Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 Composites Theory and Practice

1 2016

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Stöber

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Thermal properties of PP-SiO2 composites filled with Stöber silica

Jakubowska P., Osińska-Broniarz M., Martyla A., Sztorch B., Sierczyńska A., Kopczyk M., Przekop R.

Composites Theory and Practice

2016

R. 16, nr 3

161--166

The paper analyses the impact of ceramic particles on the thermal properties and flammability of polymer composites. The research subject concerns polypropylene-based composites. Polypropylene was modified with Aerosil 200 commercial silica and Innosilica silica obtained by means of a modified Stöber method. The input material with a variable content of SiO2: amounting to 1, 5 and 10% was produced during injection. The heat resistance of the obtained composites was specified by the determining the Vicat softening temperature (VST) and heat deflection temperature (HDT), and based on differential scanning calorimetry (DSC) measurements, thermogravimetric analysis (TG) and thermal diffusivity (Df). A fire resistance test of the studied composites was also carried out. It was found that silica added to the polypropylene matrix has a favourable influence on or does not worsen the heat resistance of the studied composites. It was also noticed that all the composites, especially those with a 1% filler content, have a greater degree of flammability compared to the input polymer.

Kompozytem nazywamy materiał składający się z dwóch lub większej liczby różnych materiałów możliwych do wyodrębnienia metodami mechanicznymi, rozłożonych w kontrolowany sposób w celu nadania optymalnych właściwości danego kompozytu oraz posiadających właściwości wyjątkowe i lepsze niż jego indywidualne składniki. Składnik ciągły kompozytu, który często występuje w większej ilości, nazywany jest osnową. W niniejszej pracy analizie poddano wpływ cząstek ceramicznych na właściwości cieplne oraz palność kompozytów polimerowych. Przedmiot badań stanowiły kompozyty na bazie polipropylenu modyfikowanego krzemionką handlową Aerosil 200 oraz krzemionką Innosilica, otrzymywaną modyfikowaną metodą Stöbera. Materiał wejściowy o zmiennej zawartości SiO2: 1, 5 i 10% wytworzono w procesie wtryskiwania. Określono odporność cieplną wytworzonych kompozytów poprzez oznaczenie temperatury mięknienia wg Vicata (VST), temperatury ugięcia pod obciążeniem (HDT) oraz na podstawie: pomiarów różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC), analizy termograwimetrycznej (TG) oraz dyfuzyjności cieplnej (Df). Przeprowadzono również próbę odporności ogniowej badanych kompozytów. Stwierdzono, że dodatek krzemionki do osnowy polipropylenowej wpływa korzystnie lub nie pogarsza odporności cieplnej badanych kompozytów. Zauważono ponadto, że wszystkie kompozyty w porównaniu do wejściowego polimeru charakteryzują się większą stabilnością procesu palenia, w szczególności kompozyty zawierające dodatek napełniacza w postaci Innosilica. Podkreślić należy także, że poza liniową szybkością palenia każdorazowo lepsze właściwości charakteryzują materiały kompozytowe wytworzone na bazie krzemionki Innosilica.