydadzą się m.in. do mocowania: umywalek, wentylatorów, barierek, a na zewnątrz – do mocowania: okiennic, rolet, elementów umieszczonych blisko otworów okiennych lub drzwiowych, konstrukcji pergoli czy anteny na dachu. Łącznik wklejany wypełnia szczelnie cały otwór, dlatego nie ma obawy, że w miejscu montażu anteny będą przenikać wilgoć i woda.

13

Klasyfikacja klejów samoprzylepnych ze względu na rodzaj polimeru

Antosik Adrian Krzysztof, Antosik Nataniel Adrian, Licbarski Adam

Wiadomości Chemiczne

|

2019

|

[Z] 73, 9-10

452--463

EN

Pressure-sensitive adhesives (PSAs) represent a system that actually dates back to the invention of the self-adhesive articles in 1935 when R. Stanton Avery produced the first coating unit using a wooden cigar box with two holes cut in the bottom. They are nonmetallic materials used to bond other materials, mainly on their surfaces through adhesion and cohesion. Adhesion and cohesion are phenomena, which may be described thermodynamically and chemically, but actually they cannot be measured precisely. It was shown that the most important bonding processes are bonding by adhesion and bonding with pressure-sensitive adhesives. They can be describe as a special category of adhesive which in dry form are permanently tacky at room temperature and adheres to a substrate under light pressure after what can be removed cleanly, on demand, without leaving residues on the substrate; mechanically - soft, sticky substance [1-7]. One of the most popularly classification of pressure-sensitive adhesives are division according to basic polymer kind. PSA are divided on seven groups in this classifications respectively acrylic, rubber, silicone, polyurethane, polyester, polyether and EVA pressure-sensitive adhesive [5, 7-8]. Market and technology of high-quality pressure-sensitive adhesives is growing very fast. This development is the result of expansion in both existing and new fields of application of pressure-sensitive adhesives. Self-sealing polymers used for production of pressure-sensitive adhesives is directly related to their structure, which makes them unique in the world. The global market for self-adhesive tapes was expanding by 5.5% per year. In 2012 it produced worldwide about 1700.5 kilotons pressure-sensitive adhesives with a value of $ 22.7 trillion. In 2018, an increase in world production was expected to reach around 2208.2 kilotons of self-adhesive adhesives valued at 31.64 billion USD, which has been approximately met, in the following years a further increase in the production of these materials is forecasted [1-3].

14

Maksymalizacja przezroczystości fasad dzięki silikonowym ramkom dystansowym Crystal Clear

Hayez Valerie, Gubbels Frederic, Chambord Gregory

Świat Szkła

|

2019

|

R. 24, nr 7-8

18--20, 22--23

15

Wpływ oddziaływania solanki na właściwości ochronne powłok renowacyjnych

Kotnarowska Danuta, Sirak Michał

Ochrona przed Korozją

|

2019

|

nr 1

11--18

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań oddziaływania solanki na właściwości powłok polimerowych (renowacyjnych), stosowanych w zakładach lakierniczych do wytwarzania zabezpieczeń ochronnodekoracyjnych nadwozia samochodów. Badano dwa rodzaje systemów powłok trójwarstwowych, w których powłokę podkładową wykonano z rozpuszczalnikowej farby akrylowej, zaś powłokę nawierzchniową z rozpuszczalnikowego lakieru akrylowego. Systemy powłokowe różniły się składem zastosowanej międzywarstwy, która była wykonana z farby poliestrowej lub z farby poliuretanowej. Przeprowadzone badania udowodniły, że oddziaływanie solanki (w postaci 5% wodnego roztworu NaCl) powoduje obniżenie trwałości połączenia adhezyjnego powłoki podkładowej z powierzchnią stalowego podłoża. Także rodzaj międzywarstwy w systemie powłokowym ma istotny wpływ na jego wytrzymałość adhezyjną, bowiem w całym okresie badań (0÷2016 h) system powłokowy z międzywarstwą poliestrową wykazywał wyższą wytrzymałość adhezyjną, niż system z międzywarstwą poliuretanową. Ponadto, systemy powłokowe z międzywarstwą poliestrową poddane starzeniu solanką, w porównaniu z systemami z międzywarstwą poliuretanową, charakteryzują się wyższą stabilnością parametrów chropowatości powierzchni Ra i Rz. Systemy z międzywarstwą poliestrową wyróżniają się również wyższą trwałością połysku, niż te z międzywarstwą poliuretanową.

EN

The paper presents results of investigations concerning brine influence on properties of polymer refinish coatings used in paint shops for production of protective-decorative coats on car bodies. Two kinds of three-layer coating systems were investigated in which a base coating was made of solvent-based acrylic paint while a top coat was made of solvent-based acrylic lacquer. The coating systems differed in interlayer composition which was made of polyester or polyurethane paint. Made investigations proved that action of the brine in the form of NaCl 5% water solution reduced durability of adhesive connection between base coating and steel substrate surface. Also a type of interlayer applied in coating system has an essential influence on its adhesive strength as in entire investigation period (0÷2016 h) the coating system with polyester interlayer revealed higher adhesive strength than the one with polyurethane interlayer. Moreover, coating systems with polyester interlayer, subjected to brine ageing, show higher stability of roughness parameters Ra and Rz in comparison with the coating systems with polyurethane interlayer. The coating systems with polyester interlayer manifest also higher durability of gloss than the ones with polyurethane interlayer.

16

Application of polydimethylsiloxane (PDMS) polymers as structural adhesives, sealants, and high-performance functional coatings

Gutowski Wojciech Stanisław, Wolf Andreas, Deng Pengyang, Zhang Yifan, Yin Yuan

Journal of Machine Construction and Maintenance - Problemy Eksploatacji

|

2019

|

no. 3

7--17

EN

This work presents the outcome of our research on the application of polydimethylsiloxanes (PDMS) as base materials for the formulation of high-performance structural adhesives, sealants, and multifunctional coatings. The unique properties of these polymers, such as (i) the excellent adhesion to various materials used by automotive, aerospace, construction and maritime industries, (ii) inherent chemical inertness of cross-linked polymers, (iii) outstanding long-term durability, (iv) in-built hydrophobicity and icephobicity, and (v) flexibility and in some systems, self-healing ability, present PDMS resins as an attractive high-performance material offering versatility in a broad spectrum of engineering applications, e.g., from structural bonding and joint sealing to self-cleaning and icephobic coatings applicable to surfaces of structures exposed to sub-zero service temperatures, where potential ice accretion imposes severe danger to reliable and safe performance of engineering structures, through to antifouling and biomedical applications.

PL

Przedstawiono wyniki badań nad zastosowaniem polidimetylosiloksanów (PDMS) jako materiałów wyjściowych do formułowania wysokiej jakości klejów strukturalnych, uszczelniaczy i powłok wielofunkcyjnych. Unikalne właściwości tych polimerów takie jak: (i) doskonała adhezja do różnych materiałów stosowanych w przemyśle motoryzacyjnym, lotniczym, budowlanym i okrętowym, (ii) naturalna obojętność chemiczna usieciowanego polimeru, (iii) wyjątkowa długowieczność, (iv) wbudowana hydrofobowość i lodofobowość (własności przeciwoblodzeniowe), (v) elastyczność i w przypadku niektórych systemów samonaprawialność, prezentują żywice PDMS jako atrakcyjny materiał o wysokiej jakości, oferujący wszechstronność w szerokim spektrum zastosowań inżynieryjnych: od klejenia strukturalnego i uszczelniania połączeń po samoczyszczające się i lodofobowe powłoki nakładane na powierzchnie urządzeń i konstrukcji narażonych na użytkowanie w temperaturach ujemnych, w których potencjalne narastanie lodu stwarza poważne zagrożenie dla niezawodnego i bezpiecznego działania konstrukcji inżynierskich, a także dla zastosowań przeciwporostowych i biomedycznych.

17

Adhesion of PVD and CVD hard coatings as an essential parameter that determines the durability of coated tools

Pancielejko M.

Archives of Materials Science and Engineering

|

2019

|

Vol. 96, nr 1

5--21

EN

Purpose: The work is connected with the current trend related to the modification of tool surfaces with PVD and CVD methods through the deposition of coatings to increase their durability. The research results of coated tools tests that are carried out in industrial conditions are presented in details. Design/methodology/approach: Structure, chemical and phase composition investigations related to the mechanical and tribological properties of coatings produced on tool substrates and analysis of the results are included. Investigations of the properties of deposited coatings on the following tool materials were made: high speed steels, hot work tool steel, sintered carbides and SiAlON tool ceramics. Findings: Interpretation of production tests results of coated tools and an analysis of the wear mechanisms of tool blades in relation to the properties of coatings and their adhesion, in particular characterized in the scratch test, were described. Research limitations/implications: Adhesion scratch test cannot be the only and final method of such evaluation. For example a direct comparison of the results of the scratch tests of coatings is possible when adhesion is being examined of different coatings yet on the same type of the substrate. Practical implications: Based on the adhesion test results using the scratch test, the suitability of the coatings produced on the cutting tools can be quickly assessed. Originality/value: It was sought those parameters which characterize the properties of coatings, ones which would permit to effectively/practically assess the performance of tools with coatings produced, with an exclusion or limitation of long-term and expensive durability tests of tools that are carried out in industrial conditions.

18

The Process of Formation of the Adhesive Cavities under Oscillatory Motion

Kaczor G.

Tribologia

|

2018

|

nr 3

59--67

EN

During the direct contact of metal-to-metal, complex tribological wear processes occur. One of the most important and the most problematic phenomena leading to irreversible changes in the geometric structure of the surface is adhesion as a result of a local welding of the asperity peaks. It causes local damage to the Surface of the cooperating components in the form of the adhesive cavities. The paper presents the results of the wear tests, the purpose of which was to determine the impact of the surface geometry structure on the process of the adhesive wear and the formation of the adhesive cavities under oscillatory motion. The tests were carried out on the T-05 tribotester based on the previously established research plan. The geometrical surface structure was measured in the area of wear and the photographs of the adhesive cavities were made on an optical microscope. The captured images of a worn surface correspond to the images of the cavities presented in the literature. The obtained research results are the basis for the further development of a future research plan in a similar scope.

PL

Podczas bezpośredniego kontaktu metal–metal zachodzą złożone procesy zużycia tribologicznego. Jednym z najistotniejszych i najbardziej problematycznych zjawisk prowadzących do nieodwracalnych zmian struktury geometrycznej powierzchni jest adhezja jako skutek lokalnego zgrzewania występów nierówności. Powoduje ona powstawanie lokalnego uszkodzenia powierzchni elementów współpracujących w postaci wżerów adhezyjnych. W niniejszej pracy przestawiono wyniki badań z zużyciowych, których celem było określenie wpływu struktury geometrycznej powierzchni na proces zużywania adhezyjnego i tworzenia się wżerów adhezyjnych w ruchu oscylacyjnym. Badania zrealizowano na testerze T-05 w oparciu o założony wcześniej plan badawczy. Dokonano pomiaru struktury geometrycznej powierzchni w obszarze zużycia oraz wykonano fotografie wżerów adhezyjnych na mikroskopie optycznym. Zarejestrowane obrazy zużytych powierzchni odpowiadają swoim charakterem obrazom przedstawionym w literaturze. Uzyskane wyniki badań są podstawą do opracowania planu przyszłych badań w podobnym zakresie.

19

Location of the adhesive path in joints of thin car body sheets

Kowalczyk J., Ulbrich D., Stępak D.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2018

|

Vol. 63, nr 4

80--84

EN

Bonding technology is one of the oldest technologies of joining car body elements. Bonding steel in real industrial conditions may cause various incompatibilities in the joints area. The main ones consist in the lack of adhesion and no adhesive in the area of the joints. Currently there are destructive methods of controlling adhesive joints that require destruction of the joint. Destruction of joint generates significant costs especially when assessing joints in commercial vehicles. However assessment on vehicles being repaired or operated is not possible, because it causes total destruction of the joint. As a part of the work it was decided to check whether the ultrasound echo technique would enable locating these areas in the vehicle body in which there is no adhesives or lack of adhesion occurs - not only on prepared samples but also on the element - the door of a currently produced car vehicle. The ultrasonic measurements were verified during the destructive control of adhesive joint in the doors of a motor vehicle. The tests confirmed that the proposed measures of quality enable the location of the adhesive path between the two body shells.

PL

Technologia klejenia jest jedną z najstarszych technologii łączenia elementów karoserii pojazdów samochodowych. Klejenie stali w rzeczywistych warunkach przemysłowych może powodować różne niezgodności w obszarze połączenia. Główne z nich to deadhezja oraz brak kleju w obszarze założonego połączenia. Obecnie funkcjonują niszczące metody kontroli połączeń klejowych, które wymagają zniszczenia połączenia. Zniszczenie połączeń generuje znaczne koszty, szczególnie w przypadku oceny połączeń w pojazdach dostawczych. Nie umożliwiają one jednak oceny na pojazdach naprawianych lub eksploatowanych, ponieważ powodują całkowite zniszczenie połączenia. W ramach realizowanych prac postanowiono sprawdzić czy ultradźwiękowa technika echa umożliwi zlokalizowanie tych obszarów w karoserii, w których brakuje kleju lub nastąpiła deadhezja – nie tylko na spreparowanych próbkach, ale również na elemencie rzeczywistym – drzwiach współcześnie produkowanego pojazdu samochodowego. Wykonane prace zostały zweryfikowane w czasie kontroli niszczącej połączeń klejowych w drzwiach współczesnego pojazdu samochodowego. Przeprowadzone badania potwierdziły, że zaproponowane miary jakości umożliwiają lokalizację ścieżki kleju między dwiema blachami karoseryjnymi.

20

Multifunctional interphases in electrostatic coating of electrically non-conductive materials

Gutowski W. S., Filippou C., Li S.

Journal of Machine Construction and Maintenance - Problemy Eksploatacji

|

2018

|

no. 4

7--14

EN

Solvent-based or waterborne coatings commonly used in surface finishing of plastic or composite-based products exhibit very low spray transfer efficiency, typically not exceeding 30-35%. Powder coatings, an attractive 100% solvent-free alternative technology, achieve up to 95-98% material utilization. However, they require electrostatic deposition of charged powder particles and hence can only be used on inherently conductive, e.g., metallic components. Overall, the key barriers for wide application of powder coating technology in plastics surface finishing are the non-conductive surfaces of plastics, inadequate adhesion to commodity plastics, and frequently the absence of low-temperature powder resins. This paper presents practical aspects of technology facilitating successful electrostatic powder coating of automotive and commodity plastics achievable through surface-grafted arrays of amino-functional molecules exhibiting inbuilt electron conductivity. This results in a 108-fold increase in surface conductivity of polymers combined with up to a 1000-fold increase of the strength of adhesion between adhesively bonded or surface-coated assemblies in comparison with unmodified substrates to the point of achieving 100% cohesive fracture of substrates. Industrial-scale technology trials using full size PP-based automotive components carried out by CSIRO and Dulux in a commercial powder coating facility demonstrated the suitability of this technology for industrial applications targeting the substitution of the current liquid paints by zero-waste powder coatings.

PL

Rozpuszczalnikowe lub wodnorozpuszczalne powłoki dekoracyjne i ochronne oraz farby powszechnie stosowane w wykańczaniu powierzchni wyrobów z tworzyw sztucznych lub kompozytów wykazują bardzo niską skuteczność przenoszenia natryskowego, zwykle nieprzekraczającą 30-35%. Powłoki proszkowe (atrakcyjna 100%-bezrozpuszczalnikowa technologia) pozwalają na podniesienie efektywności użycia materiału do 95-98%. Wymagają one jednak elektrostatycznego osadzania elektrycznie naładowanych cząstek proszku, w związku z czym ich zastosowanie ogranicza się do naturalnie elektroprzewodzących materiałów takich jak metale. Generalnie biorąc, głównymi barierami dla szerokiego zastosowania technologii powlekania proszkowego w wykończeniu powierzchni tworzyw sztucznych są: nieprzewodzące powierzchnie z tworzyw sztucznych, nieodpowiednia przyczepność pokryć do wyrobów z tworzyw sztucznych, a często też brak niskotemperaturowych żywic proszkowych. W artykule przedstawiono praktyczne aspekty technologii ułatwiającej elektrostatyczne lakierowanie proszkowe wyrobów polimerowych dla przemysłu samochodowego oraz generalnego przeznaczenia osiągalne dzięki łańcuchom molekularnym z aminowymi grupami funkcyjnymi wykazującym wbudowane przewodnictwo elektronowe. Powoduje to zwiększenie przewodnictwa powierzchniowego polimerów zwielokrotnione w stopniu sięgającym do 108 w porównaniu z materiałem nieobrobionym, które połączone jest z równoczesnym 1000-krotnym wzrostem wytrzymałości adhezji pomiędzy elementami klejonymi, lub substratem a farbą lub powłoką dekoracyjno-ochronną (również w porównaniu z substratami niezmodyfikowanymi), które wiąże się często z osiągnięciem 100% pęknięcia kohezyjnego materiału malowanego lub klejonego. Próby technologiczne w skali przemysłowej z wykorzystaniem pełnowymiarowych elementów samochodowych opartych na polipropylenie (PP) przeprowadzonych przez CSIRO i Dulux/Australia w komercyjnych lakierniach proszkowych, wykazały przydatność tej technologii do zastosowań przemysłowych, których celem jest zastąpienie obecnych farb płynnych bezodpadowymi (bezrozpuszczalnikowymi) pokryciami proszkowymi.