Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Bilansowanie przekrojów geologicznych z rejonu Błażowa–Dynów

Dudek L.

Nafta-Gaz

|

2014

|

R. 70, nr 12

874--880

PL

W pracy przedstawiono bilansowanie dwóch przekrojów sejsmicznych: 3-6-04K i 13-6-10K z rejonu Błażowa–Dynów, wykonanych w ramach opracowania Interpretacja danych sejsmicznych 2D Błażowa–Dynów. Przy konstruowaniu profili kierowano się podstawową zasadą respektowania danych: mapy geologicznej odkrytej, profili sejsmicznych, korelacji międzyotworowej i końcowego modelu prędkości, użytego do transformacji czasowo-głębokościowej, w taki sposób, aby wyinterpretowany układ geometryczny struktur był w najwyższym stopniu zgodny z obrazem sejsmicznym. Interpretacja czasowych profili sejsmicznych przedstawia uaktualniony obraz tektoniki jednostki skolskiej serii karpackiej, uwzględniający zarówno formy kompresyjne, ekstensyjne, jak i przesuwcze. Załączone w opracowaniu przekroje zbilansowane przedstawiają odmienną od prezentowanej dotychczas formę budowy jednostki skolskiej, wynikającą z zastosowania integracyjnego podejścia do budowy geologicznej tego rejonu Karpat.

EN

Two balanced seismic cross sections (3-6-04K and 13-6-10K from the Błażowa–Dynów region) were presented in this paper. The cross sections mentioned were prepared as a part of the project Interpretation of 2D seismic data Błażowa–Dynów. In order to interpret which geometry of structures was most consistent with seismic data, the construction of cross sections was based on a geological map, seismic profiles, correlation between wells and final velocity model, which was used for time to depth conversion. The interpretation of seismic profiles in time domain presents updated tectonic structure of the Skole Unit, with compression, extension and slip structures. The balanced cross sections mentioned present a different interpretation of the Skole Unit structure, which is a result of an integrated approach to formation description of this part of the Outer Carpathians.

2

Paleogene microfossils from the submarine debris flows in the Skole basin (Polish and Ukraine Outer Carpathians)

Szydło A., Garecka M., Jankowski L., Malata T.

Geology, Geophysics and Environment

|

2014

|

Vol. 40, no. 1

49--65

EN

Biostratigraphic analysis of fossils material has allowed the documentation of sediment gravity flows in the Skole basin during the Paleocene and Eocene times, and also in the Eocene-Oligocene transition. This most external basin of the NE Outer Carpathians was a marginal sea especially sensitive to geotectonic instability and relative sea-level change, favoring the development of down slope movements at these times. The dominance of calcareous forms in foraminifera, and a large share of redeposited species among the nanno- and microfossils indicate a close relationship of sediments containing them with the shelf environment and documents not too long transport. Additionally the recycled forms are often well preserved, indicating that the rock contained in flows were only plasticized and hydrated while the material itself was not a subject of significant mechanical processing in contrast to that one, which directly documented down slope moving. The latter forms are bad preserved and their fossil remains are usually corroded, partially dissolved and broken during this process. In addition, the planktonic forms including foraminifera, calcareous dinocysts and nannoplankton allow documenting the time of the final deposition of the sediment transported on slope.

3

Radiolarian and agglutinated foraminiferal biostratigraphy of the Paleogene deep-water deposits on the northern margin of the Carpathian Tethys (Skole Unit)

Rajchel J. M., Barwicz-Piskorz W.

Geological Quarterly

|

2012

|

Vol. 56, No 1

1-24

EN

Radiolarian and agglutinated foraminiferal fauna within upper deposits of the Skole Unit of the Polish Flysch Outer Carpathians occur in the Variegated Shale and Hieroglyphic formations of Paleocene and Eocene age. About 70 radiolarian and 50 foraminiferal species have been identified and their stratigraphic distribution determined using both regional and local biozonations. Five radiolarian zones: the Bekoma bidartensis Interval Zone, the Buryella clinata Interval Zone, the Phormocyrtis striata striata Interval Zone, the Theocotyle cryptocephala Interval Zone and the Dictyoprora mongolfieri Interval Zone in the lower Eocene and in the lower part of the middle Eocene have been distinguished. In the upper part of the middle Eocene and in the uper Eocene the abundance of radiolarians decreases and their age assignment has not been possible. Five foraminiferal zones have been distinguished and correlated with radiolarian zones based on co-occurrence of both Protista groups in the deposits investigated. These are: the Rzehakina fissistomata Zone, the Saccamminoides carpathicus Zone, the Reticulophragmium amplectens Zone, the Ammodiscus latus Zone and the Cyclammina rotundidorsata Zone covering the time span from upper Paleocene to upper Eocene.

4

Record of changes in the Oligocene–Miocene sediments of the Menilite–Krosno series of the Skole Unit based on calcareous nannoplankton studies – biostratigraphy and palaeogeographical implications (Polish Outer Carpathians)

Garecka M.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2012

|

nr 453

1--21

EN

The biostratigraphic investigation included the Menilite–Krosno Series of the Skole Unit overlying the Globigerina Marls. Seven calcareous nannoplankton zones (sensu Martini, 1971) were distinguished in these sediments: NP23, NP24, NP25, NN1, NN2, NN3? and NN4. Based on the species diversity of the assemblage, their abundances and preservation, as well as palaeoenvironmental and palaeoclimatic conditions that controlled the basin during deposition of the Menilite and Krosno Beds have been identified. The Skole region was located at the periphery of the Paratethys basin during Late Oligocene–Early Miocene times. Based on the calcareous nannoplankton assemblage, the phase of isolation of the Paratethys (NP23) from the Mediterranean was documented. The restoration of normal marine conditions (NP24–NP25), sea-level fluctuations (sea-level fall?) at the Oligocene–Miocene boundary (uppermost part of the NP25–NN1), a phase of relative sea-level rise (NN2, NN3?, NN4) and the end of flysch sedimentation in the Skole Unit in the NN4 Calcareous Nannoplankton Zone were also identified.

PL

Badaniami biostratygraficznymi objęto utwory serii menilitowo-krośnieńskiej jednostki skolskiej położone w profilu powyżej poziomu margli globigerynowych. W obrębie utworów tej serii wyróżniono siedem poziomów nanoplanktonowych sensu Martini (1971): NP23, NP24, NP25, NN1, NN2, NN3? i NN4. Na podstawie składu zespołu nanoplanktonu wapiennego, jego zróżnicowania gatunkowego, liczebności i stanu zachowania podjęto próbę określenia warunków paleośrodowiskowych i paleoklimatycznych w czasie osadzania warstw menilitowych i krośnieńskich jednostki skolskiej. Są one ściśle związane z warunkami, jakie panowały w późnym oligocenie–wczesnym miocenie w basenach Paratetydy i z położeniem rejonu skolskiego na peryferiach tego basenu. Udokumentowano etap odizolowania basenu Paratetydy (NP23) od innych jego rejonów, etap warunków normalno-morskich, a więc odzyskania połączeń z otwartym morzem (NP24–NP25), wahania poziomu morza na pograniczu późnego oligocenu i wczesnego miocenu (najwyższa część NP25–NN1), etap względnego podniesienia poziomu morza, transgresji (NN2, NN3?, NN4) i końca sedymentacji fliszowej w basenie skolskim w poziomie NN4.

5

Produktywność karpackich skał zbiornikowych w świetle historii wydobycia węglowodorów

Marcinkowski A., Szewczyk E.

Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

|

2008

|

T. 34, z. 3

405-421

PL

Celem publikacji jest charakterystyka produktywności ropo- i gazonośnych piaskowców karpackich w obszarze położonym na wschód od doliny Wisłoka, gdzie perspektywy dla odkrycia nowych złóż węglowodorów są najbardziej obiecujące. Opracowano ją na podstawie materiałów archiwalnych PGNiG SA, zawierających pełną dokumentację wydobycia ropy naftowej, gazu ziemnego i wody złożowej z poszczególnych złóż oraz otworów eksploatacyjnych. Wykresy wydobycia wymienionych mediów złożowych, sporządzone dla jednostki śląskiej i skolskiej, ilustrują trendy spadku wydobycia w okresie 1955-2007. Najbardziej istotne przesłanki dla oceny perspektyw odkrycia nowych pól naftowych wynikają z diagramów dokumentujących produktywność poszczególnych horyzontów ropo- i gazonośnych, a także interwały głębokościowe występowania przypływów, objawów i śladów węglowodorów. Interpretacja danych wskazuje, że w jednostce śląskiej największe wydobycie ropy naftowej uzyskano z piaskowców lgockich oraz krośnieńskich, a gazu ziemnego - z piaskowców czarnorzeckich. Natomiast w jednostce skolskiej dominującą serią produktywną są piaskowce kliwskie warstw menilitowych, cechujące się najlepszymi własnościami zbiornikowymi na analizowanym obszarze.

EN

The paper intends to characterize productivity of oil- and gas-bearing Carpathian sandstones in the area situated to the east of the Wisłok river valley where prospects for new hydrocarbon discoveries are best. It was based on materials from the POGC's files, which contain full documentation of oil, gas and reservoir water production from particular fields and wells. Graphs of the media production, constructed for the Silesian and Skole units, illustrate trends of the production decline in the years 1955-2007. The most fundamental premises for assessment of prospects for new oil-field discoveries result from diagrams that document the productivity of individual oil- and gas-bearing horizons, as well as depth intervals of occurrence of hydrocarbon inflows, shows and traces. Interpretation of the presented data indicates that in the Silesian Unit the greatest oil production was achieved from the Lgota and Krosno sandstones, whereas gas production - from the Istebna Sandstones. In the Silesian Unit, the Kliwa Sandstones of the Menilite Beds represent a predominating productive series; the sandstones are characterized by the best reservoir properties over the whole analyzed area.

6

Potencjał węglowodorowy jednostki skolskiej polskich Karpat fliszowych

Matyasik I.

Prace Instytutu Nafty i Gazu

|

2006

|

nr 140

97-97

PL

W pracy przedstawiono charakterystykę geochemiczną potencjalnych skał macierzystych rozpoznanych w utworach fliszowych jednostki skolskiej. Na podstawie wyników badań geochemicznych obejmujących analizę ilościową i jakościową substancji organicznej zawartej w czterech wydzieleniach litostratygraficznych, obliczono jednostkowy kumulatywny potencjał węglowodorowy. Znaczny postęp w rozwoju technik analitycznych i aplikacja ich w interpretacji geochemicznej umożliwiły charakterystykę pełnych profili wierceń, z uwzględnieniem efektywnych miąższości serii macierzystych. Wyniki badań uzyskano z próbek rdzeniowych i okruchowych, analizowanych głównie w IGNiG w oparciu o własną aparaturę analityczną. Obliczenia prowadzono dla wybranych 16 odwiertów, które reprezentowały jednostkę skolską, podzieloną z uwagi na budowę tektoniczną, na grupy fałdów: birczańskich, synkliny odwodowej, depresję strzyżowską i grupę fałdów rybotyckich. Dla tych 4 wydzieleń tektonicznych określono zdolność do generowania węglowodorów wraz z oceną poziomu dojrzałości termicznej i oceną genetyczną. Przedstawiono sposób rekonstrukcji pierwotnej zasobności w substancję organiczną. Do bilansowania całkowitej ilości TOC na dowolnym etapie ewolucji termicznej, wykorzystano model Coolesa, łącząc wyniki badań pirolitycznych z poszczególnymi składowymi kerogenowej substancji organicznej. Końcowym elementem pracy jest ranking stref macierzystych jednostki skolskiej. Główny udział w generowaniu węglowodorów w jednostce skolskiej należy przypisać utworom menilitowym wykształconym w facji łupków ilastych lub marglistych, zalegających we wschodniej i centralnej części jednostki skolskiej oraz szarym i czarnym łupkom spaskim z grupy fałdów birczańskich. W zakresie potencjału węglowodorowego grupa fałdów rybotyckich, reprezentowana głównie przez warstwy inoceramowe o dużej miąższości, odznacza się niską zasobnością w substancję organiczną, w której dominuje III typ kerogenu o niskiej dojrzałości termicznej, odpowiadającej procesom przemian niskotemperaturowych. Grupa fałdów rybotyckich ma najniższy wśród obliczonych kumulatywny potencjał węglowodorowy SPI. W rankingu stref macierzystych jednostki skolskiej najlepszą pozycję zajmują rejony z dobrze rozwiniętą serią menilitową w grupie fałdów synkliny odwodowej i fałdów birczańskich. W depresji strzyżowskiej wysoką pozycję w tym rankingu zajmują warstwy menilitowe w profilach wierceń Żyznów-8 i Frysztak-3.

EN

This paper contains the geochemical characteristic of source rocks, which were identified in Flysch Carpathian of the Skole Unit. Based on geochemical results which included the quantitative and qualitative analysis of organic matter found four lithostratigraphic levels, the Source Potential Index (SPI) was calculated. Huge progress in analytic technique and their application to geochemical interpretation made that it was possible to characterize the whole profiles of wells, taking into consideration also the effective thickness of source rocks. The results of examinations were obtained from core and cutting samples, which are mostly analyzed in the Oil & Gas Institute, using its own analytic apparatus. Calculations included geochemical data from 16 wells, which represent the Skole Unit. Taking into consideration the tectonic construction, the Skole Unit was divided into four groups of folds. For those four tectonic groups the ability to hydrocarbon generation, valuation of thermal maturity level and genetic qualification were done. The way of reconstruction the primary abundance of organic matter has been presented. The whole amount of TOC on any stages of thermal evolution was equalized using the Cooles' Model. The last element of this paper is the ranking of source rocks in the Skole Unit. It has been proved, that Menilite Beds (argillites and marls) recognized in east and central part of the Skole Unit and grey and black Spas Beds (birczanskie fold) have the meaning of the greatest importance in generation the hydrocarbons in the Skole Unit. The group of Rybotycze folds, which is mostly represented by big thickness Inoceramus Beds, is characterized by low abundance of organic matter in the range of the hydrocarbon potential. The III type of kerogen of low thermal maturity, typical for low-temperature processes, predominates in above-mentioned organic substance. The group of Rybotycze folds has the lowest (from all, which have been studied) cumulative hydrocarbon potential (SPI). In the rank of source rocks of the Skole Unit the top place belongs to the regions with highly developed Menilite beds in the group of Synklinal Bordier and Birczanskie folds.

7

Analiza GIS osuwisk dla wybranego obszaru Pogórza Dynowskiego

Kamiński M.

Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji

|

2006

|

Vol. 16

279--287

PL

Osuwiska należą do naturalnych zagrożeń geodynamicznych, powodujących zagrożenie środowiska naturalnego i przynoszące znaczne straty ekonomiczne w wielu regionach świata. W artykule przedstawiono zastosowanie teledetekcji, fotogrametrii i modeli cyfrowych terenu do badania osuwisk. Pogórze Dynowskie jest najsłabiej rozpoznane pod kątem występowania osuwisk w polskich Karpatach fliszowych. Problem ten był omawiany w nielicznych opracowaniach naukowych ( Wdowiarz, 1946; Pękala, 1965). Obszar badań jest położony w obrębie jednostki skolskiej. Jest ona w tym regionie Pogórza Dynowskiego zbudowana z warstw inoceramowych, łupków pstrych, warstw hieroglifowych i menilitowych oraz warstw krośnieńskich. Całkowita powierzchnia zajęta przez osuwiska wynosi 1667.41 ha, co stanowi około 18 % całego obszaru badań. Na całym badanym obszarze, zarejestrowano 248 osuwisk. Na omawianym obszarze najwięcej osuwisk zarejestrowano w klasie wielkości do 5 ha. Stanowią one około 56 % wszystkich osuwisk. Najmniej osuwisk występuje w klasie powyżej 40 ha. Analiza przestrzenna GIS wykazała, że najczęściej osuwiska występują przy nachyleniach między 7° a 10° oraz przy NE ekspozycji terenu. W celach porównawczych obliczono wskaźniki osuwiskowości dla osuwisk rozwiniętych na jednej serii skalnej, jaki na kilku seriach skalnych. Najczęściej osuwiska występują w obrębie warstw inoceramowych oraz między warstwami inoceramowymi i łupkami pstrymi. W zależności od rozciągłości warstw geologicznych wyróżniono pięć typów osuwisk. Najwięcej zarejestrowano osuwisk subsekwentnych. Jest to prawdopodobnie związane z budową skibową obszaru badań.

EN

Landslides are one of the natural hazards which bring about significant environmental and socio-economical losses in many regions of the world. This is also the case in the Polish Flysch Carpathians, which are prone to mass movements. This paper discusses an application of remote sensing, photogrammetric techniques and digital elevation models in a GIS environment to detect landslide areas. The Dynowkie Foreland is not usually associated with landslides, and this has only been discussed only in some papers (Wdowiarz, 1948; Gucik, 1987). The selected study of area is built of the sediments of the Skole unit. The Inoceramian Beds are dominant, being covered with Variegated Shales, Hieroglyphic Beds and a Menilite-Krosno series. The total surface of the landslides equals to 1667.41 ha which corresponds to 18 % of the whole territory. There are 248 landslides, with large slides dominating total area, while medium and small ones are dominant in quantity. Spatial Analysis showed that landslides are most frequent at angles of 7°-10°. The most frequent group of the landslides occurs on the slope NE exposition. Landslides developed on only one rock series, or on several ones, were distinguished in respect to the basement where the forms developed on the Inoceramian Beds predominate. For comparative aims, the factor of surface landsliding ability was calculated. The highest factor is that for the Variegated Shales and Inoceramian Beds. It results from the observation that the majority of the large surface landslides occur in zones of the Inoceramian Beds and variegated shales outcrops. Five types of the landslides were distinguished in respect to geological structure. The subsequent landslides are dominant. This fact is probably connected with the overthrust fold structure of the area.

8

Konkrecje węglanowe jednostki skolskiej

Szczepańska M.

Gospodarka Surowcami Mineralnymi

|

2003

|

T. 19, z. 1

5-33

PL

Konkrecje węglanowe występują dość powszechnie w całych Karpatach, w różnych utworach od dolnej kredy do miocenu. Charakteryzują się one bardzo zróżnicowanym składem mineralnym z przewagą węglanów żelaza, magnezu, wapnia i manganu. Przybierają formę różnej wielkości soczewek, bochnów i płaskurowatych ławic średnicy od paru centymetrów do kilku metrów. Konkrecje węglanowe jednostki skolskiej występują w jej profilu głównie w poziomach łupkowych. Zostały znalezione w następujących formacjach: łupków spaskich (fm), z Dołhego, z Ropianki (fm), łupków pstrych, hieroglifowej i krośnieńskiej. Przeprowadzone badania mineralogiczne (mikroskopowe - optyczne i skaningowe, chemiczne, rentgenogra- ficzne i termiczne) pozwoliły wyróżnić szereg typów tych konkrecji, charakterystycznych dla poszczególnych formacji. Konkrecje z łupków spaskich są syderoplesytami. Konkrecje z formacji z Dołhego, ropianieckiej, łupków pstrych i hieroglifowej są zbudowane głównie z węglanów żelaza i manganu, będących mieszaninami mineralnymi dwu- lub trójskładnikowych roztworów stałych. Konkrecje z warstw krośnieńskich są zbudowane z ankerytu i dolomitu żelazistego. Badane konkrecje węglanowe są utworami wczesnodiagenetycznymi.

EN

Carbonate concretions are rather widespread throughout the Carpathians, being present in various strata from Lower Cretaceous to Miocene. Their mineral composition is strongly diversified, with prevalence of carbonates of iron, magnesium, calcium and manganese. They occur as lenses, bread-like forms and irregular layers, and their diameters range from some centimetres to some metres. The carbonate concretions of the Skole Unit are reported mainly from its shaly horizons and were found in the Spas, Dołhe, Ropianka, Variegated Shale, Hieroglyphic and Krosno Formations. Mineralogical investigations (optical microscopy and scanning electron microscopy, X-ray, DTA, chemical analyses) have allowed to distinguish several varieties of these concretions, typical for individual formations. The total of carbonates in the concretions, irrespective of the horizon in which they occur, range between 70 and 90%. Besides the carbonates, the concretions contain quartz and clay minerals, and some of them feldspars and pyrite. The concretions of the Spas Fm are sideroplesites (Szczepańska 1998). Their content of FeCO3 is the highest (50-60%) among all the concretions studied. The concretions of the Dołhe, Ropianka, Variegated Shale and Hieroglyphic Fm are built of various mineral mixtures of bi- or three-component carbonate solid solutions. High total contents of FeCO3 and MnCO3, ranging from about 50 to 75%, are their common feature. In the Krosno Fm the content of FeCO3 decreases (to several percents), while the contents of CaCO3 and MgCO3 increase (CaCO3 to more than 40%). These concretions are composed of ankerite and Fe-dolomite (Rajchel, Szczepańska 1997). The content of simple carbonates in concretions from individual horizons of the Skole Unit varies with the geological time. Similar relationships were reported by Narębski (1958) from the Western Carpathians. He distinguished four geochemical facies, considering the type of sediments and the type of concretions contained in them. In the Skole Unit, the Spas Fm can be included into Narębski's (1958) siderite-pyrite facies, the Ropianka Fm into the siderite facies, the Dołhe, Variegated Shale and Hieroglyphic Fm into the variegated facies, and the Krosno Fm into the dolomite-ankerite facies. The carbonate concretions studied are of early diagenetic origin.

9

Wykształcenie i środowisko sedymentacji piaskowców wapnistych z Chwaniowa w południowej części jednostki skolskiej

Bilan W.

Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

|

2001

|

T. 27, z. 1

7-20

PL

Przedmiotem opracowania są piaskowce wapniste z Chwaniowa (eocen), tworzące w obrębie warstw hieroglifowych jednostki skolskiej ograniczony przestrzennie megalitosom. Obszar badań obejmował strefę występowania jego największych miąższości, tj. na północny zachód od Ustrzyk Dolnych. W badanych osadach stwierdzono litofacje charakterystyczne dla środowisk głębokomorskiej sedymentacji fliszowej. Dominującą fację stanowią piaskowce z mułowcami oraz mułowce z piaskowcami. Depozycja materiału terygenicznego odbywała się z rozcieńczonych mułowo-piaszczystych prądów zawiesinowych. Wytypowane profile poddane zostały analizie sedymentologicznej, w wyniku której rozpoznany zespół litofacji zaliczono do osadów peryferyjnych części lobów depozycyjnych i/lub wachlarza lobowego stożka zewnętrznego.

EN

The Chwaniów calcareous sandstones (Eocene) comprising spatially limited megalithosome developed within the Hieroglyphic Beds of the Skole Unit have been studied. The area of examination comprises zone of the greatest thickness of the sandstone in question, i.e. NW from Ustrzyki Dolne. Lithofacies typical for deep-marine, flysch-type sedimentation has been found within the examined sediments. The dominant facies comprises sandstone-mudstone and mudstone-sandstone couplets. The terrigenous material was deposited from diluted, muddy and sandy turbidity currents. Sedimentological analysis of chosen profiles has been made. In result of the analysis, an assemblage of lithofacies classified as the peripheral parts of depositional lobes and/or fan fringe of the external submarine fan, has been recognised.

10

Utwory transgresywnego miocenu na fliszu jednostki skolskiej w Dubiecku

Rajchel J., Uchman A.

Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

|

2001

|

T. 27, z. 1

71-87

PL

Zweryfikowano dotychczasowy profil miocenu transgredującego na flisz jednostki skolskiej w Dubiecku. Stwierdzono, że grube klastyki zawierające materiał miejscowy zalegają powyżej piaskowców. Klasty pochodzą głównie z wapnistych piaskowców fliszowych formacji ropianieckiej (górna kreda - paleocen) z bezpośredniego podłoża utworów miocenu. Piaskowce są zbioturbowane i zawierają skamieniałości śladowe Ophiomorpha isp. i Thalassinoides isp. Bloki i otoczaki wapnistych piaskowców fliszowych z utworów gruboklastycznych zawierają drążenia: Entobia isp., Gastrochaenolites lapidicus, G. torpedo, G. ampullatus, G. orbicularis, Gastrochaenolites isp., Trypanites isp. oraz nieoznaczone łukowe zagłębienia. Cechy litologiczne i skamieniałości śladowe wskazują na spłycenie i spowolnienie tempa sedymentacji w górnej części profilu. Rozmiary G. torpedo są wyraźnie mniejsze niż w większości znanych mioceńskich populacji. Wskazuje to na większą głębokość lub jest związane z mobilnością drążonych klastów. Wydrążenia w szeregu klastów są zabradowane. Wszystkie te cechy wskazują, że depozycja i abrazja zachodziły równocześnie.

EN

Section of the transgressive Miocene deposits upon the flysch of the Skole Unit at Dubiecko has been verified. It was determined that coarse clastics containing local material overlay sandstones. The clasts are dominated by calcareous flysch sandstones of the Ropianka Formation (Upper Cretaceous - Paleocene), which derive from the basement. The sandstones are bioturbated and they contain trace fossils Ophiomorpha isp. and Thalassinoides isp. Boulders and pebbles of the flysch calcareous sandstones from the coarse calstics contain Entobia isp., Gastrochaenolites lapidicus, G. torpedo, G. ampullatus, G. orbicularis, Gastrochaenolites isp., Trypanites isp., and undetermined arcuate depressions. Lithological features and trace fossils indicate shallowing up and decrease of sedimentation rate at the upper part of the section. Size of G. torpedo is distinctly smaller than m the majority of the known Miocene populations. This can indicate greater depth or it is result of mobility of the bored clasts. Borings in several clasts are abraded. All these features suggest that, deposition, and abrasion took place simultaneously.

11

Nowe stanowisko ichtiofauny z warstw krośnieńskich jednostki skolskiej (Karpaty fliszowe)

Jerzmańska A., Rajchel J., Świdnicka E.

Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

|

2001

|

T. 27, z. 1

21-37

PL

Opisano nowe stanowisko ichtiofauny z warstw krośnieńskich jednostki skolskiej Karpat zewnętrznych z miejscowości Harta k. Dynowa. Pozyskano 143 okazy ryb, wśród których wyróżniono 9 rodzin Teleostei: Clupeidae, Gadidae, Merlucciidae, Syngnathidae, Carangidae, Leiognathidae, Trichiuridae, Scombridae, Gobiidae. Badany zespół określono jako płytkowodny, zachowany w środowisku o niedoborze tlenu. Usytuowanie stanowiska w stratygraficznym sąsiedztwie głównego V-go horyzontu tufitowego (o wieku 20,5-0,9 mln lat), oznaczonego radiometrycznie w jednostce śląskiej, pozwala określić wiek stanowiska ichtiofauny z Harty na eggenburg, w pozycji należącej do zon NN-2 i N-5. Na podstawie badanego zespołu ryb proponuje się utworzenie subzony w obrębie nienumerowanej zony INM-0

EN

The new site of ichtyofauna was described in Harta near Dynów from the Krosno Beds of the Skole Unit in the Outer Carpathians. A total of 143 fish specimens have been collected; out of them nine Teleostei families have been distinguished: Clupeidae, Gadidae, Merlucciidae, Syngnathidae, Carangidae, Leiognathidae, Trichiuridae, Scombridae, Gobiidae. The assemblage studied has been identified as formed in shallow water and preserved in the environment with oxygen deficit. The position of the site in question in the stratigraphic proximity of the main, i.e. V/th, tuff horizon, whose age was radiometrically determined at 20.5--0.9 Ma, dates the site with ichtyofauna as Eggenburg (zones NN-2 and N-5). On the basis of these determinations, the fish assemblage for the Harta will be determined as a subzone of the hitherto existing INM-0 zone

12

Konkrecje fosforytowe z pstrych łupków paleocenu jednostki skolskiej : komunikat

Szczepańska M., Krobicki M.

Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

|

2001

|

T. 27, z. 1

201-204

PL

Podczas poszukiwań konkrecji węglanowych w formacji łupków pstrych jednostki skolskiej zostały znalezione konkrecje fosforytowe w południowym skrzydle antykliny Łodyny wsi, we wschodniej części Serednicy w potoku Roztoka (około 10 km na NW od Ustrzyk Dolnych). Występują one w spągowej części formacji łupków pstrych (tzw. ogniwo pstrych łupków z Żohatyna - górny paleocen; Rajchel 1990), wśród czerwono-wiśniowych, grubo łupiących się łupków ilastych zawierających nieliczne przerosty łupków szarozielonych

13

The Obidowa-Słopnice Unit versus the Skole Unit in the Western Outer Carpathians

Żytko K., Malata T.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2001

|

nr 396

172-174