Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Trifolium pratense L.

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

An assessment of the efficiency of undersowing permanent meadow with red clover at various ways of fertilisation

Barszczewski Jerzy, Wróbel Barbara, Dobrzyński Jakub, Puppel Kamil

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

2019

Vol. 64, nr 2

4--10

Studies were carried out at the Experimental Farm in Falenty on the permanent productive meadow, situated on mineral soil (proper dry ground habitat) at the four consecutive years (2011-2014). The aim of the study was to assess the effect of undersowing permanent meadow with the red clover (Trifolium pratense L.) at various ways of fertilisation. Plots has been selected randomly and fertilised with mineral (phosphorus and potassium) or natural fertilisers (manure and liquid manure). In spring 2011, part of selected plots has been undersown with the tetraploid Bona variety of red clover, in the amount of 8 kg·ha–1. Botanical composition of the meadow sward, yields and protein content in the sward has been assessed in each of consecutive years. Nutritive components content in the sward have been determined in the years 2013-2014. Undersowing with red clover was the most effective on the manure fertilised plot and the least of all on the plot fertilised with the liquid manure, where the contribution of red clover was 2-fold lower, than in the other plots. Increased share of red clover in the meadow sward enabled obtaining by 20% higher dry matter yields and by 1000 kg·ha–1 greater protein yields on the manure fertilised plot. The presence of red clover improved the nutritive value of obtained green forage, through an increased protein content, but on the other hand its usefulness as a raw material for ensilage has been slightly decreased.

Badania przeprowadzono w Zakładzie Doświadczalnym w Falentach na trwałej łące produkcyjnej, położonej na glebie mineralnej (w siedlisku grądowym) w czterech kolejnych latach (2011-2014). Celem badań była ocena wpływu podsiewu łąki koniczyną łąkową (Trifolium pratense L.) na tle różnych sposobów nawożenia. Wybrane losowo łany były nawożone nawozami mineralnymi (fosfor i potas) lub nawozami naturalnymi (obornikiem i gnojówką). Wiosną 2011 roku połowa każdego łanu została podsiana tetraploidalną odmianą koniczyny łąkowej Bona w ilości 8 kg·ha–1. Corocznie oceniano skład botaniczny runi łąkowej, plony oraz zawartość białka ogólnego w runi. Zawartość składników pokarmowych określano w latach 2013-2014. Podsiew łąki koniczyną łąkową był najskuteczniejszy na obiekcie nawożonym obornikiem, a najmniej na łące nawożonej gnojówką, gdzie udział koniczyny łąkowej w runi był 2-krotnie mniejszy niż na innych obiektach. Zwiększony udział koniczyny łąkowej w runi na łące nawożonej obornikiem spowodował wzrost plonów suchej masy o 20% i pozwolił na zebranie o 1000 kg·ha–1 większych plonów białka. Obecność koniczyny łąkowej poprawiła też wartość pokarmową uzyskanej zielonki, dzięki zwiększonej zawartości białka, ale z drugiej strony nieznacznie pogorszyła się jej przydatność jako surowca do zakiszania.

Przestrzenny rozkład potencjalnych niedoborów wodnych koniczyny i lucerny na tle struktury pokrywy glebowej gruntów ornych w Polsce

Ostrowski J., Łabędzki L.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

2011

T. 11, z. 3

161-172

Warunki opadowe w Polsce są czynnikiem ograniczającym systematyczne uzyskiwanie w uprawach polowych dużych plonów koniczyny łąkowej (Trifolium pratense L.) i lucerny mieszańcowej (Medicago sativa L. x varia T. Martyn) (ok. 10 t s.m.·ha-¹). Oszacowano intensywność występujących niedoborów wodnych dla tych roślin w różnych regionach kraju. Stwierdzono ich dużą zmienność czasową i przestrzenną. Potencjalne niedobory wodne dla koniczyny łąkowej i lucerny mieszańcowej w centralnej Polsce na glebach brunatnych lub płowych lekkich, wytworzonych z glin, raz na pięć lat mogą osiągnąć 160-200 mm. Plonowanie lucerny w Wielkopolsce na tych samych glebach mogą ograniczać niedobory, sięgające nawet 200-240 mm. Przedstawione wyniki uzyskano, stosując do przetwarzania danych meteorologicznych i glebowych model CROPDEF.

Precipitation in Poland is a factor limiting stable high yields of red clover and alfalfa (about 10 t of dry matter per ha). In the paper the estimated water deficits for those plants are presented in different regions of the country. The spatial distribution of water deficits is determined. The potential water deficits for red clover and alfalfa in central Poland on haplic luvisols developed from loams can reach 160-200 mm once a five years. In Wielkopolska region the water deficits for alfalfa can even reach 200-240 mm on the same soils. The results shown in the paper were obtained with the computer software CROPDEF for calculating water deficits and with available computer technique for cartographic presentation.