Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Werkbund

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

New color trends of the model Werkbund estates and Neues Bauen residential architecture during the Weimar Republic in Germany

Urbanik Jadwiga

Architectus

2021

Nr 4 (68)

129--140

The purpose of the article is to present the color trends of the Werkbund model housing estates (1927-1932) in the background of Neues Bauen residential architecture built under the urban construction program during the Weimar Republic in interwar Germany (1918-1932). After the World War I, despite the exhaustion of the country due to war, effort was made to build new housing estates, which later became a model for modern housing solutions. The task of the architects of that time was to show that industrialization was not synonymous with the loss of individuality. An excellent weapon in the fight for individuality of housing estates was color, which was used to distinguish new buildings from the surrounding grays of the old ones. The Weimar Republic period in Germany, displayed two distinct color trends "white architecture" and the "colorful city" ("Die farbige Stadt"). The most spectacular changes, aimed at giving German cities a new face, were initiated by Bruno Taut in Magdeburg and Berlin, Ernst May in Wrocław (former Breslau) and Frankfurt am Main, and Otto Haesler in Celle. The exhibition housing estates of the Werkbund, constructed from 1927 to 1932, were a review of the tendencies entering the housing construction of the interwar period. Today, the only way to discover the architect’s original concept following years of use and reconstruction of the houses (even those under conservation protection) is through stratigraphic studies of the paint coatings. These types of studies have been conducted in many model housing estates. This article is based on personal experience of the author who participated in the revalorization of Wrocław’s model housing estate Werkbund, where both color trends are clearly visible.

Celem artykułu jest przedstawienie trendów kolorystycznych propagowanych we wzorcowych osiedlach mieszkaniowych Werkbundu (1927-1932) na tle kolorystyki architektury mieszkaniowej nurtu Neues Bauen powstającej w ramach programów budownictwa miejskiego w okresie Republiki Weimarskiej w międzywojennych Niemczech (1918-1932). Po I wojnie światowej, mimo wyniszczenia kraju, podjęto trud budowy nowych osiedli, które później stały się wzorem dla nowoczesnych rozwiązań mieszkaniowych. Zadaniem ówczesnych architektów było pokazanie, że industrializacja nie jest równoznaczna z utratą indywidualności. Doskonałą bronią w walce o zróżnicowany charakter osiedli był kolor, którym odróżniano nowe budynki od otaczającej je szarości starych. Okres Republiki Weimarskiej w Niemczech charakteryzował się dwoma wyraźnymi trendami kolorystycznymi nazwanymi: „białą architekturą” i „kolorowym miastem” („Die farbige Stadt”). Najbardziej spektakularne zmiany, mające nadać niemieckim miastom nowe oblicze, zapoczątkowali Bruno Taut w Magdeburgu i Berlinie, Ernst May we Wrocławiu i Frankfurcie nad Menem oraz Otto Haesler w Celle. Wystawowe osiedla Werkbundu, budowane w latach 1927-1932, były przeglądem tendencji dotyczących budownictwa mieszkaniowego okresu międzywojennego. Dziś jedynym sposobem poznania oryginalnej koncepcji architekta po latach użytkowania i przebudowy domów (nawet tych objętych ochroną konserwatorską) są badania stratygraficzne powłok malarskich. Tego typu prace zostały przeprowadzone w wielu wzorcowych osiedlach mieszkaniowych. Artykuł opiera się na osobistych doświadczeniach autorki, która uczestniczyła w rewaloryzacji wrocławskiego wzorcowego osiedla Werkbundu, gdzie oba trendy kolorystyczne są wyraźnie widoczne.

Lilly Reich. Cz. 1, Pionierka współczesnego projektowania wystaw i wnętrz

Bartnicka Małgorzata

Architecturae et Artibus

2020

Vol. 12, no. 2

5--15

Lilly Reich była jedną z najbardziej znanych i wpływowych kobiet lat 20. i 30. XX wieku. Przez sobie współczesnych uznana została za prekursora nowoczesnego designu, a zwłaszcza za cenioną specjalistkę w zakresie wystawiennictwa. Celem artykułu jest skrótowe przedstawienie jej życiorysu oraz ukazanie najbardziej znanych realizacji, także tych współtworzonych z jej życiowym partnerem Ludwigiem Mies van der Rohe. Ich współpraca trwała od 1926 roku aż do czasu jego emigracji do Stanów Zjednoczonych w 1938 roku. Artystka ceniona w swoich czasach została po śmierci na kilkadziesiąt lat zapomniana, a jej dorobek oraz wkład twórczy w wiele realizacji, z których znany jest obecnie wyłącznie Mies van der Rohe, przez długi czas były zapomniane lub przemilczane. Artykuł został napisany na podstawie przeglądu literatury, w tym czasopism z przełomu lat 20. i 30.

Lilly Reich was one of the most famous and influential women of the 1920s and 1930s. At that time she was already considered a precursor of modern design, especially in the field of exhibition design. The article briefly outlines her biography, lists her most known and recognized projects, including those she designed with her lifetime partner Ludwig Mies van der Rohe. They worked together from 1926 until 1938, when Mies van der Rohe emigrated to the United States. Lilly Reich, widely known and popular in her time, seems to have been forgotten over the next decades. Many of her works are known only because they were co-designed by Mies van der Rohe. The article has been written on the basis of a thorough literature review, including newspaper and magazine articles from the 20s and 30s.