Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Sun
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Palący problem
EN
The astronomical knowledge on the disc has been coded on two planes: horizontal and meridian. The range of sunrise and sunset directions during the year has been described on the horizontal plane. In turn, on the meridian (vertical) plane, the range of changes in the horizontal height and declination of the Sun in the upper culmination during the year and the Moon in its 18.61-year cycle were described. The relationships between the latitude of the place of observation, the horizontal height of the celestial body and its declination were described by means of geometric constructions. The presented article is a continuation of two publications [1] and [2], which describe the decryption of the Nebra disc. These publications were based on the interpretation of the results of angular measurements, made using a protractor with a scale of 0.5 degrees, without the use of a computer. The presented publication is based on a digital disc image obtained by means of its digitization. The obtained data was used for further calculations based on analytical geometry and graphic programs. This allowed to obtain results in a linear measure with a precision of less than 1 mm.
PL
Wiedza astronomiczna na dysku została zakodowana na dwóch płaszczyznach: horyzontalnej i południkowej. Na płaszczyźnie horyzontalnej (poziomej) opisano zakres kierunków wschodu i zachodu Słońca w ciągu roku. Z kolei na płaszczyźnie południkowej (pionowej) opisano zakres zmiany wysokości horyzontalnej i deklinacji Słońca w kulminacji górnej w ciągu roku oraz Księżyca w jego 18,61-rocznym cyklu. Za pomocą konstrukcji geometrycznych opisano związki między szerokością geograficzną miejsca obserwacji, wysokością horyzontalną ciała niebieskiego i jego deklinacją. Prezentowany artykuł jest kontynuacją dwóch publikacji: [1], [2], w których opisano deszyfrację dysku z Nebry. Publikacje te były oparte na interpretacji wyników pomiarów kątowych, wykonanych za pomocą kątomierza o podziałce 0,5 stopnia, bez użycia komputera. Prezentowana publikacja bazuje na cyfrowym obrazie dysku, uzyskanym za pomocą jego digitalizacji. Uzyskane dane wykorzystano do dalszych obliczeń opartych na geometrii analitycznej oraz programach graficznych.
3
Content available The Sky Disk of Nebra reveals its secrets
EN
The paper presents the method and results of decoding the content on the Sky Disk of Nebra. It has been shown that the symbols found on it, suggesting the Sun, the Moon and the solar barge are only geometric figures facilitating the recording of astronomical knowledge. The paper first defines a polar system on the horizon plane. This system describes the range of the directions of sunrise and sunset in the annual period and the Moon in the 18.61-year cycle. It turned out that astronomical knowledge was recorded on the surface of the disk on two planes: horizontal and perpendicular one (the meridian plane). With the help of geometric constructions located on the meridian plane, it was possible to decode the range of changes in the altitude (zenith distance) of the Sun in the annual period, at the time of its upper culmination. Also, using two different geometric structures, the range of changes in altitude (zenith distance) of the Moon at the time of its upper culmination in the 18.61-year cycle was decoded
PL
W pracy zaprezentowano metodę i wyniki rozkodowania treści zawartej na powierzchni dysku z Nebry. Wykazano, że znajdujące się na nim symbole sugerujące Słońce, Księżyc i barkę słoneczną są tylko figurami geometrycznymi ułatwiającymi zapis wiedzy o charakterze astronomicznym. W pracy wpierw zdefiniowano układ biegunowy na płaszczyźnie horyzontu. W układzie tym opisano zakres kierunków wschodu i zachodu Słońca w okresie rocznym i Księżyca w cyklu 18,61-letnim. Okazało się, że na powierzchni dysku zapisano wiedzę astronomiczną na dwu płaszczyznach: horyzontalnej i na płaszczyźnie do niej prostopadłej (płaszczyźnie południka). Za pomocą konstrukcji geometrycznych znajdujących się na płaszczyźnie południka udało się rozkodować zakres zmian wysokości horyzontalnej (odległości zenitalnej) Słońca w okresie rocznym, w momencie jego kulminacji górnej. Również za pomocą dwu różnych konstrukcji geometrycznych rozkodowano zakres zmian wysokości horyzontalnych (odległości zenitalnych) Księżyca w momencie jego kulminacji górnej w cyklu 18.61-letnim.
EN
In this study the relativistic effects (the geodetic precession and the geodetic nutation, which consist of the effect of the geodetic rotation) in the rotation of Mars satellites system for the first time were computed and the improved geodetic rotation of the Solar system bodies were investigated. The most essential terms of the geodetic rotation were computed by the algorithm of Pashkevich (2016), which is applicable to the study of any bodies of the Solar system that have long-time ephemeris. As a result, in the perturbing terms of the physical librations and Euler angles for Mars satellites (Phobos and Deimos) as well as in the perturbing terms of the physical librations for the Moon and Euler angles for major planets, Pluto and the Sun the most significant systematic and periodic terms of the geodetic rotation were calculated. In this research the additional periodic terms of the geodetic rotation for major planets, Pluto and the Moon were calculated.
EN
This investigation is continuation of our studies of the geodetic (relativistic) rotation of the Solar system bodies (Eroshkin and Pashkevich, 2007) and (Eroshkin and Pashkevich, 2009). For each body (the Moon, the Sun, the major planets and Pluto) the files of the values of the components of the angular velocity of the geodetic rotation are constructed over the time span from AD1000 to AD3000 with one day spacing, by using DE422/LE422 ephemeris (Folkner, 2011), with respect to the proper coordinate systems of the bodies (Seidelmann et al., 2005). For the first time in the perturbing terms of the physical librations for the Moon and in Euler angles for other bodies of the Solar system the most essential terms of the geodetic rotation are found by means of the least squares method and spectral analysis methods.
EN
The LOw-Frequency ARray (LOFAR) is a new radio interferometer that consists of an array of stations. Each of them is a phase array of dipole antennas. LOFAR stations are distributed mostly in the Netherlands, but also throughout Europe. In the article we discuss the possibility of using this instrument for solar and space weather studies, as well as ionosphere investigations. We are expecting that in the near future the LOFAR telescope will bring some interesting observations and discoveries in these fields. It will also help to observe solar active events that have a direct influence on the near-Earth space weather.
7
Content available remote On the geodetic rotation of the major planets, the Moon and the Sun
EN
The problem of the geodetic (relativistic) rotation of the major planets, the Moon and the Sun was studied in the paper by Eroshkin and Pashkevich (2007) only for the components of the angular velocity vectors of the geodetic rotation, which are orthogonal to the plane of the fixed ecliptic J2000. This research represents an extension of the previous investigation to all the other components of the angular velocity vector of the geodetic rotation, with respect to the body-centric reference frame from Seidelmann et al. (2005).
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.