The main purpose of this work is to present an accurate computational approach for solving the singularly perturbed Burger-Huxley equations. The quasilinearization technique linearizes the nonlinear term of the differential equation. The finite difference approximation is formulated to approximate the derivatives in the differential equations and then accelerate its rate of convergence to improve the accuracy of the solution. Numerical experiments were conducted to sustain the theoretical results and to show that the presented method produces a more correct solution than some surviving methods in the literature.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Transients in linear electrical circuits can be expressed as functions f(t), or as their Laplace transform F(s). The relation between them takes the form of a well known integral transform. The Laplace transform F(s) can also be computed from some finite subset of derivatives of f(t). In this approach the appropriate formulas take the form of the matrix transformation. It contains four arithmetic operations exclusively. Thus it is easy to be implemented in the assembly language. It also delivers a new interpretation of transients. A set of interesting theorems has been proved in the article. One of theorems states that some approximation of f(t) can contain all the information about a transient which is coded in a special way. This unexpected fact provides a basis for a new method of finding transients in linear electrical circuits.
PL
Stany nieustalone w liniowych obwodach elektrycznych mogą być wyrażone jako transformaty Laplace'a F(s) oryginału f(t). Jeżeli funkcja F(s) jest dana, to oryginał f(t) jest obliczany z zastosowaniem odwrotnej transformacji Laplace'a. W tym celu należy znać wszystkie zera mianownika wy.miernej funkcji F(s). Dla wyższych stopni funkcji F(s) rozkład na ułamki proste staje się poważnym problemem ze względu na twierdzenie Abela. W szczególności jest to zasadniczy problem, gdy elementy obwodu elektrycznego są podane w formie parametrycznej, tak jak to jest w przypadku syntezy obwodu. Możemy ominąć ten problem używając uogólnionych ciągów Fibonacciego. Co więcej, można do obliczeń użyć pewnego skończonego podciągu będącego częścią uogólnionego ciągu Fibonacciego bez straty informacji potrzebnej do odtworzenia dokładnego rozwiązania. Takie skończone podciągi tworzą podstawę nowej teorii rozwiązywania i analizowania stanów nieustalonych w obwodach elektrycznych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.