W 1940 roku, wobec niemieckiej agresji na Danię, Wielka Brytania podjęła decyzję o zbrojnym obsadzeniu dwóch terytoriów duńskich położonych na północnym Atlantyku – Islandii połączonej z Danią unią personalną oraz Wysp Owczych uznawanych za prowincję zamorską. W obu przypadkach o brytyjskich działaniach zadecydowało dążenie do uprzedzenia Niemców i zapewnienia sobie dogodnej sytuacji operacyjnej na arcyważnym morskim teatrze zmagań. O ile Islandczycy przyjęli okupantów z niechęcią, a nawet otwartą wrogością, co ostatecznie doprowadziło do zastąpienia wojsk Wspólnoty Brytyjskiej przez oddziały amerykańskie, o tyle czas „protektoratu” sprawowanego przez Londyn nad Wyspami Owczymi nosi w tamtejszej tradycji miano „wspaniałej okupacji” (splendid occupation).
EN
When in 1940 Germany invaded Denmark, Great Britain made a decision to deploy troops to two Danish territories in North Atlantic – Iceland joined with Denmark in a personal union and the Faroe Islands recognized as an overseas province. In both cases the British aimed at preceding Germans and providing themselves with convenient operational situation in this extremely important maritime theatre of operations. While Icelanders received occupants reluctantly, and even with open hostility, which eventually led to replacement of the British Commonwealth troops by the US troops, the time of London’s “protectorate” over the Faroe Islands in the local tradition is called “splendid occupation”.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.