Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Sarmacja

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Detrital zircon geochronology and provenance of the Proterozoic quartz-rich metasediments of the Mazowsze domain: source areas and regional correlation

Krzemiński Leszek, Krzemińska Ewa, Wiszniewska Janina

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

2019

nr 474

59--72

Drilling at Mońki IG 2 and Zabiele IG 1 in the Mazowsze domain has intersected mature quartz-rich metasedimentary rocks belonging to the basement of NE Poland, described so far as a Biebrza complex. The geochemical composition of these rocks is charac¬teristic of a passive margin. The subarkose–quartz arenite underwent low-T metamorphism, but preserved textures typical for the fluvial sediments. The detrital material in range 1.68–2.11 Ga was provided from surrounding late Paleoproterozoic margins of the Fennoscandia and Sarmatia. The maximum depositional age probably did not exceed 1.6 Ga. A previously suggested correlation with Mesoproterozoic molasse-type deposits of the Jotnian formation has not been confirmed. It seems more likely that the sediments formed after Fennoscandia-Sarmatia collision (i.e. termination of Svecofennian orogeny) but before denudation of the Mesoproterozoic Mazury AMCG intrusions.

W otworach wiertniczych Mońki IG 2 i Zabiele IG 1 na obszarze domeny mazowieckiej rozpoznano dojrzałe, bogate w kwarc skały metaosadowe. Należą one do podłoża krystalicznego północno-wschodniej Polski i były opisywane dotychczas jako kompleks biebrzański. Skład geochemiczny tych skał jest charakterystyczny dla krawędzi pasywnej. Skały sklasyfikowane jako arenity kwarcowe i subarkozy uległy metamorfizmowi niskotemperaturowemu, zachowując jednak struktury typowe dla osadów rzecznych. Materiał detrytyczny o wieku 1,68–2,11 mld lat pochodził z erozji paleoproterozoicznych skał na krawędziach Fennoskandii i Sarmacji. Maksymalny wiek depozycji materiału okruchowego prawdopodobnie nie przekraczał 1,6 mld lat. Sugerowana wcześniej korelacja z osadami molasowymi mezoproterozoicznej formacji jotnickiej nie została potwierdzona. Bardziej prawdopodobne wydaje się, że osady powstały po kolizji Fennoskandii z Sarmacją (wygasanie orogenezy swekofeńskiej), a przed denudacją mezoproterozoicznych intruzji AMCG obszaru Mazur.

Bivalves from the Middle Miocene reefs of Poland and Ukraine : A new approach to Badenian/Sarmatian boundary in the Paratethys

Studencka B., Jasionowski M.

Acta Geologica Polonica

2011

Vol. 61, no. 1

79-114

The Late Badenian coralline algae-vermetid reefs and the Early Sarmatian serpulid-microbialite reefs distributed widely in the northeastern and eastern borders of the Carpathian Foredeep Basin contain an excellent bivalve record and show how the bivalve faunas reflected the temporary closure of seaways between the Paratethys and the Mediterranean around 13.3 Ma. within the Late Badenian reefs, 116 bivalve species and three bivalve associations are recognized. After a dramatic change of environmental factors, the Early Sarmatian reefs hosted 12 bivalve species, grouped in four associations. These are thought to have been controlled largely by salinity and to represent decreased and/or fluctuating salinity regimes. An integrated approach, using benthic fauna, sedimentological and isotope data, enabled interpretation of the origin of the serpulid-microbialite reefs. The changes in the palaeogeography of the Paratethys and sea-level oscillations around the Badenian/Sarmatian boundary played an important role in the distribution, extinction and radiation of the bivalves. The definitive closure of the extensive seaway connecting the Paratethys with the Mediterranean caused not only severe extinction of the bivalves inhabiting the sandy facies during the Late Badenian but also the sudden evolution and dispersal of a few opportunistic species that were ancestral forms to Sarmatian taxa. The composition of the bivalve assemblages and the ecological requirements of particular species prove the mixo-mesohaline character of the Sarmatian Sea (30-18[per-mille]) and indicate an eastward decrease in salinity.