Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Powłoki ochronne na bazie winylotrójmetoksysilanu (VTMS) z dodatkiem surfaktantu (Triton X-100) do zastosowań w implantologii

Kierat Oliwia, Dudek Agata, Adamczyk Lidia

Ochrona przed Korozją

|

2022

|

nr 4

107--111

PL

W pracy przedstawiono analizę właściwości fizykochemicznych powłok na bazie winylotrójmetoksysilanu z dodatkiem surfaktantu – Tritonu X-100 – osadzonych na tytanie Grade 2 oraz stopie tytanu Ti6Al4V. Oceniono adhezję powłok do podłoża, grubość powłok, wpływ wytworzonych powłok na odporność korozyjną materiałów, a także wykonano analizę mikrostruktury i parametrów struktury geometrycznej powierzchni powłok przed badaniami korozyjnymi oraz po nich. Przyczepność powłok analizowano za pomocą taśmy ScotchTM. Odporność korozyjną analizowano za pomocą potencjodynamicznych krzywych polaryzacji w symulowanym płynie ustrojowym odwzorowującym warunki ludzkiego organizmu w celu oceny powłok pod kątem ich zastosowania w implantologii. Grubość powłok określono za pomocą mikroskopu cyfrowego KEYENCE VHX-7000 oraz miernika Testan DT-20 AN 120 157.

EN

This paper presents an analysis of the physicochemical properties of coatings based on vinyltrimethosysilane with the addition of Triton X-100 surfactant deposited on titanium Grade 2 and titanium alloy Ti6Al4V. The adhesion of coatings to the substrate, the thickness of the coatings, the influence of the produced coatings on the corrosion resistance of materials were assessed, and the microstructure and parameters of the geometric structure of the coatings surface were analyzed before and after corrosion tests. The adhesion of the coatings was analyzed with ScotchTM tape. Corrosion resistance was analyzed using potentiodynamic polarization curves in a simulated body fluid mapping the conditions of the human body in order to evaluate the coatings for their application in implantology. The thickness of the coatings was determined using the KEYENCE VHX-7000 digital microscope and the Testan DT-20 AN 120 157 meter.

2

Emulsion electrospinning – method to introduce proteins for biomedical applications

Kurpanik Roksana, Rapacz-Kmita Alicja, Ścisłowska-Czarnecka Anna, Stodolak-Zych Ewa

Engineering of Biomaterials

|

2021

|

Vol. 24, no. 162

20--25

EN

The aim of this work was to obtain polymer fibers by the emulsion electrospinning. For this purpose, polycaprolactone (PCL) was used, which was modified before the electrospinning stage with micelles obtained by the oil-in-water (O/W) emulsion method. Micelles were obtained by combining the non-ionic surfactant Tween 80 or Triton X-100 used at different concentrations with the amino acid alanine. The obtained fibrous substrates had a typical unimodal fiber size distribution and their average size was in the range of 590-800 nm. The effectiveness of the emulsion electrospinning process was confirmed by Fourier Transform Infrared Spectroscopy - Attenuated Total Reflectance (FTIR-ATR) showing the presence of surfactants. The addition of micelles to the polymer solution significantly reduces the contact angle of nonwoven fabrics: from 120° (for PCL) to ~20-30° for surfactant-loaded nonwovens, and the micellar form allows tracking the release of alanine into the solution (UV-Vis). The combination of the core-shell- -morphology of the emulsion electrospun fibers allows comparable amino acid release times. There were no significant differences in both the amount of alanine released and the rate of its release between PCL/ Tween80/alanine and PCL/Triton X-100/alanine fibers, which were characterized by a similar fiber size.

3

Effect of azathioprine on the parameters of double Hg/chlorate(VII) interface layer in the presence of nonionic surfactants

Kaliszczak Waldemar, Grochowski Mariusz, Nosal-Wiercińska Agnieszka, Brycht Mariola, Checinska-Majak Dorota, Gołębiowska Beata

Physicochemical Problems of Mineral Processing

|

2019

|

Vol. 55, iss. 6

1350--1356

EN

The mixed adsorption of azathioprine and Triton X-100 or Tween 80 at the mercury/ chlorates (VII) interface wasdescribed. The differential capacitance of the double layer Cd at the Hg/ basic electrolyte interface was measured using the electrochemical impedance spectroscopy. The potential of zero charge Ez wasdetermined applying streaming mercury electrode and the surface tension at the potential of zero charge γz was measured by the method of the highest pressure inside the mercury drop. The changes of determined parameters in the function of the supporting electrolyte concentration point with the participation of ClO4-ions in the adsorption process, as well as the electrostatic interactions between the dipoles of H2O and azathioprine–Triton X-100 or azathioprine–Tween 80 in the double layer are shown.

4

Sorption of Triton X-100 in Soils with Various Grain Size Compositions: Kinetics, Effect of pH, Electrolyte and Temperature

Muszyński P.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2009

|

Vol. 16, nr 10

1351-1362

EN

A study was conducted on the sorption of the surfactant Triton X-100, with a static method, through shaking of 2 g of soil (Albic Luvisols, Haplic Luvisols, Haplic Cambisols) in 10 cm3 of solution during 24 hours. The kinetics was also studied of the process and the efficiency of sorption of triton X-100 from solutions with different values (1-12) of pH, in the presence of electrolytes: KC1, NH4Cl and CaCl2, and at temperatures of 20, 25, 30, 35 and 50 °C. Experimental results showed good agreement with results calculated from the Langmuir's equation and from a pseudo quadratic equation of kinetics. In the loamy soil, sorption of TX-100 increased in a nearly linear manner within the whole range of concentrations studied, while in the loess and sandy soils it had a linear course in the range of low initial concentrations. A high rate of sorption was found within the initial 30 min of TX-100 contact with the soils, following which the sorption increased more slowly and to a lesser degree. The value of pH had no effect on the sorption of the surfactant from solution with concentration of 250 mg o dm-3. At concentrations of 1000 and 2000 mg o dm-3 significantly higher sorption was observed for solutions with pH = l, in all of the soils under study, and from solution with pH = 12 - in the loess and sandy soils. The presence of electrolyte caused an increase in triton sorption, but in a degree dependent on the type of electrolyte and on the soil properties, and on the concentration of the surfactant. A slight effect of temperature on the sorption of TX-100 in the soils was observed.

PL

Przeprowadzono badania sorpcji surfaktantu tritonu X-100 metodą statyczną przez wytrząsanie 2 g gleby płowej z piasku słabo gliniastego, płowej z lessu, brunatnej z gliny ciężkiej w 10 cm3 roztworu w ciągu 24 godz. Badano także kinetykę procesu i efektywność sorpcji tritonu X-100 z roztworów o różnej wartości (1-12) pH, w obecności elektrolitów: KC1, NH4Cl i CaCl2 w temperaturach: 20, 25, 30 35 i 50 °C. Wyniki doświadczalne wykazywały dobrą zgodność z wynikami obliczonymi z równania Langmuira i równania kinetyki pseudodrugiego rzędu. W glebie gliniastej sorpcja TX-100 wzrastała prawie liniowo w całym przedziale badanych stężeń, natomiast w glebie lessowej i piaszczystej wykazywała liniowy przebieg w zakresie małych stężeń wyjściowych. Stwierdzono dużą szybkość sorpcji w pierwszych 30 min kontaktu TX-100 z glebami, po tym okresie sorpcja zwiększała się wolniej i w mniejszym stopniu. Wartość pH nie miała wpływu na sorpcję surfaktantu z roztworu o stężeniu 250 mg o dm-3. Przy stężeniach 1000 i 2000 mg o dm-3 obserwowano znacznie większą sorpcję z roztworów o pH = l we wszystkich badanych glebach, a z roztworu o pH = 12 w glebie lessowej i piaszczystej. Obecność elektrolitu powodowała wzrost sorpcji tritonu, ale w stopniu zależnym od rodzaju elektrolitu i właściwości gleby oraz stężenia surfaktanu. Stwierdzono niewielki wpływ temperatury na sorpcję TX-100 w glebach.

5

Badania rozkładu związku powierzchniowo czynnego Triton X-100 w roztworze wodnym za pomocą odczynnika Fentona

Perkowski J., Sidor M.

Ochrona Środowiska

|

2006

|

R. 28, nr 4

17-24

PL

Omówiono wyniki badań nad wykorzystaniem procesu Fentona do rozkładu niejonowego środka powierzchniowo czynnego Triton X-100. Określono wpływ substratów reakcji, tj. dawki siarczanu żelaza(II) i nadtlenku wodoru oraz stężenia surfaktantu na wydajność jego rozkładu mierzoną wartościami ChZT i OWO. Badania wykazały, że reakcja Fentona ustaje po około trzech godzinach, a uzyskane w tym czasie stopnie rozkładu Tritonu X-100 były wysokie (zmniejszenie ChZT o 90%, usuwanie OWO o 75%). Wykazano, że najkorzystniejsze początkowe stężenia jonów Fe2+ i nadtlenku wodoru wynosiły odpowiednio 0,0108 mol/dm3 i 0,099 mol/dm3. Wzrost temperatury reakcji od 20 do 80 stopni Celsjusza wpłynął niekorzystnie na mineralizację roztworu Tritonu X-100. W zakresie badanych stężeń roztworów Tritonu X-100 stwierdzono, że najlepiej jest wprowadzić całą ilość substratów na początku reakcji, przy czym korzystniejsze okazało się stosowanie siarczanu żelaza(II) niż chlorku żelaza(II). Odczyn roztworu powinien być kwasowy (pH=3). Oszacowano efekt cieplny reakcji rozkładu Tritonu X-100 i stwierdzono, że w pierwszym etapie reakcji rodniki hydroksylowe powodują przede wszystkim skracanie łańcucha polioksyetylenowego w cząsteczce niejonowego surfaktanta.

EN

The applicability of the Fenton process to the degradation of the non-ionic surfactant Triton X-100 was investigated. The effect of the reaction substrates (Fe (II) and hydrogen peroxide) and of the surfactant composition on the efficiency of degradation (expressed as COD and TOC) was determined. The study has produced the following findings. The reaction terminated after approximately three hours with a high extent of Triton X-100 degradation: COD and TOC were reduced by about 90% and 75%, respectively. The most advantageous initial concentration of Fe2+ ions and hydrogen peroxide amounted to 0.0108 mol/dm3 and 0.099 mol/dm3, respectively. The rise in the reaction temperature from 20 to 80 stopni Celsjusza had a negative effect on the mineralization of the Triton X-100 solution. As for the solutions of the concentrations tested, it is recommendable to add the whole amount of the substrates at the initiation of the reaction. Apparently, the application of FeSO4 was more effective than that of FeCl2. The most advantageous pH was 3. Assessments of the thermal effect of Triton X-100 degradation have shown that at the initial stage of the reaction mainly hydroxyl radicals were responsible for the shortening of the polyoxyethylene chain in the molecule of the non-ionic surfactant.