Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Projektowanie biomateriałów gradientowych o założonych modułach Younga i ich analiza eksperymentalna

Chłopek J., Migacz K.

Engineering of Biomaterials

|

2008

|

Vol. 11, no. 81-84

12--15

PL

Autorzy artykułu przedstawiają zaprojektowany model materiału gradientowego do zastosowań medycznych, z kontrolowaną, stopniową zmianą modułu Younga w jego budowie. Po zaprojektowaniu materiału została określona jego mapa rozkładu naprężeń przy pomocy programu komputerowego NEi Nastran for Windows wykorzystującego metodę elementów skończonych (MES). Do badań eksperymentalnych zostały wykonane próbki z polisulfonu (PSU) wzmocnionego jednokierunkowym włóknem węglowym długim (CF 1D). Wykonany kompozyt o gradientowej budowie wykazuje przydatność jako materiał o dopasowanym module Younga z wartościami podawanymi przez innych autorów dla kości gąbczastej i pierścienia włóknistego krążka międzykręgowego.

EN

The authors of this paper describe designed (introduce) designed model of gradient materials for medical application. This material has monitoring progressive changes of Young's modulus in its structure. After material's designed it was defined its map of stress distribution by using program NEi Nastran for Windows with MES. Samples for investigation were made from polysulfone (PSU) with one-dimensional carbon fibers (1D). Composite with gradient structure shows usability as material with Young's modulus adapted with values obtained by another authors for spongy bone and fibroform ring of intervertebral disc.

2

Niektóre aspekty wyznaczania sztywności elastomerów

Nadolny K., Jurkowski B.

Archiwum Technologii Maszyn i Automatyzacji

|

2006

|

Vol. 26, nr 1

201-210

PL

Naprężenia przy wydłużeniach 100%, 200% i 300%, zwane modułami, są powszechnie stosowane do oceny sztywności elastomerów. Pokazano, że sztywność gumy zależna jest w dużym stopniu od wydłużenia, niezależnie od użytej metody jej wyznaczenia. Sztywność początkowa jest największa, po czyrn ze wzrostem wydłużenia stopniowo zmniejsza się, dochodząc do minimum (punkt przegięcia) i znów zaczyna rosnąć. Z powodu nieliniowej zależności moduły standardowe nie charakteryzują sztywności elastomeru w warunkach pracy większości wyrobów (wydłużenia 5-10%). Dlatego zaproponowano dwa sposoby obliczenia modułu stycznego za pomocą różniczkowania krzywej rozciągania. Algorytm postępowania zostaf zaprogramowany. Uwzględniono w nim automatyczną poprawę początku krzywej, wygładzanie przez usunięcie powtarzających się wartości oraz zmianę liczby punktów doświadczalnych branych do obliczeń.

EN

Stresses at 100%, 200%, and 300% eiongation are usually used to evaluate the elastic modulus of elastomers. It was shown that modulus of rubber to a high degree depends on elongation, independently on the method used for its evaluation. The initial modulus is the highest; next, is lower till minimal value reaches the knee point of the stress-strain curve, and starts to increase as strain increases. Due to nonlinear dependence of the curve, standard moduli do not characterize stiffness at usage conditions of most of rubber goods (strain 5-10%). Because of this, there were proposed two methods for calculation of tangent modulus by differentiation of the strain-stress curve. The elaborated software was based on the algorithm of actions needed to be performed. There a correction of the beginning of the stress-strain curve was taken into account. In addition, the curve was smoothens by extraction of the replicated values and changes in a number of experimental points taken for calculation.

3

Badania nad procesem stabilizacji prekursora włókien węglowych modyfikowanych nanohydroksyapatytem

Rajzer I., Piekarczyk J., Błażewicz M.

Karbo

|

2005

|

Nr 4

265-268

PL

Badano wpływ wprowadzonego do prekursora (PAN) nanoproszku hy-droksyapatytu (HAp) na proces stabilizacji włókien węglowych. Stabilizacje prowadzono wieloetapowe w zakresie temperatur 150-280°C w atmosferze utleniającej. Wytrzymałość na rozciąganie i statyczny moduł Younga wyznaczono przy użyciu uniwersalnej maszyny wytrzymałościowej. Modui właściwy włókien wyznaczono z badań ultradźwiękowych. Zmiany zachodzące w strukturze poHakrylonitrylu podczas procesu stabilizacji włókien określono przy użyciu spektroskopii w podczerwieni z transformacja Fouriera (FTIR). Mikrostrukturę, materiału i sposób rozmieszczenia hydroksyapatytu scharakteryzowano przy użyciu mikroskopii skaningowej z mikroanaliza rentgenowska.

EN

Carbon fibers manufactured in various forms including composite have been attempted in medicine for many years. Specific modification of car- bon fibers by use bloactivc ceramic (hydroxyapatite) forms allows for broadening the application of carbon fibers in medicine. Polyacrylonitile libers have been used as carbon fiber precursor. Ceramic active nanoparticles (hydroxyapatite) were added to PAN precursor during the spinning stage. For converting PAN to carbon fiber, thermo-oxidative stabilization in 150-280°C range is a key step. In this paper we report the properties of ther-i mally oxidized PAN/HAp composite fibers as first step to obtain bioactive I carbon fibers. The strength tests were made on testing machine, while the specific modulus by use of ultrasonic measurements. The infrared method , (FTIR) was applied for phase analysis, scanning electron microscopy (SEM} for control of morphology and X-ray microanatysis for qualitative' chemical analysis of composite fibers.

4

Zależność właściwości sprężystych odlewów ze stopów Al-Si od technologii formy

Hajkowski M., Ignaszak Z.

Archiwum Technologii Maszyn i Automatyzacji

|

2000

|

Vol. 20, Nr 1

63-71

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań modułu Younga odlewów ze stopów aluminium zawierających 3,5%, 6,8% i 12,5% krzemu, krzepnących w różnych warunkach cieplnych (piasek kwarcowy, mikrosfery z ochładzalnikiem). Zmianie moduł u Younga towarzyszy zmiana wielkości krystalitów, stopnia ich wzajemnej orientacji i kąta odchylenia krystalitów od kierunku obciążenia. . Porównano wartości modułu Younga obliczone z równania addytywnego (tzw. widełki Voigta i Reussa) i ze związku konstytutywnego między naprężeniem a odkształceniem z wartościami uzyskanymi doświadczalnie. Metoda addytywna dobrze przybliża wartości doświadczalne otrzymane dla podeutektycznych stopów Al-Si.

EN

The paper presents results of investigation of Young's modulus of castings made of aluminum alloys including 3.5, 6.8, or 12.5 per cent of silicon and solidifying under different thermal conditions ( quartz sand, microspheres with chill). Changes in Young's modulus are accompanied by changes in crystallite sizes, degree of their mutual orientation, and devtiation angle of the crystallites from load direction. A comparison was made between the results of Young's modulus calculated by means of additive equation (so-called Voigt and Reuss range ), constitutive relationship between stress and strain, and the results of experiments carried out for AI-Si hypo-eutectic alloy.