Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Verrugas

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Most Verrugas na Centralnej Kolei Transandyjskiej w Peru - geneza, powstanie i zniszczenie

Dominas Przemysław

Inżynieria i Budownictwo

2022

R. 78, nr 5-6

214--224

Wybudowany na Centralnej Kolei Transandyjskiej w Peru w latach 70. XIX w. most Verrugas jako konstrukcja żelazna wsparta na kratownicowych filarach był jednym z największych obiektów mostowych na świecie. Obok uwarunkowań terenowych i kosztów wykonania, wybór konstrukcji determinowało wiele czynników, do których należały między innymi rozległe doświadczenia w budowie mostów zarówno w Stanach Zjednoczonych Ameryki, jak i w Europie. Decyzja o wyborze mostu według systemu „amerykańskiego”, czyli lekkich konstrukcji łączonych za pomocą śrub i sworzni zamiast „europejskiego” - cięższych konstrukcji łączonych techniką nitowania - wynikała z chęci maksymalnej redukcji kosztów budowy. Czteroprzęsłowy most o długości 175 m o ustroju nośnym konstrukcji Finka wsparto na trzech filarach wybudowanych ze stali zgrzewnej (najwyższy 76 m wysokości), zamiast jak dotąd w większości tego typu filarów - z żeliwa. Jej zastosowanie było rozwiązaniem nowatorskim, podobnie jak sposób i tempo budowy mostu wzniesionego z przysłanych z USA prefabrykatów w ciągu 88 dni. Most po 26 latach użytkowania w 1889 r. został zniszczony przez lawinę skalną. Jednym z powodów zawalenia konstrukcji było umieszczenie centralnego filara w samym korycie potoku oraz umieszczenie fundamentów poniżej poziomu gruntu, zamiast na murowanym cokole, jak miało to miejsce w wielu innych przypadkach. Most został odbudowany w 1891 r. z zastosowaniem konstrukcji wspornikowej, w której wyeliminowano przęsło nurtowe.

The Verrugas Bridge, an iron structure supported on truss pillars, constructed on the Trans-Andean Central Railway in Peru in the 1870s, was one of the largest bridge structures in the world. Apart from field conditions and construction costs, choosing the structure was determined by many factors such as, for example, extensive experience in terms of constructing bridges in both the United States of America and in Europe. The decision to choose a bridge according to the "American" system, meaning light structures connected with bolts and pins, instead of the "European" one - heavier structures connected using the riveting technique, resulted from the will to reduce the construction costs as much as possible. The 175-meter-long four-span bridge with a truss structure in the Fink type has been supported on thee wrought iron pillars (the highest being 76 m high), instead of cast iron pillars used so far. Using wrought iron constituted an innovative solution, just like the manner and pace of building the bridge within 88 days with the use of prefabricated elements sent from the USA. After 26 years of use, the bridge was destroyed by a rock avalanche in 1889. One of the reasons for completely destroying the construction consisted in locating the central pillar in the stream bed and placing the foundations below the ground level instead of on a masonry plinth as in many other cases. The bridge was rebuilt in 1891 using a cantilever structure, and eliminating the main span.