Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Zastosowanie wskaźnika TAI (thermal alteration index) i analizy palinofacjalnej do określenia stopnia dojrzałości termicznej materii organicznej w utworach górnego permu i triasu w północnej części niecki nidziańskiej (Polska centralna)

Fijałkowska-Mader Anna

Nafta-Gaz

|

2020

|

R. 76, nr 8

495--500

PL

Określanie dojrzałości termicznej palinomorf na podstawie ich barwy jest metodą powszechnie stosowaną w prospekcji węglowodorów. Kolor zewnętrznej błony miospor zmienia się na skutek podgrzania od bladożółtego po czarny w zależności od paleotemperatury. Obecnie funkcjonuje wiele skal barw palinomorf skorelowanych z wartościami refleksyjności witrynitu, maksymalną temperaturą pogrzebania i stadiami generacji węglowodorów. Ze względu na zróżnicowany zarówno pod względem taksonomicznym, jak i morfologicznym materiał autorka posłużyła się skalą TAI AMOCO. Przeanalizowano ponadto udział poszczególnych grup kerogenu w palinofacjach pod kątem ich węglowodorowego potencjału. Badaniami objęto osady górnego permu i triasu z 11 otworów wiertniczych zlokalizowanych w północnej części niecki nidziańskiej. Wykazały one, że w próbkach triasowych oraz w próbkach górnego permu z otworu Milianów IG 1 dominuje jasnożółty do pomarańczowego kolor spor i ziaren pyłku, odpowiadający indeksowi TAI od 1 do 4, czyli stadium przed generacją ropy naftowej i stadium wczesnej generacji ropy naftowej. Jedynie w próbach górnego permu z otworu Pągów IG 1 dominuje brązowy kolor miospor, który odpowiada indeksowi TAI od 4+ do 5, czyli głównemu stadium generacji ropy naftowej. Dominująca wartość refleksyjność witrynitu Ro wynosi 0,4–0,6%, a zatem stopień dojrzałości materii organicznej w utworach górnego permu i triasu jest niezbyt wysoki, co świadczy o stosunkowo niskich temperaturach diagenezy osadu (< 80°C). Z analizy palinofacji wynika, że w utworach górnego permu i triasu występuje kerogen mieszany i strukturalny. Kerogen mieszany, stwierdzony w skałach węglanowych, zawiera amorficzny kerogen drobnorozproszony i „fluffy” pochodzenia glonowego oraz kerogen strukturalny, pochodzenia terygenicznego, głównie egzynit i witrynit. Kerogen mieszany charakteryzuje się potencjałem ropnym (kerogen ropotwórczy), natomiast kerogen strukturalny – potencjałem ropno-gazowym.

EN

Determining the thermal maturity of palynomorph based on their color is a method commonly used in hydrocarbon prospecting. The color of the outer membrane of miospores (exine) changes as a result of heating from pale yellow to black depending on the paleotemperature. Currently, there are many palynomorph color scales correlated with the value of vitrinite reflectance, temperature of burial and hydrocarbon generation stages. Due to the varied material, both in taxonomic and morphological terms, the author used the TAI AMOCO scale. Furthermore, the share of individual kerogen groups in palynofacies was analyzed in terms of their hydrocarbon potential. The Upper Permian and Triassic deposits from eleven boreholes located in the north part of the Nida Basin were investigated. They showed that the Triassic and in the Upper Permian samples from the Milianów IG 1 borehole, are dominated by the pale yellow to orange color of spores and pollen grains, corresponding to a TAI index from 1 to 4, i.e. the pre-generation, dry gas and the early oil generation windows. In turn, only the samples of the Upper Permian from the Pągów IG 1 borehole are dominated by the brown color of miospores, which corresponds to a TAI index from 4+ to 5, i.e. the peak oil prone. Dominant vitrinite reflectance Ro varies from 0,4% to 0,6%, so the degree of organic matter maturity in the Upper Permian and Triassic deposits is not very high, which indicates relatively low temperatures of sediment diagenesis (< 80°C). Analysis of palynofacies showed that the Upper Permian and Triassic deposits contain mixed and structural kerogen. Mixed kerogen, occurring in carbonate rocks, contains amorphous fine-scattered kerogen and “fluffy” of algae origin, as well as structural kerogen of terrigeneous origin, mainly exinite and vitrinite. Mixed kerogen is characterized by oil potential, whereas structural kerogen – by gas-oil potential.

2

The first microfossil record of ichthyofauna from the Naujoji Akmenė Formation (Lopingian), Karpėnai Quarry, northern Lithuania

Dankina D., Chahud A., Radzevičius S., Spiridonov A.

Geological Quarterly

|

2017

|

Vol. 61, No. 3

602--610

EN

The assemblage of rare fish microremains of chondrichthyans and actinopterygians from Upper Permian deposits in Karpénai Quarry in northern Lithuania is described in detail for the first time. The deposits are characterized as reflecting a rapid phase of deposition of the Zechstein Limestone, interpreted as on a shallow shelf above storm-wave base in a proximal part of the Polish-Lithuanian Zechstein Basin. The actinopterygian microremains are represented by various teeth and a few scales from mostly palaeonisciforms and pycnodontiforms. The chondrichthyans are represented by various eusela- chian-type scales and a tooth of ?Helodus sp. The low abundance and low species diversity of the fossil assemblages studied may be due to arid palaeoenvironments that caused locally restricted conditions at this palaeogeographical location.

3

Mineralogiczno-petrograficzna charakterystyka utworów zubru czerwonego (Na4t) występujących w rejonie otworu M-34 w wysadzie solnym Mogilno

Natkaniec-Nowak L., Wachowiak J., Stach P.

Przegląd Solny

|

2014

|

T. 10

13--24

PL

Ewaporaty solno-ilaste – zubry osadziły się w górnym permie wraz z innymi skałami solnymi, w osiowej części wschodnio-europejskiego basenu górnopermskiego i są osadami charakterystycznymi dla polskiej prowincji cechsztynu na obszarze środkowej Polski. Wskutek silnej subsydencji skały te zostały pogrzebane na głębokość kilku kilometrów i tam zostały poddane przeobrażeniom diagenetycznym i/ lub metamorficznym. W wyniku tych procesów powstało wiele nowych, towarzyszących halitowi, minerałów epigenetycznych. W badanych skałach zubrowych, oprócz halitu, stwierdzono minerały ilaste, naniesione do cechsztyńskiego zbiornika sedymentacyjnego z otaczającego lądu. Na podstawie analizy rentgenograficznej najdrobniejszej frakcji osadu nierozpuszczalnego w wodzie, stwierdzono występowanie illitu i chlorytu. Illit może być słabo przeobrażonym minerałem pierwotnym, natomiast chloryt jest produktem wtórnych, postsedymentacyjnych przeobrażeń geochemicznych. Wyraźny refleks od płaszczyzny dhkl = 1,54Å wskazuje, że jest to chloryt trioktaedryczny. Oprócz minerałów ilastych, stwierdzono występowanie kwarcu, anhydrytu, magnezytu i hematytu. Minerały te wykształcone są w formie idiomorficznych lub/i subidiomorficznych kryształów. Ich wielkość waha się od setnych części milimetra do 2 mm. W składzie chemicznym soli ilastej, wydzielonej z warstwy zubru czerwonego, wśród oznaczonych pierwiastków zdecydowanie przeważają sód i chlor (ponad 94% wag.). Pozostałe 6% wag. stanowią: siarczany (SO4 2-), wapń, magnez, glin, potas, żelazo oraz w bardzo małej ilości krzemionka (SiO2) i brom.

EN

Clayey-salt evaporites, called zubers, were deposited in the axial part of the Eastern European Zechstein (Upper Permian) basin . Zubers are the most characteristic rocks for the Polish province of Zechstein on the Polish Lowlands. As a result of strong subsidence, the rocks were buried down to the depth of several kilometers and afterwards subjected to diagenetic and metamorphic transformations. Consequently, many epigenetic minerals have developed in the presence of halite such as: anhydrite, quartz, magnezite and hematite. These minerals were developing mostly in the form of idiomorphic and/or sub-idiomorphic crystals from hundredths parts of millimeter up to 2 mm in size. In addition to halite, the main component found in zuber’s rock was a clay matter, delivered into the Zechstein basin from the surrounding land. Based on the X-ray analysis of the finest water insoluble fractions, two clay minerals were identified: illite and chlorite. Illite could be a poorly transformed primary mineral, while chlorite is a secondary one, produced during post-sedimentation geochemical transformations. A clear reflex dhkl = 1.54Å indicates that it is a trioctaedral chlorite. In addition to clay minerals, the finest fraction also includes quartz, anhydrite, magnezite and hematite. The chemical composition of clay salt, a component of the Red Zuber (Na4t) unit, is strongly dominated by sodium and chlorine among the identified elements (over 94 weight%). The remaining ca. 6 weight% includes: sulfates (SO4 2-), calcium, magnesium, aluminum, potassium, iron and a small amount of silica (SiO2) and bromo.

4

Mineralogiczno-petrograficzna charakterystyka utworów zubru brunatnego (Na3t) występujących w rejonie otworu M-34 w wysadzie solnym Mogilno

Wachowiak J., Natkaniec-Nowak L., Smoliński W.

Przegląd Solny

|

2014

|

T. 10

25--38

PL

W profilu ewaporatów cechsztyńskich na Niżu Polskim utwory zubrowe występują w stropowej partii cyklotemu PZ3 (zuber Na3t) i w środkowej partii cyklotemu PZ4 (zuber Na4t) (Czapowski i in. 2008), gdzie w naturalnej, nie zaburzonej sekwencji tworzą kompleks skał iłowo-solnych o łącznej miąższości około 320–400 m (Wagner, 1994). W wysadach solnych, wypiętrzonych w wyniku procesów halokinetycznych z głębokości około 6000 m, miąższość ta jest bardzo zmienna. W wysadzie kłodawskim miąższość skał zubrowych ogniwa zubru brunatnego waha się od 80 do 140 metrów (Charysz, 1973). W profilu otworu badawczego M-34, odwierconego w wysadzie solnym Mogilno, skały zubru brunatnego stwierdzono w dwóch interwałach głębokości: 1063-1100 m oraz 1457- 1468 m (Wachowiak, Pitera, 2013). Są to utwory iłowo-solne o zmiennej proporcji udziału halitu w stosunku do minerałów ilastych. W badanych próbkach zawartość halitu waha się od 78,6% wag. do 88,4% wag. Zawartość części trudno rozpuszczalnych w wodzie zmienia się od 21,4% wag. do 11,6% wag. Nierozpuszczalne w wodzie residuum jest zbudowane z takich minerałów jak: anhydryt, kwarc, magnezyt, dolomit, piryt oraz minerały ilaste (illit, chloryt), które zidentyfikowano na podstawie analizy rentgenograficznej. W składzie chemicznym skał zubru brunatnego dominują jony sodu i chloru, których sumaryczny udział wynosi 79% i 86% wag. Pozostałą masę skały stanowią jony siarczanowe, węglanowe, wapń, magnez, glin, potas, żelazo, krzemionka oraz w minimalnej ilości inne pierwiastki występujące śladowo.

EN

Brown Zuber rocks (Na3t) occur in the upper part of the PZ3 cyclothem, creating nearly 80-140 m complex of claysalt rocks in the normal deposit succession of the Zechstein (PZ) evaporite profile of the Polish Lowlands (Charysz, 1973; Czapowski et al., 2008). In the salt domes formed by the halokinetic processes, the thickness of this complex is variable. Brown Zuber rocks were found in two depth intervals: 1063-1100 m and 1457-1468 m (Wachowiak, Pitera, 2013) in the profile of exploratory borehole M-34, drilled in the Mogilno Salt Dome. Those were clay-salt formations with changeable proportions of halite and clay minerals. Halite is the main rock-forming mineral, and the samples analysis demonstrated that its content ranges from 78,6 to 88,4 wt.%. The proportion of poorly water soluble parts varies from 21,4 to 11,6 wt.%. The insoluble residuum is composed of such minerals as: anhydrite, quartz, magnesite, pyrite, and clay minerals (illite and chlorite), identified on the basis of X-ray analysis. Chemical composition of the Brown Zuber rocks is dominated by sodium (Na) and chlorine (Cl). The total proportion of these elements amounted 79 and 86 wt.% by weight. Sulfate ion (SO42-), calcium, magnesium, aluminum, potassium, iron and silica (SiO2) equal the remaining wt.%. as well as a small amount of bromine was detected.

5

Charakterystyka mineralogiczna, geochemiczna i izotopowa solanki z samowypływu z otworu M-32 w wysadzie solnym Mogilno

Wachowiak J., Kasprzak A.

Przegląd Solny

|

2014

|

T. 10

39--48

PL

Otwór badawczy M-32 usytuowany jest w południowo- -zachodniej części wysadu solnego Mogilno na złożu Mogilno I (Ryc. 1, 2). Wiercenie otworu rozpoczęto 30.10.2013 r. a zakończono w dniu 03.04.2014 r. W dniu 12.03.2014 podczas wiercenia otworu w soli kamiennej Na2, na głębokości 1258 m zaobserwowano dopływ płynu ze złoża (wypływ pod ciśnieniem na powierzchnię) w ilości około 3 m3. Podczas dalszego wiercenia wydajność wypływu wzrosła osiągając wartości 40- 80 m3 na dobę. W dniu 03.04.2014 przerwano i zakończono wiercenie na głębokości 1502 m i przeprowadzono częściową likwidację otworu w interwale 1502 – 1200 m. W składzie chemicznym solanki pobranej z wypływu po zatrzymaniu wiercenia (brak wpływu płuczki, próbka M-32/2) stwierdzono bardzo dużą zawartość magnezu - 74070 mg/dm3, potasu - 15890 mg/ dm3, wapnia - 15140 mg/dm3 i żelaza - 7754 mg/dm3 oraz stosunkowo małą zawartość sodu - 9572 mg/dm3. Ponadto zarejestrowano wysokie zawartości pierwiastków śladowych: strontu, litu, manganu, boru, cynku i wanadu. W wyniku badań izotopowych w badanej próbce nie stwierdzono obecności trytu (3H). Uzyskany wynik to 0,0 ± 0,3 TU. Oznacza to, że w solance nie występuje składowa współczesna, zasilana po 1952 roku. Stosunek zawartości izotopów stałych δ2H – δ18O, lokuje badany płyn w obszarze solanek syngenetycznych (Ryc. 10). Powyższy chemizm jest charakterystyczny dla syngenetycznych solanek złożowych, powstałych w wyniku postsedymentacyjnych procesów diagenetycznych/metamorficznych zachodzących w złożu solnym (przeobrażeń uwięzionych paleosolanek oraz minerałów i skał solnych).

EN

The M-32 exploratory borehole is located on the Mogilno I deposit in the SW part of the Mogilno salt dome. Drilling started on 30.10.2013 and it was completed on 03.04.2014. During drilling on 12.03.2014, an outflow of liquid under pressure from the deposit to land surface was identified in Na2 rock salt at 1258 m, in the quantity of about 3 m3. Outflow was increased to 40-80 m3/d during continuation drilling. On 03.04.2014 drilling was stopped at 1502 m, with partial borehole liquidation at the 1502-1200 m. interval. Sample M-32/2 (not contaminated with drilling wash liquid) contain significant contents of Mg2+ - 74070 mg/dm3, K+ - 15890 mg/dm3, Ca2+ - 15140 mg/dm3 and Fe2+,3+ - 7754 mg/dm3 and relatively slight contents of Na2+ - 9572 mg/dm3. Either high concentrations of strontium, lithium, magnesium, boron, zinc and vanadium was observed. As a result of isotopic tests, tritium has been not detected in the tested sample ((3H): 0.0 ± 0.3 TU), which meant that no contemporary component existed in brine, fed after 1952 (i.e. after nuclear tests were initiated in the atmosphere). The proportion of the constant isotope content δ2H – δ18O, located the liquid in the area of syngenetic brines (Fig. 10). The M-32 exploratory borehole is located on the Mogilno I deposit in the SW part of the Mogilno salt dome. Drilling started on 30.10.2013 and it was completed on 03.04.2014. During drilling on 12.03.2014, an outflow of liquid under pressure from the deposit to land surface was identified in Na2 rock salt at 1258 m, in the quantity of about 3 m3. Outflow was increased to 40-80 m3/d during continuation drilling. On 03.04.2014 drilling was stopped at 1502 m, with partial borehole liquidation at the 1502-1200 m. interval. Sample M-32/2 (not contaminated with drilling wash liquid) contain significant contents of Mg2+ - 74070 mg/dm3, K+ - 15890 mg/dm3, Ca2+ - 15140 mg/dm3 and Fe2+,3+ - 7754 mg/dm3 and relatively slight contents of Na2+ - 9572 mg/dm3. Either high concentrations of strontium, lithium, magnesium, boron, zinc and vanadium was observed. As a result of isotopic tests, tritium has been not detected in the tested sample ((3H): 0.0 ± 0.3 TU), which meant that no contemporary component existed in brine, fed after 1952 (i.e. after nuclear tests were initiated in the atmosphere). The proportion of the constant isotope content δ2H – δ18O, located the liquid in the area of syngenetic brines (Fig. 10). Presented water chemistry is characteristic for reservoir brines formed during post-depositional diagenetic and/ or metamorphic processes within salt deposits (transformation of palaeobrines, minerals and salt evaporates).

6

Paleostructural and sedimentary provenance analysis of Lower Devonian-Upper Permian oil and gas complexes of the Timan-Pechora Basin Province

Voloshina O. V.

Geology, Geophysics and Environment

|

2012

|

Vol. 38, no. 4

549--550

EN

Paleostructural analysis is based on well log data, the results of recent seismic work and also previous geological works of the Timan-Pechora Basin Province. The main purpose of this investigation is to define the main stages of the structural and tectonic development of the study area. Sedimentary basin analysis is a geologic method by which the history of a sedimentary basin is revealed, by analyzing the sediment fill itself. The results show the formation of sedimentation depocenters, the formation of barrier reefs and other features of a sedimentary basin. According to this analysis several sedimentatary complexes were distinguished: Middle Ordovician-Lower Devonian, Middle Devonian-Sargaevskiy, Domanic-Tournaisian, Middle Visean-Lower Permian, Lower Permian, Upper Permian. Middle Ordovician-Lower Devonian. Paleostructural surface of this oil and gas complex (OGC) have a complicated structure. In the central part of the study area is situated a large paleo-high bounded from the west, north and east by several deep depressions. Northern and eastern depressions in Ordovician time perhaps originated as aulacogens formed by deep faults. Analysis of the thickness map allowed identifying three depocenters. It should be noted that in the Middle Ordovician-Early Devonian time there are two types of sedimentation. During the Early Ordovician and the first half of the Middle Ordovician terrigenous sedimentation prevailed (Severo-Zapadnaya-202 and B Ugrinskaya wells). During the Late Ordovician, Silurian and Devonian terrigenous sedimentation type changes to carbonate. Middle Devonian-Sargaevskiy. Paleostructural surface of this complex contrasts with the previous one. In the Early and Middle Devonian tectonic structural alteration of the surface happened. West depression in all probability was filled with deposits of Ordovician-Devonian and the end of time is formed by a large high, the central part of which is land. The eastern depression was significantly reduced in size. Two depressions in the Varandey-Azdvinskaya and Severo-Preduralskaya areas were separated by large arched high, the southern part of which was perhaps located outside of sedimentation area. The rest of the territory is a monocline, gradually deepening in the north-east. Analysis of the thickness map allowed identifying three depoeenters. It should be noted that the formation of is OGC was in two stages: regressive and transgressive. Domanic-Tournasian. Paleostructural surface varies slightly. Western part of the study area is still a monocline complicated by two small uplifts. The eastern part has undergone tectonic reconstruction. The result is a large, complex depression, divided in the northern part by the small uplift. Analysis of the thickness map allows identification of only one sedimentation depoeenter, located in the land area of the Timan-Pechora Basin Province. Only the northern end of Domanic depression shows marine sedimentaion. D3fr-D3fm time is characterized by the accumulation of carbonate-terrigenous sediments, which by the end of early Famennian fill the Domanic depression. In the shallow-water part of the shelf, the carbonate phase of sedimentation begins. In the land area of the Timan-Pechora Basin Province reef rock and biostromes were formed. Lower-Middle Visean. Tectonic reorganization divided the study area into two parts: a large uplift was elevated in the west and south-west part while in the east and north-east part shallow depression with marine type of sedimentation was formed. Middle Visean-Lower Permian. Paleostructural surface is characterized by the development of major depression in the central part of the study area. Depression is complicated by two cavities. In the south-west and south-east of the study area two major uplifts were formed. Late Visean is characterized by transgressive stage of development. Marine type of sedimentation covers the whole territory. Two depoeenter of sedimentation were formed; one in the central part of the territory, the other - outside the study area. In both depoeenters accumulation of terrigenous or carbonate-terrigenous sediments is possible. Early Permian period is characterized by calm tectonic conditions and, therefore, carbonate type of sedimentation. Lower Permian. Paleostructural surface changes. Artinskian-Kungurian time is characterized by a sharp shallowing marine basin, evidenced by small power complex. Relatively deep sea is preserved only in the east area. Accumulation of terrigenous (clay) material represent the type of sedimentation Upper Permian. Paleostructural surface is characterized by fragmentation of the tectonic area, affected by several major fault zones, which formed depressions and uplifts. Based on this, we can assume that this proess represent a fundamental tectonic reorganization, which controlled the sedimentation in the basin. The tectonics caused change in the type of sedimentation.

7

Foraminiferal colonization related to the Zechstein (Lopingian) transgression in the western part of the Wolsztyn Palaeo-Ridge area, Western Poland

Peryt D., Peryt T. M., Raczyński P., Chłódek K.

Geological Quarterly

|

2012

|

Vol. 56, No 3

529--546

EN

The basal Zechstein succession in SW Poland is dominated by breccias and/or conglomerates or extraclast-bearing bioclastic limestones, which were deposited during rapid flooding of the pre-existing intracontinental basin in the early Lopingian (Late Permian). Of these, the boulder-cobble breccias and conglomerates are interpreted as deposited in a rocky shore-zone where density flows and upwelling prevailed. The breccias gradually pass up into bryozoan (or other bioclastics) grainstones. The matrix-supported breccias were deposited as large extraclasts and blocks of Carboniferous rock were rolled down or detached from a cliff and were then either embedded into a carbonate sand or formed a framework supplying voids that could be colonized by tubular encrusting foraminifers. These foraminifers abound in all basal Zechstein facies (except in the debris-flow deposits) and are attributed to Palaeonubecularia. The associated faunas include other foraminifers (uniserial and hemigordiopsids), bryozoans, brachiopods, bivalves, gastropods, and microbial deposits. The prolific growth of tubular encrusting foraminifers has resulted from nutrient supply from the basin by upwelling. Botryoidal aragonite cements (also interpreted as due to upwelling) also characterize the basal Zechstein strata, although they were previously reported only from the upper Zechstein Limestone. The ẟI3C values of the basal Zechstein deposits show small variation and oscillated around 4.0%o, suggesting that these deposits are younger than the Kupferschiefer.

8

Carbon isotope stratigraphy of the basal Zechstein (Lopingian) strata in Northern Poland and its global correlation

Peryt T. M., Durakiewicz T., Kotarba M. J., Oszczepalski S., Peryt D.

Geological Quarterly

|

2012

|

Vol. 56, No 2

285-298

EN

The Kupferschiefer (T1) records a period of basin-wide euxinic conditions, and is thus considered an excellent time-marker in the Zechstein (Lopingian) basin. Previous studies indicated that both the Kupferschiefer and Marl Slate and the overlying Zechstein Limestone (Magnesian Limestone) show remarkable changes in carbon isotopic composition towards higher 131313131313

9

Nowe dane o budowie geologicznej wysadu solnego Lubień. Część I – interpretacja danych geofizycznych

Wachowiak Jacek, Roman Paweł

Przegląd Solny

|

2019/2020

|

T. 15

14--21

PL

Wysad solny Lubień jest jedną z kilkudziesięciu struktur solnych występujących na Niżu Polskim. Został zidentyfikowany badaniami grawimetrycznymi, prowadzonymi w latach 1937-1950. Zalega w formie nieregularnego słupa solnego, zwężającego się wraz z głębokością. W przekroju poprzecznym wysad ma kształt kolisty o maksymalnej średnicy około 2,8 km. Wnętrze wysadu budują ewaporaty cechsztyńskiej serii solnej, które są przykryte czapą anhydrytowo-gipsowo- -ilastą. W otoczeniu wysadu występują utwory jury górnej i środkowej, nad którymi zalegają osady paleogenu i neogenu oraz czwartorzędu. W rejonie występowania wysadu odwiercono 31 otworów, z których 20 nawierciło serię solną. Zostały też wykonane liczne badania i pomiary geofizyczne. Na podstawie danych z pomiarów sejsmicznych wykonanych w 2014 roku oraz ich reprocesingu i reinterpretacji w 2017 i 2018 roku, opracowano modele przestrzenne wysadu Lubień i zaktualizowano podstawowe parametry wysadu.

EN

The Lubień Salt Dome is one of the several dozen salt structures found in the Polish Lowlands. He was identified by gravimetric research conducted in the years 1937-1950. It lies in the form of an irregular salt column, narrowing with depth. In its cross-section, the dome has a circular shape with a maximum diameter of about 2.8 km. The interior of the dome is built by evaporates of the Zechstein salt series, which are cooverlain by an anhydrite-gypsum-clay cap-rock. In the vicinity of the dome there are Upper and Middle Jurassic formations over which Palaeogene, Neogene and Quaternary deposits. 31 holes were drilled in the area of the dome, 20 of which drilled a series of salt. Numerous geophysical surveys and measurements were also made. Based on the data from seismic measurements made in 2014 and their reprocessing and reinterpretation in 2017 and 2018, spatial models of the Lubień Salt Dome were developed and the basic parameters of the dome were updated.