Zgodnie ze znowelizowana ustawą o odpadach, firmy działające w branży recyklingu mają 12 miesięcy – licząc od 5 września 2018 roku – na złożenie wniosku o zmianę dotychczasowej decyzji zezwalającej na gospodarowanie odpadami. Ustawa zawiera listę dokumentów, które posiadacz odpadów musi załączyć do wniosku celem uzyskania zezwolenia. Jednym z nich jest operat przeciwpożarowy, „zawierający warunki ochrony przeciwpożarowej instalacji, obiektu lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów, uzgodnione z komendantem powiatowym (miejskim) PSP”. Operat powinien być wykonany przez uprawnioną osobę i w zależności od tego, jaki jest organ właściwy do wydania zezwolenia, powinien być to albo rzeczoznawca do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych (marszałek województwa, regionalny dyrektor ochrony środowiska), albo osoba spełniająca wymagania wskazane w Ustawie z 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (starosta).
Z uwagi na brak wyraźnie wskazanych reguł dotyczących gospodarowania odpadami biologicznymi przyjmuje się zasadę, że należy z nimi postępować tak jak z odpadami medycznymi.
W publikacji omówiono główne problemy dotyczące braku spójności legislacji odpadowej z wymaganiami rozporządzenia REACH. Wymieniono bardziej istotne zapisy odnoszące się do odpadów w rozporządzeniu REACH oraz legislacji odpadowej. Następnie dokonano analizy pod kątem istniejących konsekwencji zapisów prawa, ze szczególnym uwzględnieniem pojęcia „produktu ubocznego” oraz „odpadu, który utracił status odpadu” oraz sytuacji energetyki zawodowej, dotkniętej jako pierwsza branża problemem braku spójności w istniejących zapisach. Na koniec przedyskutowano kwestię braku pragmatycznego podejścia do zapisów prawnych na przykładzie importu pasty ołowiowej, która miała służyć jako uzupełniający surowiec w produkcji akumulatorów. Artykuł zakończono wnioskami oraz podsumowaniem w postaci cytatów pochodzących od respondentów Punktu Konsultacyjnego ds. REACH i CLP Ministerstwa Gospodarki.
EN
The problems concerning lack of the consistency between waste legislation and REACH regulation requirements have been discussed. The most important provisions referring to REACH and waste legislation have been mentioned. Then the assessment of consequences of legal provisions with particular attention to the term „by-product” and „waste ceased to be waste” has been made. Also situation of power industry affected as the first sector by inconsistency in existing legal provisions has been analyzed. Finally question of lack of pragmatic approach to the legal provisions has been raised on the example of import of leaded paste to be used as supplementary feedstock for the production of car batteries. Article includes conclusions in the end and summing up in the shape of some quotes originating from respondents of the REACH & CLP Consulting Point of the Polish Ministry of Economy.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.