Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Influence of calcium, magnesium and iron ions on the molecular mass of exoproteins during biogranulation

Kończak Beata, Miksch Korneliusz

Chemical and Process Engineering

|

2020

|

Vol. 41, nr 4

257–-266

EN

In this study, we performed the qualitative analysis of exoproteins during granule formation in the presence or in the absence of cations. The staining of thin granule cryosections showed that nucleic acids, proteins, polysaccharides and calcium cations were the dominant components of the granules. Proteins are the structural components associated with calcium ions. We determined changes in the proteomic profile and tightly bound extracellular polymeric substances (EPS) of the slime. The exopolymeric matrix containing the proteins was extracted using the Dowex resin method. Proteomic profile was analysed by SDS-PAGE method (sodium dodecyl sulphate polyacrylamide gel electrophoresis) using Coomassie blue staining in the samples of the aerobic granule matrix formed in the presence of multivalent cations and compared with that of the aerobic granules cultivated without cations. The results indicate that the granule matrix is predominantly composed of large and complex proteins that are tightly bound within the granular structure. The tightly bound extracellular polymeric substances (TB-EPS) may play a role in improved mechanical stability of aerobic granules. In the supernatant fraction of the sludge, only a small amount of free proteins in the medium molecular mass range was detected. The protein with high molecular mass ( 116 kDa) produced in the reactors with added Ca2+. Ca2+ had a considerable regulatory influence on production of extracellular proteins during aerobic granulation.

2

Organic soil amendments in assisted phytoremediation of heavy metals contaminated soil - basic phytotoxicity markers

Świątek J., Grobelak A.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

|

2018

|

T. 21, nr 4

335--346

EN

Abiotic and biotic stressors induce a strong cellular response in plants, resulting in significant changes in plant cells metabolism. Knowledge in this area can help to develop very specific methods of stress decrease. For this purpose, it is necessary to find sensitive and accurate tools that will allow to estimate the level of stress in cells. The largest group of substances involved in stress response are proteins. The study of changes in the protein profile can yield the most answers concerning the different mechanisms of soil microflora tolerance and the adaptation of plants to unfavorable conditions. The knowledge of these mechanisms can significantly support the assisted phytoremediation of soils. The aim of the study was to investigate the effect of abiotic factors on plant stress response in Lupinus luteus grown on soil contaminated with heavy metals and amended with organic additives. The aim of the study was to determine the level of plant stress based on tests of plant stress proteins presence and a specific peroxidase activity in plants grown on soil contaminated with heavy metals (HMs). An acrylamide gel electrophoresis (SDS-PAGE) has been used in the study to separate specific proteins fractions (metallothioneins), accompanying stress factors. The results of peroxidase activity indicated that the organic soil amendments have an impact on reducing plant stress. The lowest dose of soil amendments reduced the amount of peroxidase by almost half in roots. This proves that adequate soil supplementation helps plants to tolerate stress. The SDS-PAGE analysis suggests that in the most stressful conditions the protein profile is significantly different from control and indicates additional small protein products in the range of 7÷20 kDa indicating, in accordance with the literature, presence of metallothioneins as response to plant stress. The applied methodology confirms that organic soil amendments reduced the level of HMs plants stress after organic amendments soil application.

PL

Abiotyczne i biotyczne czynniki stresogenne wywołują silną odpowiedź komórkową u roślin, powodując istotne zmiany w metabolizmie komórek roślinnych. Pogłębienie wiedzy w tym zakresie może przyczynić się do opracowania metod zmniejszania reakcji stresowych roślin, a tym samym może zwiększyć odporność roślin na niekorzystne warunki glebowe. Konieczne jest więc stworzenie precyzyjnych narzędzi do szacowania poziomu stresu w komórkach. Największą grupę substancji zaangażowanych w reakcję na stres u roślin stanowią białka. Badanie zmian w profilu białkowym może dostarczyć odpowiedzi dotyczących poznania mechanizmów tolerancji mikroflory glebowej i przystosowania roślin do niekorzystnych warunków. Znajomość tych mechanizmów może w znacznym stopniu wpływać korzystnie na wspomaganą fitoremediację gleb. Celem pracy było zbadanie wpływu czynników abiotycznych na odpowiedź stresową roślin Lupinus luteus, uprawianych na glebie zanieczyszczonej metalami ciężkimi i wzbogaconej glebowymi dodatkami organicznymi. W pracy badano poziom stresu roślinnego na podstawie testów obecności roślinnych białek stresowych i aktywności peroksydazy w roślinach uprawianych na glebie zanieczyszczonej metalami ciężkimi (HM). W badaniu wykorzystano akryloamidową elektroforezę żelową (SDS-PAGE) do rozdzielenia frakcji białek roślinnych (metalotionein), towarzyszących czynnikom stresowym. Wyniki pomiaru aktywności peroksydazy wskazują na zmniejszenie stresu roślinnego, po wprowadzeniu do gleby zanieczyszczonej metalami dodatków organicznych. Najniższa dawka zastosowanych organicznych dodatków glebowych zmniejszyła aktywność peroksydazy o połowę w tkankach korzeni roślin. Dowodzi to, że odpowiednia suplementacja gleby pomaga roślinom tolerować stres. Wyniki analizy SDS-PAGE sugerują, że w najbardziej stresujących warunkach profil białka znacząco różni się od kontroli i wskazuje na pojawienie się dodatkowych, niskocząsteczkowych produktów białkowych w zakresie 7÷20 kDa. Zgodnie z dostępną literaturą, wyniki wskazują na obecność metalotionein w odpowiedzi na ekspozycję roślin na metale ciężkie. Przeprowadzone badania potwierdzają, że wprowadzone do gleby zanieczyszczonej metalami ciężkimi dodatki organiczne, zmniejszyły wskaźniki stresu roślinnego.

3

Molecular Diagnostic of Streptococcus thermophilus

Vanatkova Z., Okenkova E., Bunkova L., Drab V., Hrabe J.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2009

|

Vol. 16, nr 12

1627-1635

EN

Streptococcus thermophilus is one of the most important lactic acid bacteria in the dairy industry. Despite the wide use of Streptococcus thermophilus in the industry, data on the phenotypic and genetic strain variations within the species are still limited. Genetic techniques are very useful for molecular discrimination of complex mixtures of starter and probiotic cultures in research laboratories. Detection and identification of various lactic acid bacteria species with rapid methods is often important for quality control of dairy products. This work deals with characterization and differentiation of strains Streptococcus thermophilus by PCR, RAPD and SDS-PAGE techniques. Fifteen strains of Streptococcus thermophilus from Czech Collection of Dairy Microorganisms (CCDM) and a strain of Streptococcus thermophilus from Czech Collection of Microorganisms (CCM) were used. Particular strains were confirmed with primer set THI/THII by PCR method. Consequently, their identities were examined by RAPD and SDS-PAGE techniques. Whereas, primers OPP-7 and RAPD-4, RAPD were used. It can be claimed that mentioned methods are good means for identification and characterization of streptococci.

PL

Streptococcus thermofilus jest jednym z najważniejszych przedstawicieli bakterii kwasu mlekowego. Pomimo powszechnego zastosowania tego gatunku w przemyśle mleczarskim nadal nieliczne są dane na temat jego zróżnicowania fenotypowego i genetycznego Streptococcus thermofilus. Szybka identyfikacja różnych gatunków bakterii kwasu mlekowego ma duże znaczenie dla kontroli jakości produktów mleczarskich. Niniejsza praca dotyczy charakterystyk i różnic występujących między różnymi liniami Streptococcus thermofilus. Badania zostały przeprowadzone przy użyciu technik PCR, RAPD i SDS-PAGE. Do badań użyto 15 linii Streptococcus thermofilus z Czeskiego Zbioru Mikroorganizmów Mleczarskich oraz jednej linii Streptococcus thermofilus z Czeskiego Zbioru Mikroorganizmów. Dokonano porównania primerów THI/THII między poszczególnymi liniami bakterii za pomocą techniki PCR. Następnie próbki były badane i identyfikowane przy użyciu technik RAPD i SDS-PAGE. Natomiast primery OPP-7 i RAPD-4 zbadano techniką RAPD. Badania wykazały, że zastosowane techniki mogą być skutecznie wykorzystywane do identyfikacji i charakterystyki bakterii z rodzaju Streptococcus.