Projektowanie baz danych przeprowadza się w trzech głównych etapach nazwanych projektowaniem pojęciowym, projektowaniem logicznym oraz projektowaniem fizycznym. Kluczowym zadaniem jest zbudowanie schematu pojęciowego, czyli precyzyjne zdefiniowanie obiektów zainteresowania i zidentyfikowanie związków między nimi. Obecnie najpopularniejszym sposobem tworzenia baz danych jest użycie narzędzi komputerowo wspomaganej inżynierii oprogramowania (ang. Computer Aided Software Engineering - CASE) (Dębińska, Cichociński, 2006). Dane modeluje się z wykorzystaniem metodyki obiektowej (Zeiler, 1999), a do zapisu schematu pojęciowego bazy danych wykorzystuje się ujednolicony język modelowania (ang. Unified Modeling Language - UML), co pozwala na opisanie rzeczywistości w sposób bardziej naturalny, ułatwia śledzenie powiązań pomiędzy poszczególnymi obiektami oraz umożliwia automatyczne wygenerowanie bazy danych zgodnej z założoną specyfikacją. Bazy danych przestrzennych są rodzajem baz danych uwzględniających przestrzenny aspekt danych, co oznacza, że baza danych oprócz atrybutów opisowych obiektów zawiera również zapis ich geometrii. Dostępna obecnie oferta oprogramowania pozwalającego na zapisanie, z wykorzystaniem narzędzi CASE, projektu bazy danych przestrzennych w języku UML jest stosunkowo uboga. Niewiele jest narzędzi CASE pozwalających na tworzenie diagramów UML, które umożliwiają projektowanie baz danych przestrzennych.
EN
Designing databases is carried out in three main stages, known as the conceptual design, logical design and physical design. Currently, the most popular way to create databases is to use computeraided engineering tools (Computer Aided Software Engineering- CASE). The key task in creating the conceptual scheme is to precisely define the objects of interest and to dentify the relationships between them. For recording the conceptual scheme of a database, a Unified Modelling Language is used (UML), which facilitates, among others, tracking the links between individual objects, and allows automatic generation of a database in accordance with the required specification. Spatial databases are a kind of subtype of databases with added spatial factor, which means that, in addition to the descriptive attributes of the objects, the database concerned also contains a record of their geometry. Formal grounds for such method of spatial data recording are specified in the ISO 19100 series standards and Open Geospatial Consortium (OGC) specifications. Until recently, a complete design process of spatial databases using object methods was possible only with commercially available applications (for example: Microsoft Visio as a tool for writing models and ESRI ArcGIS system, in which the database is physically implemented). However, the free software authors begin to recognise the need of having appropriate tools, also in this area of geoinformatics. This is especially important also because of the fact that more and more laws, norms and standards include schemes written in UML. Examples include the INS? IRE specifications or detailed records of the G-5 technical instruction. Using the right tools can definitely simplify the creation of databases and applications meeting the requirements given. At present, there are two programs ensuring the essential functionality: ArgoCASEGeo and MOSKitt Geo. The paper details, using those tools and sample schemes, a series of actions leading to create the concept scheme needed to generate an empty database with structure consistent with design, ready to be filled with data. Application of the software utilised is evaluated in terms of correct and user-friendly operation.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.