Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Sosnowiec Maczki

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Perspektywy przekształceń funkcji obiektów i terenów pokolejowych jako szansy rozwoju dawnych ośrodków kolejowych na przykładzie nowych Skalmierzyc i Sosnowca Maczek

Dragan W.

Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN

2017

No 266

105--124

The aim of paper is to show of the spatial and functional transformations of post-railways elements and areas with associated urban space. The study indicates the local urban and spatial policy diversity. Investigated problem is not individual, it is present almost at the most part of the railway settlements in Poland, but this problem is most marked in the case of settlements with border functions. The paper presented – in the light of broader background – two case study: Maczki (the part of Sosnowiec town) and Nowe Skalmierzyce town, the former railways settlements with border functions. Both of investigated locations are characterized by a great potential for economic development connected with infrastructure and the presence of post-railway areas, but they differ of post-railways forms localization within urban space. Indicated conditions impact on a different policy of local governments in the range of transport infrastructure management and development. The case of Sosnowiec-Maczki shows the pursuit of high rank complex project realization, while the activities of Nowe Skalmierzyce town could be compared to the method called “small steps” or “step by step”.

Współcześnie zarządcy infrastruktury kolejowej, jak i samorządy lokalne, podejmują działania na rzecz odnowy i przystosowania obiektów stacyjnych do nowych warunków gospodarczych. Zmianom podlegają zarówno wnętrza dworców kolejowych celem maksymalizacji stopnia ich komercyjnego wykorzystania, jak i najbliższe otoczenie tych obiektów [Ledwoń 2006]. Zmiana funkcji zabudowań kolejowych z reguły odbywa się przez ograniczenie przestrzeni dedykowanej obsłudze pasażera z jednoczesnym rozszerzeniem tej przeznaczonej dla klienta, jednak dotyczy to głównie dworców o znacznym ruchu pasażerskim. Odrębną kwestię stanowią natomiast stacje obsługujące wyłącznie lub w znacznej przewadze, ruch lokalny, których współczesna rola jest marginalna, a niegdyś była istotna. Dobrym przykładem mogą być dawne graniczne osady kolejowe, których dworce stanowiły wówczas dominantę krajobrazową i odgrywały ważną rolę gospodarczo-urbanistyczną, a obecnie – jak i pozostałe elementy infrastruktury kolejowej – podlegają w znakomitej większości zaawansowanej dekapitalizacji. Przeważnie są to obiekty i układy przestrzenne, które zachowały dużą wartość historyczną, a także urbanistyczno-architektoniczną, jednak bardzo często brak jest pomysłu na takie ich zagospodarowanie, by stanowiły one składową samonapędzającego procesu rozwojowego. Dlatego też współcześnie decydenci stają bardzo często przed pytaniem – burzyć, odnawiać, czy rewitalizować?