Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 58

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  UEEE
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
PL
Surowce topnieją poprzez niegospodarne ich zużywanie oraz marnotrawienie. Gospodarka UE rocznie zużywa 16 ton surowców na osobę, z czego sześć ton stanowią odpady, zaś połowa z nich trafia na składowiska. Europejski Zielony Ład jasno wskazuje na mobilizację przemysłu w kierunku zrównoważonej produkcji i ograniczenia ilości powstających odpadów, a materiały wykorzystywane w procesie produkcyjnym będą pochodziły ze źródeł zarówno pierwotnych, jak i wtórnych. Dlatego tak kluczowe jest zamykanie obiegów surowców poprzez ponowne wykorzystanie produktów, odzysk czy recykling. Powstaje pytanie, czy dysponujemy potencjałem i mocami przerobowymi, by sprostać rosnącym wzywaniom pod względem technicznym, technologicznym, środowiskowym i finansowym? Odpowiedź brzmi – jak najbardziej tak, pod warunkiem sprawnego kompleksowego systemu gospodarki odpadami.
PL
Konferencje mają to do siebie, że składają się tylko z wystąpień i dyskusji. Szczególnie jednak ważne jest to, co po nich zostaje. Chodzi o wiedzę, mądrość i działania, które powinny być konsekwencją spotkania ekspertów branżowych. Czy takie wymierne i niewymierne efekty pojawią się po 15. edycji Konferencji „Recykling zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego”, która odbyła się 14 kwietnia? Mam wielką nadzieję, że tak, bo jak zwykle pojawili się na niej – oczywiście, wirtualnie – wszyscy, którzy tym tematem się interesują i z którego zwykle żyją.
PL
Przedsiębiorcy zajmujący się zagospodarowaniem zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego mają poważne obawy dotyczące możliwości wykonania w najbliższych latach spoczywających na nich obowiązków związanych ze zbieraniem z rynku takiego sprzętu. Nie dość, że brakuje zużytego sprzętu EE, to dodatkowo nowe zasady obliczania zbiórki mogą wywołać prawdziwie dramatyczną sytuację w tej branży. To niektóre z wniosków z 15. Konferencji „Recykling zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego”, którą 14 kwietnia firma Abrys zorganizowała wspólnie z APPLiA Polskim Związkiem Pracodawców AGD.
PL
O rynku zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego z Grzegorzem Skrzypczakiem, prezesem Zarządu ElektroEko Organizacji Odzysku Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego, rozmawia Dominik Szymański.
PL
Rok 2018 jest rokiem zamknięcia zmian wprowadzanych do polskiego systemu ZSEE po nowelizacji przepisów w 2015 roku. Czy udało się skutecznie wyeliminować narosłe przez ostatnią dekadę wynaturzenia? Czy uda się wywiązać z międzynarodowych zobowiązań, których realizacji podjęło się państwo polskie, wstępując w struktury unijne? Czy i jak w aktualnym stanie prawnym i gospodarczym ZSEE należy wdrożyć nowy model biznesowy UE, jakim jest gospodarka o obiegu zamkniętym? Unijne prawodawstwo w sprawach elektroodpadów (ZSEE, zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, ang. WEEE – waste electric and electronic appliance) znane jest od 2003 roku, kiedy to weszła w życie tzw. dyrektywa WEEE. Powstała ona w odpowiedzi na problem rosnącej z roku na rok w całej UE, wyrzucanej przez konsumentów, dużej liczby przestarzałych i zużytych urządzeń elektronicznych. Wprowadzenie dyrektywy było równoznaczne z koniecznością wprowadzenia w całej UE nowych terminów, takich jak selektywna zbiórka, obowiązek finansowania oraz raportowania czy cele recyklingu, a jej przepisy następnie transponowane zostały do prawa polskiego w roku 2005. Po kilku latach od wprowadzenia pierwszej ustawy o ZSEE w Polsce wiadomo było, że system nie jest skuteczny. Wśród podmiotów zaangażowanych w łańcuch wartości urządzeń elektrycznych i elektronicznych, tzn. producentów, dystrybutorów i konsumentów, w szczególności podmiotów bezpośrednio zaangażowanych w przetwarzanie zużytych urządzeń elektrycznych i elektronicznych, zaczęły powstawać ogromne „nierówności sił”, a system, którego funkcjonowanie miało się samofinansować, rozpadał się. Przy okazji zmiany przepisów UE w 2011 r. podjęto prace „naprawcze” i 11 września 2015 r. została uchwalona nowa ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, która miała być „lekiem na całe zło”.
PL
Pół miliona ton zużytego sprzętu – taka ilość elektroodpadów powstaje w ciągu roku na polskim rynku. To ponad 12 kg odpadów na każdego mieszkańca kraju. Choćby dlatego rynek elektroodpadów musi się zmienić – i to się dzieje. Jak wypada ten bilans? Rynek ZSEE wkracza w nowe realia. Dyktowane są one nowelizacją przepisów o elektroodpadach, zawartych w ustawie z 2015 roku, które weszły w życie rok później, a wraz z początkiem 2018 r. zyskały kolejne „ulepszenia”. Ustawa w obecnym kształcie miała uzdrowić branżę i oczyścić ją z szeregu patologii. Ale jak faktycznie wygląda ten bilans? Czy udało się opanować początkowe zamieszanie z rejestrem BDO oraz czy przejście z 10 do 6 grup produktowych pomoże zlikwidować szereg patologii, z jakimi boryka się ta gałąź gospodarki? A może z pomocą przyjdą audyty?
PL
Rok 2018 z pewnością będzie przełomowy dla branży zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego i odpadów opakowaniowych.
PL
Poziom zbierania elektroodpadów od 1 stycznia 2018 r. wzrośnie z obecnych 40% do 50%. Z nowym rokiem branże czekają audyty zewnętrzne i zmiana grup sprzętowych z 10 na 6. Czy ograniczy to nieprawidłowości w gospodarce elektroodpadami?
PL
Z Mikołajem Józefowiczem, dyrektorem Europejskiej Platformy Recyklingu Polska Organizacja Odzysku Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego, rozmawia koordynator konkursów o Puchar Recyklingu Maria Siarka.
PL
Raport przygotowany przez Instytut Sobieskiego wskazuje na niski poziom zbierania elektroodpadów. Stworzenie efektywnego systemu gromadzenia i prawidłowego przetwarzania ZSEE będzie możliwe jedynie wskutek przygotowania i wdrożenia odpowiednich mechanizmów organizacyjnych oraz finansowych. Co wymaga zmiany?
PL
Z Robertem Wawrzonkiem, członkiem zarządu REMONDIS Electrorecycling, partnera Forum Recyklingu, rozmawia Katarzyna Błachowicz.
PL
Na świecie powstaje ok. 50 mln ton odpadów sprzętu elektrycznego i elektronicznego, w tym w krajach Unii Europejskiej ok. 8 mln ton. W Polsce system zagospodarowania odpadów ZSEE istnieje od 2005 r., ale pewne rozwiązania, które sprawdzały się wiele lat temu, nie zawsze funkcjonują prawidłowo obecnie. Od ponad 10 lat, czyli od wprowadzenia systemu, dążymy do uporządkowania gospodarki zużytym sprzętem elektrycznym i elektronicznym (ZSEE) w Polsce. Przez ten okres firmy prowadzące działalność gospodarczą w zakresie zagospodarowania odpadów ZSEE zdobyły doświadczenia, poznały ten odpad, dopracowały metody postępowania z nim itp. Mając taką wiedzę, nie sposób nie uznać zasadności postulatów przedstawianych przez przedsiębiorstwa wprowadzające sprzęt, zbierające odpady, zakłady przetwarzania, recyklerów, czy organizacje odzysku, wskazujących, że obecnie opłacalność przetwarzania tego rodzaju odpadów znacznie się zmniejszyła, a wg niektórych działalność ta stała się nieopłacalna. Po latach doświadczeń wprowadzono w Polsce nową Ustawę z 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, która weszła w życie 1 stycznia 2016 r. Nowela ta stanowi implementację dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady Europy nr 2012/19/UE z 4 lipca 2012 r.
PL
Kluczowe elementy w zakresie gospodarowania zużytym sprzętem elektrycznym i elektronicznym to zasada "zanieczyszczający płaci" oraz realizacja przez producentów lub wprowadzających założeń rozszerzonej odpowiedzialności producenta (ROP) za wprowadzony na rynek sprzęt.
PL
Ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym rozszerzyła odpowiedzialność wprowadzających o nowe rodzaje sprzętu, m.in. panele fotowoltaiczne i tonery. Jednak jak dotąd traktowane są one raczej marginalnie. Minął już rok od wprowadzenia nowej ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym z 11 września 2015 r., która implementowała do polskiego prawa zapisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/19/UE z 4 lipca 2012 r. Część najważniejszych zapisów tej ustawy, tj. wprowadzenie audytów zewnętrznych zakładów przetwarzania i organizacji odzysku oraz nowy podział ZSEE na 6 grup wchodzi w życie dopiero w 2018 r., nie jest więc możliwa ocena wpływu tej ustawy na sytuację na rynku. Niemniej można stwierdzić, że nałożyła ona szereg nowych obowiązków na uczestników rynku oraz rozszerzyła odpowiedzialność wprowadzających o nowe rodzaje sprzętu. Należą do nich m.in. panele fotowoltaiczne i tonery. Niestety, kwestia tonerów do drukarek jest nie do końca zrozumiała i traktowana marginalnie. Dokument opracowany przez Komisję Europejską pt. „Frequently Asked Questions on Directive 2012/19/EU on Waste Electrical and Electronic Equipment (WEEE)” wskazuje, że wkłady do drukarek, które zawierają części elektryczne, a ich właściwe funkcjonowanie jest zależne od energii elektrycznej lub od pól elektromagnetycznych, są objęte zakresem dyrektywy. Powoduje to określone konsekwencje, zarówno dla wprowadzających tonery, zbierających, dystrybutorów, zakładów przetwarzania, jak również dla firm, które zajmują się ich regeneracją.
PL
Z raportu nt. funkcjonowania systemu gospodarki bateriami i akumulatorami oraz zużytymi bateriami i akumulatorami za 2016 r. wynika, że Polska w 2016 r. nie uzyskała wymaganych poziomów zbiórki zużytych baterii. Zamiast zakładanych 45% uzyskała 39%.
PL
Na co wskazują dane zawarte w rocznym raporcie o funkcjonowaniu gospodarki bateriami i akumulatorami oraz zużytymi bateriami i akumulatorami za 2016 r.? Czy system gospodarki odpadami wymaga przemodelowania?
PL
Jakie standardy musi spełniać złom przyjmowany od zakładów przetwarzania sprzętu elektrycznego i elektronicznego? Wy magania stawiane zakładom przetwarzania, jakie musi spełniać zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny (ZSEE), ujęte są w art. 46 i załączniku 5 Ustawy z 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym. Z zapisów tych wprost wynika, jakie czynności należy podjąć w takim zakładzie, aby przeprowadzić demontaż zużytego sprzętu zgodnie z literą prawa. A jest to usunięcie z zużytego sprzętu płynów oraz, w pierwszej kolejności, niebezpiecznych substancji, mieszanin oraz części składowych: kondensatorów zawierających PCB, części zawierających rtęć, takich jak wyłączniki i prześwietlacze, baterii, płytek obwodów drukowanych do telefonów, wkładów drukujących, tonerów, tworzyw sztucznych zawierających brom, zmniejszających palność, odpadów azbestu i elementów zawierających azbest, lamp elektronopromieniowych, CFC, HCFC, HFC, HC, gazowych lamp wyładowczych, wyświetlaczy ciekłokrystalicznych z obudową oraz zewnętrznego okablowania elektrycznego.
PL
Według raportu NIK-u, zarządzanie zużytym sprzętem elektrycznym i elektronicznym nie jest w Polsce prawidłowe. Podmioty zaangażowane w system, w tym m.in. zajmujące się zbieraniem i przetwarzaniem, nie przestrzegają przepisów w zakresie swojej działalności, brakuje standardów przetwarzania elektroodpadów, a system sprawozdawczy nie jest źródłem rzetelnych danych.
PL
Jakie obowiązki formalno-prawne ciążą na prowadzących zakłady przetwarzania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego? Ich zakres zależy od statusu prowadzącego zakład. Każdy prowadzący zakład przetwarzania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (ZP ZSEE) jest przetwarzającym odpady, a jednocześnie w związku z prowadzonym przetwarzaniem – ich wytwórcą. Może także być zbierającym odpady przeznaczone do przetworzenia, samodzielnie zapewniającym sobie zasoby. Jeszcze przed rozpoczęciem działalności do formalno-prawnych obowiązków prowadzącego ZP ZSEE należy uzyskanie zezwolenia na przetwarzanie odpadów (i ewentualnie zbieranie). W tym celu istotne jest otrzymanie zgody na wytwarzanie odpadów lub pozwolenia zintegrowanego. Kolejnym obowiązkiem jest bieżące prowadzenie działalności pod kątem ilościowej i jakościowej ewidencji odpadów. Poza tym okresowo wymagane jest sporządzanie i przekazywanie sprawozdań (raportów) oraz wystawianie zaświadczeń o zużytym sprzęcie.
PL
Bazą dla ustawy z 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym była dyrektywa nr 2012/19/UE z 4 lipca 2012 r., która w założeniach przewidywała stopniowe wdrażania do 2021 r. Wtedy ma wejść w życie obowiązek zbierania odpadów w ilości 65% masy wprowadzonej na rynek, co w przypadku Polski oznaczać będzie 11 kg na obywatela. Jednak po wczytaniu się w postulaty Senackiej Komisji, która za pilną (!) uznaje potrzebę znowelizowania ustawy, przypomina się nie tak odległy 2015 r. i atmosfera towarzysząca obradom Sejmowej Komisji Ochrony Środowiska i Specjalnej Podkomisji ds. Monitorowania Gospodarki Odpadami. Dlatego z łatwością możemy wyciągnąć wnioski na temat inspiracji dla co najmniej dwóch z ośmiu proponowanych przez senatorów postulatów. Pozostałe sześć dotyczy bowiem spraw ważnych, ale już uregulowanych prawem, wymagających jedynie uszczegóławiającej aktywności ministra środowiska czy głównego inspektora ochrony środowiska. Dla takich kwestii, jak zdefiniowanie standardów przetwarzania ZSEE, wprowadzenie obowiązku współpracy gmin z punktami selektywnej zbiórki (co niezrozumiałe, bo przecież PSZOK-i są tworzone przez gminy), doprecyzowanie zasad dotyczących ponownego wprowadzania ZSEE na rynek i dookreślenie definicji sprzętu niekompletnego, już dawno stworzono podstawy w ustawie o odpadach, ustawie o czystości i porządku w gminach czy samej ustawie podstawowej o ZSEE.
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.