Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Fort Bema (P-Parysów) w Warszawie – adaptacja do funkcji rekreacji miejskiej

Gleń Piotr, Głuszek Cezary

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

|

2021

|

T. 17, nr 4

25--32

PL

Niniejszy artykuł zajmuje się ideą synergicznej integracji dziedzictwa architektonicznego i przyrodniczego – na przykładzie obiektu pofortecznego. Przekształcenia zabytków zlokalizowanych w ścisłej zabudowie miejskiej stają się konieczne – ze względu na ich atrakcyjność turystyczną, poznawczą i historyczną. Obiekty architecture militaris nie mogą obecnie kontynuować swojego pierwotnego przeznaczenia. Aby obiekt mógł funkcjonować we współczesnych realiach konieczne jest nadanie mu współczesnych funkcji – co staje się warunkiem sine qua non ich zachowania i ochrony. Przesądzone tym samym jest wprowadzanie współczesnych uzupełnień historycznych struktur. Problem pojawia się w porozumieniu pomiędzy interesami użytkownika, inwestora a wymogami jakim musi sprostać projektant. Dodatkowym czynnikiem składowym całego procesu adaptacji/rewaloryzacji stają się również aspekty związane z dyskusją na temat możliwości dopuszczalnych zmian, przekształceń zgodnie z ewolucją myśli konserwatorskiej. Badania skoncentrowano na kwerendzie archiwalnej dotychczasowych opracowań konserwatorskich oraz wizji lokalnej terenu w celu weryfikacji stanu obiektu i stopnia/zakresu dokonanych prac adaptacyjnych. Na przykładzie Fortu Bema gdzie został zrealizowany program funkcjonalny dotyczący adaptacji fortu na przestrzeń wypoczynku i rekreacji miejskiej autorzy tekstu przedstawili skuteczne działania projektowo-konserwatorskie. W konkluzji postawiono hipotezę, że taki kierunek działań mógłby być zastosowany również w zespołach pofortecznych zlokalizowanych na obszarach o mniejszym stopniu zurbanizowania np. w Twierdzy Dęblin.

EN

This article deals with the idea of synergistic integration of architectural and natural heritage – on the example of a former fortress building. Transformations of monuments located in close urban development become necessary – due to their tourist, cognitive and historical attractiveness. Architecture militarise objects cannot currently continue their original purpose. In order for an object to function in contemporary realities, it is necessary to give it contemporary functions – which becomes a sine qua non condition for their preservation and protection. Doing so is the introduction of contemporary ad-ditions to historical structures. The problem arises in the agreement between the interests of the user, the investor and the requirements that the designer must meet. An additional component of the entire process of adaptation/revalorization are also aspects related to the discussion on the possibility of permissible changes, transformations in line with the evolution of conservation thought. The research was focused on the archival query of the previous conservation studies and the lo-cal inspection of the area in order to verify the condition of the object and the degree/scope of adaptation works carried out. On the example of Fort Bema, where a functional program was implemented, concerning the adaptation of the fort to the space of urban leisure and recreation, the authors of the text presented effective design and conservation activities. In conclusion, it was hypothesized that such a course of action could also be used in post-fortress complexes located in less urbanized areas, e.g. in the Dęblin Fortress.

2

The Greenery and Natural Terrain Obstacles from the Warsaw Fortress that Shaped the City’s Ecological System

Pałubska K.

Architektura Krajobrazu

|

2014

|

nr 2

50--61

EN

Due to the large land area of 19th century fortresses, which could encompass entire micro-regions, the arrangement of fortifications inside urban areas usually had a large impact on the structural layout of the city. As warfare technology advanced, great emphasis was placed on taking advantage of the natural physiographic features of an area. Hills, bodies of water, swamps, or large forested areas were intentionally used in designing a system of defences and determining the location of particular fortifications. Russian topographic maps with the Warsaw Fortress made note of the natural obstacles that were blended into the outer defensive ring. The existing vegetation in urban areas was often incorporated, like woods, avenues, public squares or parks. These elements were utilized in full or in part, and gaps that happened to occur were filled in with new vegetation. Later, as areas were freed up that had been subjected to restrictions because of the fortress, the city underwent unprecedented growth. Land from old fortresses became an additional resource for developing areas of urban greenery in most large fortified cities in Poland.

PL

Rozległość XIX-wiecznych twierdz warownych, obejmujących swoim wpływem skalę mikroregionu, czyniła regułą nakładanie się układu urbanistycznego fortyfikacji na układ strukturalny miasta. W rozwoju technik wojennych kładziono nacisk na wykorzystywanie naturalnych warunków fizjograficznych terenu. Istniejące wzniesienia, elementy wodne, zabagnienia, zwarte masywy leśne wykorzystano świadomie już na etapie projektowania systemu obronnego i wyznaczania lokalizacji dzieł fortecznych. Na rosyjskich mapach topograficznych pokazujących system obronny Twierdzy Warszawa zaznaczano naturalne przeszkody, które uzupełniły zwłaszcza zewnętrzny obwód obronny pierścienia. W warunkach miejskich często korzystano również z gotowego materiału roślinnego, adaptując lasy, miejskie aleje, skwery i ogrody. Wykorzystywano je w całości lub tylko częściowo, uzupełniając brakujące luki nowymi nasadzeniami. Zasięg obszarów zwolnionych z ograniczeń fortecznych na początku XX wieku spowodował rozwój przestrzenny miasta o niespotykanej dotąd skali. Działki forteczne stanowiły miejską rezerwę rozwoju systemu zieleni miejskiej większości dużych miast-twierdz w Polsce.

3

Preferences Regarding the LandScape and the Perception of Selected Sites of the Warsaw Fortress

Pałubska K., Melaniuk K.

Architektura Krajobrazu

|

2014

|

nr 2

100--111

EN

In conjunction with work done to prepare a plan for the preservation of the 19th Century Warsaw Fortress Cultural Park, a survey was conducted with people who were in randomly selected areas of the park. Questionnaires were written following the methods used in environmental psychology. A significant number of questions were devoted to identifying the preferences of users with regard to the landscape and their emotional attitude to historic fortifications. The results showed that recreational and leisure areas were rated higher than developed areas. As far as urban green areas, there was a preference for landscapes with defined forms of use and function. The study also showed that responders had a strong association with the greenery in historic fortified areas. The results of the questionnaires are an important aspect of the current discussion on the policies for a preservation plan for the Park and were used as the basis for proposals put forward to an expert panel. The results also confirm the assumptions previously made during the process of urban planning.

PL

Podczas przygotowania projektu planu ochrony Parku Kulturowego Zespołu XIX-wiecznych Fortyfikacji Twierdzy Warszawa przeprowadzono badania sondażowe wśród użytkowników losowo wybranych terenów parku. Ankiety przygotowano na podstawie metod stosowanych w psychologii środowiskowej. Istotnymi elementami badań były określenie preferencji krajobrazowych użytkowników, a także ich stosunek emocjonalny do terenów fortecznych. Badania wykazały lepszą ocenę terenów o charakterze rekreacyjno-wypoczynkowym niż terenów silnie zabudowanych. W grupie obszarów o cechach miejskich terenów zieleni preferowane były krajobrazy o zdefiniowanych formach użytkowania i przeznaczenia. Badania wykazały też duże przywiązanie użytkowników do roślinności terenów pofortecznych. Wyniki ankiet były istotnym głosem w dyskusji dotyczącej zapisów planu ochrony Parku i stanowiły podstawę poparcia złożonych w gronie ekspertów postulatów, jak też przyczynek do weryfikacji przyjętych wcześniej założeń planistycznych.

4

Zielone społeczeństwo

Melaniuk K., Pałubska K.

Zieleń Miejska

|

2009

|

Nr 7-8

64-66

PL

Konsultacje społeczne pełnią bardzo ważną funkcję w realizacji różnego rodzaju przedsięwzięć. W przypadku obiektów zabytkowych Twierdzy Warszawa ich wpływ ma ogromne znaczenie dla ochrony zasobów historycznych i krajobrazowych tych terenów.