Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Poisson ratio
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Stiffness module and compression strength of polymer-treated sand
EN
According to the increasing demand of suitable soils under different types of foundation in the geotechnical engineering projects, many researchers try to find the best type of additives that improve the mechanical properties of soils. In addition, the small-strain stiffness is an important parameter for various geotechnical design applications. Therefore, I aim from this research to study the availability of Free-Free Resonant frequency method (FFR) in measuring the Young’s modulus and Poisson ratio for epoxy treated sand (ETS). Moreover, detecting the effect of the additives on the strength of treated sand by applying compression test on both types of treated specimens: cement treated sand (CTS) and (ETS), and then comparing between the results. Next, the results have been analyzed and then Young modulus and Poisson ratio have been calculated. There was reversal relations between the both parameters according to the additives percentages, where E increased, Poisson ratio decreased. Then, the compression tests were applied on cylindrical specimens, the more additive percentages was the higher maximum load. The treated sand with epoxy percentage from 2% up to 5% was stronger than the treated sand with 50% cement.
PL
Zgodnie z rosnącym zapotrzebowaniem na przygotowanie odpowiednich gruntów pod różne typy fundamentów w projektach geotechnicznych, wielu badaczy próbuje znaleźć najlepszy rodzaj dodatków, które poprawiają właściwości mechaniczne gruntów. Ponadto zmienność sztywności w zakresie małych odkształceń jest ważnym aspektem dla różnych zastosowań w projektowaniu geotechnicznym. Stąd, celem wykonanych badań jest ocena przydatności metody FFR (Free-Free Resonant frequency) do pomiaru modułu Younga i współczynnika Poissona dla piasku poddanego obróbce epoksydowej (ETS). Dodatkowym celem badań jest ocena wpływu dodatków na wytrzymałość poddanego obróbce piasku w próbie ściskania na obu rodzajach poddanych obróbce próbek: piasku stabilizowanego cementem (CTS) i (ETS), a następnie porównanie wyników. Po przeprowadzaniu analizy wyników badań, wyznaczono moduł Younga i współczynnik Poissona. Między obydwoma parametrami występowały relacje odwrotne w zależności od procentów dodatków, tzn. przy wzroście modułu E, współczynnik Poissona zmniejszał się. Następnie poddano ściskaniu próbki cylindryczne; przy większej zawartości dodatków, uzyskiwano większe nośności. Modyfikowany piasek z zawartością epoksydu od 2% do 5% okazał się być mocniejszy od piasku z dodatkiem 50% cementu.
PL
Artykuł opisuje autorską modyfikację standardowej komory trójosiowej umożliwiającą wykonywanie pomiarów przejścia fal S i P przy wykorzystaniu tylko jednej pary przetworników piezoelektrycznych, przy których udało się uwzględnić lub zminimalizować wybrane zjawiska niekorzystne w stosowanej powszechnie procedurze badań BET. Podano również wyniki oznaczeń testowych dla różnych typów gruntów.
EN
The article describes the proprietary modification of the standard triaxial cell which allows for the measurement of the transit S and P wave using only one pair of piezoelectric transducers, while it was possible to take into account or minimize some of the negative phenomena in the commonly used test procedures BET. The results of the tests for different types of soils were also presented.
EN
Mechanical properties of the pipeline samples that had been cut in annular and axial directions were investigated. The methodology of modeling and calculation of the real stress-strain state was described. The stable state during in the deformation process was defined. The results of the experimental researches were used as a test variant during examination of pipe strength.
PL
W pracy przedstawiono wyniki badań właściwości mechanicznych materiału z próbek wyciętych z rury bezszwowej na kierunku obwodowym i osiowym. Zaproponowano metodykę modelowania i szacowania stanu naprężenia i odkształcenia. Jest ona zgodna z metodologią stosowaną do analiz wytrzymałościowych cienkościennych cylindrycznych i sferycznych zbiorników poddanych ciśnieniu wewnętrznemu. W weryfikacji wyników wykorzystano wyniki badań doświadczalnych.
EN
Selected geomechanical parameters characterizing the reservoir and allowing recognition of the rock ability to gene-rate the fracture system during well completion process known as hydraulic fracturing are commonly calculated based on seismic and well log data. Knowledge of ductile or brittle rock behavior enables engineers to select well location, design the most efficient trajectory of the borehole and well complection including selection of the best zones for the hydraulic fracturing.
PL
Parametry geomechaniczne charakteryzujące ośrodek skalny pod kątem zdolności skał do generacji szczelin na drodze technologicznego udrażniania przepływu gazu zamkniętego w skale zbiornikowej (szczelinowanie) szacowane są na podstawie danych sejsmicznych oraz profilowań geofizyki otworowej. Wiedza na temat plastycznego lub sztywnego charakteru ośrodka geologicznego pozwala na poprawną lokalizację wiercenia oraz umożliwia zaprojektowanie najbardziej efektywnej trajektorii otworu wiertniczego i poziomów udostępnienia złóż na drodze hydraulicznego szczelinowania.
EN
Temperature is one of the basic factors influencing physical and structural properties of rocks. A quantitative and qualitative description of this influence becomes essential in underground construction and, in particular, in the construction of various underground storage facilities, including nuclear waste repositories. The present paper discusses the effects of temperature changes on selected mechanical and structural parameters of the Strzelin granites. Its authors focused on analyzing the changes of granite properties that accompany rapid temperature changes, for temperatures lower than 573ºC, which is the value at which the β - α phase transition in quartz occurs. Some of the criteria for selecting the temperature range were the results of measurements carried out at nuclear waste repositories. It was demonstrated that, as a result of the adopted procedure of heating and cooling of samples, the examined rock starts to reveal measurable structural changes, which, in turn, induces vital changes of its selected mechanical properties. In particular, it was shown that one of the quantities describing the structure of the rock - namely, the fracture network - grew significantly. As a consequence, vital changes could be observed in the following physical quantities characterizing the rock: primary wave velocity (vp), permeability coefficient (k), total porosity (n) and fracture porosity (η), limit of compressive strength (Rσ1) and the accompanying deformation (Rε1), Young’s modulus (E), and Poisson’s ratio (ν).
PL
Wśród wielu czynników wpływających na właściwości fizyczne i strukturalne skał jednym z najważniejszych jest bez wątpienia temperatura. Jej podwyższenie lub obniżenie może prowadzić do zmian struktury, spowodować przemiany fazowe składników, zmieniać skład chemiczny a wreszcie, stan skupienia skały. Procesy te mogą więc w istotny sposób zmienić właściwości fizyczne skały, co jest istotne między innymi z punktu widzenia szeroko rozumianego budownictwa podziemnego. Zmiany temperatury skały mogą wynikać z warunków naturalnych, w jakich się ona znajduje lub być konsekwencją działalności człowieka. Szczególnym przypadkiem takiej działalności jest budowa różnego typu składowisk podziemnych czy to magazynowych (np. magazyny paliw płynnych) czy też „podziemnych śmietników” na różnego rodzaju odpady, także promieniotwórcze. Artykuł skupia się na badaniach wpływu zmian temperatury na wybrane parametry mechaniczne i strukturalne granitów ze Strzelina. Autorzy skoncentrowali się na analizie zmian właściwości tych skał towarzyszących szybkim zmianom temperatury, w zakresie od temperatury pokojowej do 573ºC, czyli do temperatury, przy której zachodzi przemiana fazowa kwarcu β - α. Badania prowadzono na dwóch odmianach granitoidów z masywu Strzelin-Žulowa. Jedna z nich to odmiana „młodszą”, tzw. normalna, o charakterze adamellitu a druga to odmiana „starszą” wykazującą podobieństwo do gnejsów. Na potrzeby niniejszej pracy granit normalny nazywano granitem gruboziarnistym, a granit gnejsowaty - drobnoziarnistym. Procedura badawcza polegała na tym, że walcowe próbki skal umieszczano w piecu nagrzanym do zadanej temperatury, celem wywołania „szoku” termicznego. Stosowano temperatury 100, 200, 300 i 500 stopni Celsjusza. Po upływie 60 minut piec, w którym znajdowała się próbka wyłączano i stygł on wraz z próbką do temperatury pokojowej. Przyjęty czas wygrzewania miał zapewnić równomierne nagrzanie próbki w całej jej objętości. Wyznaczony on został na podstawie pomiarów przewodnictwa temperaturowego. Wyniki badań mikroskopowych przeprowadzone dla granitów wygrzewanych w opisany sposób wskazują, że istotną zmianą strukturalną jest powstanie nowych i (lub) rozrost już istniejących spękań. W pracy zaprezentowano wyniki badań ilościowych, które świadczą o tym, że zastosowana procedura grzania szokowego pociąga ze sobą wzrost spękań rozumiany zarówno jako wzrost ich długości jak i rozwartości a w konsekwencji ich powierzchni (patrz rys. 6), Ponadto spękania te są praktycznie niezauważalne pod mikroskopem optycznym i uwidaczniają się dopiero pod mikroskopem skaningowym, Analizując dwie odmiany granitu zauważono, że zdecydowanie większy wzrost spękań występuje w granicie gruboziarnistym. Jakkolwiek rozrost istniejących i powstanie nowych spękań nie są jedynymi zmianami strukturalnymi zauważonymi w podgrzewanych skałach (porównaj rozdział 3.1 i 3.2), to w rezultacie zaprezentowanych wyników badań przyjęto, że są one tym procesem, który wywiera największy wpływ na właściwości fizyczne badanych skał. W badanych nie zaobserwowano przemian fazowych. Zwrócono natomiast uwagę na niewielkie zmiany chemiczne. Ich przykładem może być np. oksydacja skaleni i biotytu, czego efektem jest opisana zmiana barwy biotytu (patrz rys. 5). Badania dylatometryczne, których wynik zaprezentowano na rys 17 pokazały, że względny przyrost wymiarów liniowych próbek skał towarzyszący zmianom temperatury w przyjętym zakresie osiąga 0,085% dla granitu drobno- i 0,11% dla gruboziarnistego. Zakładając, że granity można uważać za skały jednorodne i izotropowe można w tym momencie oszacować, że ich trwała zmiana objętości (dylatancja) będąca wynikiem grzania szokowego wyniesie odpowiednio 0,255% i 0,33%. Są to wartości tego samego rzędu, co pokazane wcześniej (rys. 16) wartości porowatości spękań. Potwierdzeniem przypuszczeń o związku pomiędzy przyjętą procedurą obróbki termicznej skały a powstawaniem w niej spękań są wyniki badań przepuszczalności oraz badań porozymetrycznych pokazane w rozdz. 4.2. Zależności widoczne na rys. 8, 9 i 10 pokazują, że dla badanych granitów wraz ze wzrostem temperatury grzania szokowego następuje wyraźny wzrost przepuszczalności i porowatości. Należy przy tym wziąć pod uwagę, że zarówno badania porozymetryczne jak i badania przepuszczalności dostarczają jedynie informacji na temat spękań otwartych, połączonych ze sobą i z brzegami próbki. Nie dają one natomiast żadnych informacji na temat spękań izolowanych. Analizując wyniki testów jednoosiowego ściskania stwierdzić należy, że dla badanego materiału wraz ze wzrostem temperatury grzania szokowego zaobserwowano spadek wytrzymałości oraz sztywności próbki (rys. 11 i 13) połączony ze wzrostem jej odkształcalności (rys. 12). Przyczyny takiego zachowania badanych próbek granitowych można powiązać z pojawianiem się - w wyniku procedury grzania szokowego - nowych oraz rozrostem istniejących już w próbce mikrospękań. W rozdziale 4.3 zaprezentowano wyniki pomiarów współczynnika Poissona. Dla badanych granitów trudno dopatrzyć regularności w zależności ν(Tg), co może być konsekwencją trudności związanych ze stosowaną techniką pomiaru odkształceń poprzecznych Wydaje się jednak, że anomalia zilustrowana na rys. 14 jest zjawiskiem fizycznym polegającym na tym, że deformacja poprzeczna szkieletu próbki podczas jej jednoosiowego ściskania powoduje zamykanie się w próbce tych spękań, które są odchylone od kierunku siły obciążającej. Reasumując należy stwierdzić, że w pracy wykazano, że wskutek przyjętej procedury ogrzewania i chłodzenia próbek w badanych granitach zachodzą mierzalne zmiany strukturalne pociągające za sobą istotne zmiany wybranych właściwości mechanicznych. W szczególności wykazano, że spośród wielkości charakteryzujących strukturę skały znaczącemu rozrostowi uległa sieć spękań. Konsekwencją tych zmian były znaczące zmiany takich charakteryzujących skałę wielkości fizycznych jak: prędkość podłużnej fali akustycznej (vp), współczynnik przepuszczalności (k), porowatość całkowita (n) i porowatość spękań (η), granica wytrzymałości na ściskanie (Rσ1) i towarzyszące jej odkształcenie (Rε1), moduł Younga (E) i współczynnik Poissona (ν).
PL
W pracy przedstawiono wyniki pomiarów odkształcenia walcowej próbki korzenia marchwi za pomocą bezdotykowej metody opartej na wykorzystaniu wideoeksensometru. Wyznaczono zależność odkształcenia od obciążenia dla próbki korzenia marchwi w dwóch wzajemnie prostopadłych kierunkach. Na tej podstawie wyznaczono wartości liczy Poissona jako funkcji obciążenia. Przeprowadzone badania wykazały przydatność wideoekstensomeru do analizy odkształcenia materiału biologicznego oraz wyznaczania podstawowych stałych materiałowych.
EN
The study presents the results of deformation of a roll sample of a carrot root using a noncontact method based on the use of video - extensometer. The relation between deformation and the load for a carrot root sample in two mutually perpendicular directions was determined. On this basis, values of the Poisson ratio as a load function were determined. The performed research revealed the usability of the video- extensometer in the deformation analysis of biological material as well as in determining basic material constants.
PL
W pracy przedstawiono wpływ wysokiego ciśnienia i temperatury na zmiany wartości statycznego modułu Younga (Est) i statycznego współczynnika Poissona (νst) w wybranych odmianach litologicznych skał. Wartości tych stałych materiałowych zmieniają się wraz ze wzrostem ciśnienia (P) i temperatury (T) w zależności od odmiany litologicznej. W piaskowcach występuje generalny trend – wartość modułu Younga rośnie wraz z głębokością. Podobna tendencja występuje w przypadku granitu. Na wartość modułu Younga w dolomitach zmiany ciśnienia i temperatury nie wpływają natomiast znacząco. Z kolei w anhydrytach obserwuje się bardzo duże oscylacje wartości i znaczne rozrzuty parametru w zależności od głębokości. W bazaltach na dużej głębokości (2000 m) obserwuje się zmianę trendu z rosnącego na malejący. Natomiast dla statycznego współczynnika Poissona (νst) nie obserwuje się wyraźnych trendów. Wartości tego współczynnika nie zależną ani od głębokości, ani od temperatury.
EN
The study presents and discusses the influence of high pressure and temperature on changes of the value of static Young modulus (Est) and static Poisson ratio ( st) for selected lithological types. The values of these material constants are changing with increasing pressure and temperature in different ways depending on lithological types. For sandstones a general trend is observed – the value of Young modulus increases with depth. Similar tendency might be observed in case of granites. Changes of pressure and temperature do not affect dolomites significantly. For anhydrite high variations of Young modulus are observed depending on depth. For basalts at high depth (2000 m) increasing trend inverts into decreasing. Static Poisson ratio ( Vst) does not have clear trends. The values of the ratio do not depend on temperature and depth as well.
EN
The paper describes effects of shale content, porosity and water- and gas saturation on elastic parameters of rocks. The analysis was based on theoretical relationships for porous media, known as the Biot-Gassmann's and Kuster and Toksöz's models, and on Raymer-Hunt-Gardner formulas. Well-logging data and results of the quantitative interpretation of well logs were also analysed. The relationships between P-wave and S-wave velocities and reservoir parameters may contribute to solving some problems associated with seismic interpretation of wave forms in Miocene gas deposits in the Carpathian Foredeep.
EN
Among the research works that have been carried out in the Institute of Papermaking and Printing of the Technical University of Łódź, an attempt has been made to describe the complex state of the in-plane stresses of paper. The paper used for the bursting test has been considered as a thin film in which the existing stresses and strains have been evaluated. The material constants have been evaluated on the basis of the results of the uniaxial stress. The calculations of the bursting pressure and strains of the specimen being burst have been carried out using the selected hypotheses on strength properties, considering paper as an elastic or viscoelastic body. The obtained results of the calculations have been compared with the results of the measurements in order to verify the accepted assumptions and the methodology of the calculations.
PL
W ramach badań przeprowadzonych w Instytucie Papiernictwa i Poligrafii Politechniki Łódzkiej podjęto próbę opisu złożonego stanu naprężeń w płaszczyźnie papieru. Papier poddany próbie przepuklenia potraktowano jako cienką błonę i określono panujące w nim naprężenia i odkształcenia. Stałe materiałowe wyznaczono w oparciu o wyniki prób jednokierunkowego rozciągania. Obliczeń ciśnienia przepuklenia i odkształceń przepuklanej próbki dokonano przy wykorzystaniu wybranych hipotez wytrzymałościowych, traktując papier jak ciało sprężyste i lepkosprężyste. Uzyskane wyniki obliczeń porównano z wynikami pomiarów w celu weryfikacji przyjętych założeń i metodyki obliczeń.
EN
A combined molecular dynamics and molecular mechanics method has been developed for estimating Poisson's ratios of certain types of molecular auxetics at various temperatures. The tem­perature dependence of the auxeticity of a special class of molecular auxetics, namely, a self-expanding supramolecular network of auxegens containing alternating phenyl and acetylene links, is studied with use of this approximation method. The simulation results show that as temperature increases from O to 300 K, the auxeticity of the resulting superlattice or van der Waals network of auxegens decreases from the initial self-expandability to two negatively small Poisson ratios on the xoy piane.
11
Content available remote Negative Poisson's ratio and percolating structures
EN
Elastic properties of non-uniform, two-component systems are studied in frames of a model of percolation on a simple cubic lattice. It is shown that as the ratio of the bulk moduli of the components tends to zero, kappa =K/sub s//K/sub h/ to 0 (where s,h denote the softer and harder phase, respectively), the Poisson's ratio of the system tends to 0.2 at the percolation threshold of the harder phase, no matter what the values are of the Poisson's ratios of the components. A qualitatively new, collective mechanism leading to negative Poisson's ratio is suggested.
EN
Structural and elastic properties of the densest known solid phase of two-dimensional (2D) system of hard cyclic pentamers (each pentamer is composed of five discs which centres are placed at vertices of a perfect pentagon of sides equal to the disc diameter, delta) are studied by Monte Carlo simulations. The present study confirms that at high densities the pentamers form a 2D solid structure of rectangular lattice with two pentamers (which librate, without rotation, around their mean orientations) in the unit cell. Elastic constants calculated for this structure show that, in contrast to densely packed 2D hard cyclic heptamers (composed of seven discs of centres forming a perfect heptagon of sides equal to the disc diameter delta), the pentamers do not exhibit anomalous Poisson's ratios.
PL
Mimo zaawansowanych technik oceny parametrów wytrzymałościowych skał w warunkach laboratoryjnych, bardzo trudno jest określić na ich podstawie złożony stan naprężeń w masywie skalnym na znacznych głębokościach. Parametry sprężystości uzyskane na podstawie badań w trójosiowym stanie naprężeń - takie jak moduł Younga i współczynnik Poissona także są odmienne od uzyskanych w warunkach badań standardowych. Złożony stan naprężeń pozwalają zobrazować obwiednie wytrzymałościowe. Dane zmienności parametrów w złożonym stanie naprężeń są istotne przy projektowaniu zabiegów szczelinowania hydraulicznego, dla doboru krytycznego naprężenia oraz ciśnienia szczelinowania i prognozy geometrii projektowanej szczeliny. W pracy przedstawiono przykłady takich ustaleń dla warunków lubelskiego basenu sedymentacyjnego, gdzie z utworów namuru B w facji piaskowcowej, dzięki uprzejmości Przedsiębiorstwa Górnictwa Naftowego i Gazownictwa pobrano próbki do badań laboratoryjnych.
EN
Nowadays, laboratory techniques used for evaluation of geomechanical parameters are sophisticated, still their application for assessment of triaxial stress state in rock massive is difficult. Elasticity parameters obtained from triaxial compression tests, as Young modulus and Poisson ratio, differ from these obtained from standard tests, that means unconfined compression tests. A strength envelope is a form of presentation of the triaxial stress state in massive. Variability of geomechanical parameters obtained in triaxial compression tests is crucial for design of hydraulic fracturing treatments: assessment of critical stress, evaluation of fracturing pressure and prognosis of designed fracture dimensions. The paper presents example of that assessment for the Lublin basin reservoir rocks: samples for laboratory tests were taken from the Humurian B sandstones courtesy of Polish Oil & Gas Company.
EN
Experimental procedures facilitating determination of the Poisson ratio (nu) in polymer composite are described. Cylindrical specimens of plasto-elastic nature were axially stress loaded and the resulting linear deformation measured. The principle of the method proposed is based on both the Young and bulk modulus measurements. The dependence of the Poisson ratio on temperature was also investigated using DMTA. Experimental results are discussed in terms of engineering usefulness of the studied composites. Stress relaxation and creep of the materials are considered. Elasticity of the samples makes the Poisson ratio dependent on the load applied. The higher the load the lower the Poisson ratio. The influence of temperature is more complex and depends on the actual physical state of material. Determination of the Poisson ratio with DMTA is not possible in the temperature range containing polymer relaxation. Value 'nu' sharply decreases with the increase of temperature. The higher the frequency of dynamic deformations the higher the Poisson ratio.
PL
W artykule opisano procedury eksperymentalne, służące do oznaczania współczynnika Poissona (ni) kompozytów polimerowych. Cylindryczne próbki materiału o elastoplastycznym charakterze obciążono siłą osiową, dokonując pomiaru ich liniowego odkształcenia. Zasada proponowanej metody opiera się na pomiarach modułu Younga i modułu objętościowego. W drugiej części pracy przedstawiono wyniki badań nad wpływem temperatury na wartość współczynnika Poissona, prowadzonych przy użyciu DMTA. Uzyskane wyniki są dyskutowane z punktu widzenia zastosowania badanych kompozytów polimerowych jako materiałów konstrukcyjnych. Brane są pod uwagę zdolność do relaksacji naprężeń i podatność na pełzanie badanych polimerów. Elastyczność próbek powoduje, że współczynnik Poissona wyznaczony dla badanych materiałów zależy od zastosowanego obciążenia. Wzrost obciążenia osiowego powoduje obniżenie wartości współczynnika Poissona. Wpływ temperatury jest bardziej złożony i zależy od aktualnego stanu fizycznego polimeru. Oznaczenie współczynnika Poissona za pomocą DMTA nie jest możliwe w zakresie temperatur zawierającym przejście relaksacyjne w polimerze. Wartość 'ni' spada gwałtownie wraz ze wzrostem temperatury. Współczynnik Poissona rośnie wraz ze wzrostem częstotliwości deformacji dynamicznych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.