Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Twórcy elektrowni miejskiej w Stanisławowie w 90-lecie jej powstania (1930 r.)

Hickiewicz Jerzy, Rataj Piotr, Krasnodębski Jarosław, Hawrylyszyn Petro

Wiadomości Elektrotechniczne

|

2020

|

R. 88, nr 12

41--45

PL

W 2020 r. przypada 90. rocznica powstania elektrowni miejskiej w Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankiwsk na Ukrainie), jednej z najnowocześniejszych elektrowni w ówczesnej południowo-wschodniej II RP. Artykuł prezentuje sylwetki twórców tej elektrowni – Wacława Chowańca, Gabriela Sokolnickiego, Ludwika Ebermana i Leszka Czajkowskiego. Opisano też elektrownię w chwili otwarcia w 1930 r. i jej rozbudowę do 1939 r.

2

Jak powstawała Elektrownia Miejska w Stanisławowie

Hickiewicz J., Krasnodębski J.

Śląskie Wiadomości Elektryczne

|

2018

|

Nr 3 (119)

26--29

PL

W 1930 roku, w Stanisławowie uruchomiono nowoczesny zakład elektryczny z trzema zespołami prądotwórczymi o łączne] mocy 1,2 MW. W artykule opisano powstanie Elektrowni Miejskiej w Stanisławowie. Przedstawiono dokonania inicjatora przedsięwzięcia, burmistrza Wacława Chowańca oraz kierownika budowy elektrowni - Leszka Czajkowskiego.

EN

In 1930, a modern power plant with three generating units with a total power of 1,2 MW was set up in Stanisławów. The paper describes the construction of the Municipal Power Plant in Stanisławów. Achievements of the initiator of the undertaking, the mayor Wacław Chowaniec and the supervisor of the construction of the power plant Leszek Czajkowski were presented

3

Powstanie i rozbudowa elektrowni miejskiej w Stanisławowie (1925-1939)

Krasnodębski J., Hickiewicz J.

Maszyny Elektryczne : zeszyty problemowe

|

2018

|

Nr 4 (120)

197--202

PL

Realizacja budowy Elektrowni Miejskiej trwała od 1925 do 1930 roku. Głównym jej inicjatorem był burmistrz Stanisławowa Wacław Chowaniec, który na pierwszej sesji rady miasta w 1925 roku uznał to za jeden z główniejszych celów gospodarki miejskiej. Miasto po włączeniu Knihinina Miasta i Knihinina Kolonii oraz innych gmin podmiejskich potrzebowało, jak nigdy dotąd, stałej dostawy energii elektrycznej. Nowoczesna trójfazowa elektrownia o mocy 1,2 MW i napięciu 6,3 kV powstała według projektu wybitnych profesorów Politechniki Lwowskiej Gabriela Sokolnickiego i Ludwika Ebermana. Do napędu generatorów zastosowano silniki diesla przystosowane do paliwa płynnego jak i do gazu ziemnego, z uwagi na złoża gazu ziemnego w pobliżu Stanisławowa. Zapotrzebowanie na energię elektryczną było tak duże, że już w 1936 roku elektrownia przekroczyła swoją maksymalna wydajność. W latach 1937-1941 przystąpiono do jej rozbudowy, realizując czteroletni plan inwestycyjny. Większość prac udało się ukończyć jeszcze przed wojną. Wybudowano maszynownię, w której zainstalowano dwa turbozespoły parowe o mocy 500 i 1500 KW oraz rozdzielnię. Wybudowano też dwa kotły parowe i chłodnię kominową. Po rozbudowie elektrownia osiągnęła moc 3.2 MW. Wybuch wojny, pokrzyżował niestety ukończenie prac związanych z elektryfikacją powiatu stanisławowskiego i tłumackiego.

EN

Construction of Power Station continued from 1925 to 1930. The city mayor, Władysław Chowaniec was its general facilitator. In 1925, during first meeting of city council, he claimed that development of power station is a priority of local economy. After exemption of Knihinin City and Knihinin Colony and other of municipalities, city needed permanent delivery of electricity. The modern, three-phase power station with the power of 1,2 MW and voltage 6,3 kV was based on the project made by professors form Lviv Polytechnic Gabriel Sokolnicki and Ludwik Eberman. Considering deposits of gas located nearly Stanisławow, diesel engines used for generator driving, were adapted for liquid fuel and also gas. Consumption for electricity was enormous so in 1936 power station exceeded its maximum efficiency. In 1937-1941 development had been undertaken, implementing four-year plan investment. Most of work had been done before war. Engine room with two wind turbine steam generators with power of 500 and 1500 KW and substation had been built. They built also two steam boilers and cooling tower. After expansion, power station reached power 3.2 MW. The outbreak of war has ruined works connected with electrification of stanisławowski and tłumacki disticts.

4

Bolesław Bujalski – geolog o bohaterskim życiorysie

Miecznik J. B., Wołkowicz S.

Przegląd Geologiczny

|

2013

|

Vol. 61, nr 4

230--233

EN

Doctor Bolesław Bujalski (1888-1945) graduatedfrom Lviv University to become an outstanding Polish geologist and cartographer. His major fields of expertise included tectonics and structural geology of the Flysch Belt of the Outer Eastern and Western Carpathians and oil potential in these regions. His professional career included work for a petroleum company Towarzystwo Naftowe "Galicja" S.A. and the Polish Geological Institute. During the First World War, he served in the Austro-Hungarian army. Hefought on the Russian and Italian fronts and advanced to the rank ofLieutenant. After the war, in November 1918 Doctor Bujalski he joined the reborn Polish Army in the rank of Captain and took part in a battle called the Defense of Lviv in the Polish historiography. He also fought in the Polish-Soviet War in 1920. For his distinguished merits, he was awarded the highest military distinction of Poland, the Silver Cross of the War Order of"Virtuti Militari". During the Second World War, he headed the Relief Committee of the Central Welfare Council in Stanisławów, a charity organization operating in Poland under the German occupation. He tried to continue these activities after the entry of the Red Army into the Stanisławów area in 1944 to be soon arrested by the Soviet security services (NKVD) and die in a jail most probably in early 1945.