Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Trend analysis of climatic variables in an arid and semi-arid region of the Ajmer District, Rajasthan, India

Pingale S. M., Khare D., Jat M. K., Adamowski J.

Journal of Water and Land Development

|

2016

|

no. 28

3--18

EN

In the present study, trends and variations in climatic variables (i.e. rainfall, wet day frequency, surface temperature, diurnal temperature, cloud cover, and reference and potential evapotranspiration) were analyzed on seasonal (monsoon and non-monsoon) and annual time scales for the Ajmer District of Rajasthan, India. This was done using non-parametric statistical techniques, i.e. the Mann–Kendall (MK) and Modified Mann–Kendall (MMK) tests, over a period of 100 years. The MK test with prewhitening (MK–PW) of climatic series was also applied to climatic variables and the results were compared to those obtained through the MK and MMK tests in order to assess the performance of trend detection methods. The Pettitt–Mann–Whitney (PMW) test was applied to detect the temporal shift in climatic series. The trend analysis revealed that annual and seasonal rainfall did not show any statistically significant trend at a 10% significant level. A noticeable trend increase was found in wet day frequency, surface temperature and reference evapotranspiration (ET) during the non-monsoon season from the three non-parametric statistical tests at a 10% significance level. A statistically significant decrease in maximum temperature was found during the non-monsoon season by the MK–PW test alone. This analysis of several climatic variables at the district scale is helpful for the planning and management of water resources and the development of adaptation strategies in adverse climatic conditions.

PL

W pracy analizowano trendy i zmienność czynników klimatycznych (opad, częstotliwość dni wilgotnych, temperaturę powierzchni ziemi, temperaturę dobową, zachmurzenie oraz ewapotranspirację wskaźnikową i potencjalną) w skali sezonowej i rocznej w dystrykcie Ajmer, w Radżasthanie (Indie). Analizę przeprowadzono za pomocą nieparametrycznych technik statystycznych Manna–Kendalla (MK) i zmodyfikowanej techniki MK (MMK) dla 100-letniego okresu. Test MK z eliminacją korelacji serii klimatycznych (prewhitening – MK–PW) zastosowano także do zmiennych klimatycznych, a wyniki porównano z uzyskanymi z użyciem testów MK i MMK, co pozwoliło na ocenę wiarygodności wykrywania trendu zmian w czasie. W celu wykrycia czasowych przesunięć serii klimatycznych zastosowano test Pettitta–Manna–Whitneya (PMW). Na podstawie analizy trendu stwierdzono, że opady roczne i sezonowe nie wykazywały statystycznie istotnego trendu na poziomie istotności 10%. Wykorzystując trzy testy nieparametryczne, stwierdzono rosnący trend w przypadku częstości występowania wilgotnych dni, temperatury powierzchni i ewapotranspiracji wskaźnikowej w okresie pozamonsunowym na poziomie istotności 10%. Statystycznie istotny spadek maksymalnej temperatury w tym okresie stwierdzono jedynie, gdy stosowano test MK–PW. Przedstawiona analiza kilku zmiennych klimatycznych w skali dystryktu może być pomocna w planowaniu i zarządzaniu zasobami wodnymi i w rozwoju strategii adaptacji do niekorzystnych warunków klimatycznych.

2

An overview of Yellow Limestone deposits of the Jaisalmer Basin, Rajasthan, India

Srivastave N., Ranawat T. S.

Volumina Jurassica

|

2015

|

Vol. 13, no. 1

107--112

3

Palaeoenvironmental implications of Middle Jurassic trace fossils from the Jaisalmer Formation, India, with emphasis on the ichnogenus Asteriacites Lumbricalis von Schlotheim

Gurav S.S., Kulkarni K. G., Paranjape A. R., Borkar V. D.

Annales Societatis Geologorum Poloniae

|

2014

|

Vol. 84, No. 3

249–-257

EN

The Hamira Member (Bathonian) of the Jaisalmer Formation records the first marine transgression within the Jaisalmer Basin. It also contains the ichnogenus Asteriacites von Schlotheim, 1820, as documented here for the first time. This was used to refine interpretations of the palaeoenvironment. Crowded ophiuroid resting traces, Asteriacites lumbricalis, occur in a silty limestone unit 1 m thick. This is preceded by a monospecific assemblage of Diplocraterion parallelum towards the base of this unit, while towards the top there is an assemblage, comprising Gyrochorte comosa, Protovirgularia rugosa, Rhizocorallium commune and Rosselia socialis. Colonisation by the Asteriacites trace makers occurred in a shallow-water, marginal-marine, normal-salinity, fully oxygenated, high-energy setting with steady rates of sedimentation. From an ichnological perspective, the sequence investigated shows a shift in environmental conditions from the middle shoreface to the off shore transition zone. Addressing the Asteriacites/Heliophycus nomenclatorial dilemma, Knaust (2012) suggested that the generic designation Asteriacites should be retained. His view was found to be appropriate and supported to avoid further confusion.