Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Architektura mieszkaniowa Aldo Rossiego – pomiędzy racjonalizmem a poetyką

Mielnik Anna

Środowisko Mieszkaniowe

|

2019

|

nr 26

61--70

PL

Artykuł jest częścią badań autorki nad tendencjami racjonalistycznymi we współczesnej architekturze mieszkaniowej. Przedmiotem analizy są teorie urbanistyczno-architektoniczne Aldo Rossiego i ich wpływ na projektowaną przez niego architekturę mieszkaniową wielorodzinną różnych typów (kwartał zabudowy, budynek narożny, miejska willa, blok) w Berlinie i Mediolanie. Aldo Rossi, teoretyk i twórca, badał, a następnie stosował w projektowaniu metodologię, która czerpała informacje o mieście i jego architekturze z przeszłości, z historii i „zbiorowej pamięci”. Tam próbował określić uniwersalne, niezmienne formy i elementy architektoniczne. W swoich badaniach typologicznych szukał następnie połączenia abstrakcyjnego języka geometrii z funkcją (również zgłębianą historycznie), analizował teren, lokalne struktury, materiały, unikalne cechy miejsca. Autorkę interesuje, dlaczego dzieła Rossiego, charakteryzujące się niezwykłym formalizmem i bezkompromisowością, stanowiły w czasie swego powstania i nadal stanowią ważne przykłady, a nawet ikony miejskiej architektury mieszkaniowej. Tekst ma również pokazać, że „dziedzictwo teoretyczne i architektoniczne” Aldo Rossiego może być nadal źródłem inspiracji w rozwiązywaniu problemów stojących przed architekturą. Również dzisiaj twórcy, sięgając po ustalone w przeszłości formy, struktury, typy oraz materiały, mogą kontynuować poszukiwania wartości uniwersalnych w architekturze, biorąc pod uwagę współczesne warunki i potrzeby. Podjęcie tematu ma zwrócić uwagę na kwestię racjonalizmu jako ogólnej postawy w kształtowaniu miejskiej architektury mieszkaniowej, która może stanowić kompromis pomiędzy przeszłością a teraźniejszością, tradycją a nowością.

EN

This article is part of the author’s research on rationalist tendencies in contemporary residential architecture. The subject of this analysis are the urban architectural theories of Aldo Rossi and their influence on the design of various multi-family housing architecture (building quarter, corner building, urban villa, block) in Berlin and Milan. Aldo Rossi, a theoretician and creator, researched the history and collective memory to draw information - about the city and its architecture -, and then applied this methodology to his design. He tried to define universal, invariable forms and architectural elements. In his typological research, he was looking for a combination of: an abstract language of geometry with a function (also explored historically), analysis of the area, local structures, materials, and unique features of the environment. The author is interested in why Rossi’s works, characterized by unusual formalism and a unwillingness to compromise, during their formation and now, still constitute important examples, or even icons, of urban housing architecture. The text is also intended to show that Aldo Rossi’s “theoretical and architectural heritage” can still be a source of inspiration in solving the problems facing contemporary architecture. Even today, creators reaching for the forms, structures, types and materials established in the past, may continue to search for universal values in architecture, taking into account contemporary conditions and needs. The objective is to draw attention to the issue of rationalism as a general attitude in shaping urban housing architecture, which may constitute a compromise between the past and the present, tradition and novelty.

2

Egzaltowany racjonalizm Aldo Rossiego

Monestiroli Antonio

Pretekst

|

2019

|

Nr 9

39--46

PL

Aldo Rossi zawsze myślał, pisał i pracował w obrębie dwóch przeciwstawnych kategorii: racjonalności i egzaltacji. Te dwa pojęcia zdają się odnosić do dwóch niekompatybilnych sposobów poznawania rzeczywistości. Jednak Aldo Rossi prowadził swoje badania, skupiając racjonalność i egzaltację w jednej myśli.

EN

Aldo Rossi always thought, wrote and worked inside two antithetical terms: rationality and exaltation. Two terms that seem to refer to two incompatible ways of knowing the reality. Instead, A.R. conducted his research by comprising, in a single thought, rationality and exaltation.

3

Between imagination and reality

Mielnik A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2015

|

Y. 112, iss. 4-A

97--104

EN

The starting point for the discussion concerning the role of drawing and painting in architectural presentation are the works of the Albanian creator Edi Hila, exhibited during the 14th International Architecture Biennale in Venice in 2014. In a series of paintings called Penthouse, the artist, using extremely poetic narratives, examines the specific archaeological research on Albanian modernism. Contemporary Albanian cities are full of uncompleted, abandoned buildings. In his paintings, the author transformed such architectural ruins into imaginary monuments. The poetic nature of the images and themes brought up ‒ as a search for identity and cultural heritage - are reminiscent of drawing and painting ideas from the past of the great artist Aldo Rossi.

PL

Punktem wyjścia do rozważań na temat roli rysunku i malarstwa w przedstawieniu architektury są prace albańskiego twórcy Ediego Hili, będące częścią wystawy prezentowanej w czasie 14. Międzynarodowego Biennale Architektury w Wenecji. W serii obrazów Penthouse artysta, poprzez niezwykle poetycką narrację, prowadzi swoiste badanie archeologiczne modernizmu albańskiego. Współczesne miasta Albanii są pełne nieskończonych, porzuconych budynków. Autor na swoich obrazach takie architektoniczne ruiny przekształca w wyimaginowane monumenty. Poetycki charakter obrazów oraz tematy poprzez nie poruszane, jak poszukiwanie tożsamości i dziedzictwa kulturowego współczesnego miasta, przywodzą na myśl rysunkowe i malarskie wyobrażenia wielkiego artysty Aldo Rossiego.

4

Aldo Rossi - architekt i teoretyk. Dylematy architektury po modernizmie

Wojtas Swoszowska J.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2012

|

T. 57, z. 2

42-75

PL

Włoski architekt Aldo Rossi (1931-1997) jest nie tylko autorem charakterystycznych budynków, szkiców architektonicznych i projektów z zakresu wzornictwa, ale przede wszystkim twórcą autorskiej teorii architektury neoracjonalnej, mistrzowsko wyłożonej w licznych esejach i rozprawach naukowych. Jego manifest twórczy L'Architettura della città, opublikowany w 1966 roku, stanowiący zbiór podstawowych zasad kształtujących tę teorię, wielki architekt Peter Eisenman przyrównał do teoretycznych traktatów okresu renesansu. Jako dopełnienie tego dzieła w roku 1981 Aldo Rossi napisał poetycką, naukową autobiografię - słynną A Scientific Autobiography, w której już bardzo osobiście pisze na temat architektury, nie unikając kontekstu własnych przeżyć. Dopiero poznanie obydwu publikacji pozwala docenić poetycki wymiar jego surowej architektury. Twórczość projektowa Aldo Rossiego była następstwem jego neoracjonalnej teorii architektury. Do uznanych projektów "manifestów" jego teorii projektowania są blok mieszkalny na osiedlu Gallaratese 2 na Monte Amiata w Miedolanie oraz częściowo zrealizowany cmentarz w Modenie. W obydwu przykładach Aldo Rossi zastosował autorską metodę typologii i analogii. Minęło pół wieku od początków twórczości Aldo Rossiego, mimo to jego teoria projektowania, nie tracąc nic z aktualności spostrzeżeń, z upływem lat zyskała na znaczeniu, a jego łatwe do rozpoznania obiekty architektury oraz inne realizacje, szczególnie te z początkowego okresu twórczości, nadal budzą emocje i zainteresowanie.

EN

The Italian architect Aldo Rossi (1931-1997) is not only the author of characteristic buildings, architectural sketches and design projects; he is, first and foremost, the author of the theory of the Neo-Rational architectural style, presented in a masterly fashion in numerous essays and scientific treatises. His creative manifesto L'Architettura della città, published in 1966, constituting a collection of basic principles shaping the theory, the prominent architect Peter Eisenman compared to the theoretical treatises of the Renaissance. As a supplement to this work, in 1981 Rossi wrote his famous poetic A Scientific Autobiography, in which he writes very personally on the subject of architecture, without avoiding the context of his own experience. It is only by reading both works that we can appreciate the poetic dimension of his severe architectural style. Aldo Rossi's designs were the consequence of his Neo-Rational theory of architecture. Among the most recognized of his projects "manifestoes" of his design theory are a block of flats on the Gallaratese 2 estate on Monte Amiata in Milan and the partly finished cemetery in Modena. In both cases, Rossi used his own method of typology and analogy. Half a century has past since Aldo Rossi began his work, but his design theory, without losing any of its currency, has gained in importance, while his easily recognizable architecture and other projects, especially those from the early years of his career, continue to awaken emotions and interest.

5

Architektura bez detali

Dal Fabbro A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2012

|

R. 109, z. 5-A/1

98--107

PL

Artykuł jest rodzajem deklaracji programowej przywrócenia architekturze i miastu, jako miejscom rozwoju sztuki i idei, należnego im, centralnego miejsca w dyskusji. Kondycję badań naukowych w architekturze można poznać po relacji projektu i techniki. Jedność dwuczłonu przedstawienie-konstrukcja określa kulturę projektu, który powinien nie tylko rozwiązywać kwestie funkcjonalne, ale poszukiwać istoty konstrukcji jako procesu formalnego badając relację pomiędzy ideą formy a rezultatem.

EN

Article is a sort of a mission statement to bring again architecture and the city in the center of the debate, as a place for ideas and art. In the relationship between the project and the techniques you can find a new and antique condition of the scientific research in architecture. The unity depiction-construction defines a culture of the project which should not only solve functional issues, but investigates the essence of construction as a formal process, as a necessary path studying the relationships between an idea of form and its achievement.

6

Narzędzia architektury

Porębska A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2009

|

R. 106, z. 1-A

471-474

PL

Nic się nie zmieniło, wszystko się zmieniło. Architektura teraz - na chwilę, na moment, nieledwie rzecz jednorazowego użytku, zmienia się szybko jak nigdy dotąd, pozbywając się narzędzi do paktowania z nieprzejednanym i nieuchronnym czasem. Niektórzy twierdzą, ze w tej sytuacji powrót reguł jest nieunikniony; pytanie, czy i w jakiej formie możliwy jest teraz.

EN

Nothing has changed. Everything has changed. Architecture now- for a moment, for a while, nearly disposable, is changing faster than ever before disposing all tools to deal with implacable and inevitable time of. Some say that in this situation the return of the rules is unavoidable; the question is if and which way it is possible now.