Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Pogórze Wielickie
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
In recent years a regular activity has been taken for the registration and monitoring of areas at risk of mass movements and landslides throughout Poland. Extensive inventory work in the sites predisposed to occurrence of landslides, initiated a search in order to improve traditional methods of mapping landslides. The traditional method relies mainly on the analysis of topographic maps, geological and geomorphological mapping in the field. For areas of extreme danger the newer mainly non-invasive methods were tried to be used such as a satellite or aerial photos. In this article have been also tested one of the more modern methods of three-dimensional imaging earth - Airborne Laser Scanning. This method is applicable to the selected landslide in the region of Łaoenica (Municipality Lanckorona). Amajor advantage of the method is the ability to filter out vegetation and other objects on the ground, which results in precise terrain model. Multiple imaging using laser scanning method, allows to obtain a precise differential model, thus in effect information on landslide activity.
PL
Na podstawie danych ze Stacji Naukowej IGiGP UJ w Gaiku-Brzezowej k. Dobczyc zanalizowano występowanie niekorzystnych dla rolnictwa zjawisk termicznych i opadowych na Pogórzu Wielickim w latach 1988-2003. Zmiany liczby dni z temperaturą minimalną ≤ 0°C na wysokości 2 m n.p.g., z temperaturą minimalną ≤ 0°C na wysokości 5 cm n.p.g. i z temperaturą maksymalną ≥ 25°C na wysokości 2 m n.p.g. w okresie wegetacyjnym dowodzą kontynuacji ciepłej fluktuacji klimatycznej na tym obszarze. Liczba dni z opadem ≥ 10 mm·doba-¹ (20,2 dni w sezonie wegetacyjnym) oraz liczba dni z burzami (26,2 dni) najmniej zmieniały się w ciągu wielolecia spośród wszystkich badanych cech (współczynnik zmienności odpowiednio 28 i 17,3%). Średnia liczba dni z gradem w sezonie wegetacyjnym wynosiła jedynie 1,4 dnia. Na podstawie porównania z danymi z wcześniejszych okresów można stwierdzić, że w badanym okresie na Pogórzu Wielickim zwiększyła się głównie liczba dni z ekstremalnymi dobowymi sumami opadu.
EN
Meteorological data from the research station in Gaik-Brzezowa near Dobczyce, which belongs to the Institute of Geography and Spatial Management, Jagiellonian University, Cracow, Poland, were used in the analysis. The occurrence of weather conditions unfavourable for agriculture in the Wieliczka Foothills, in the years 1988-2003 were examined. Changes in the number of days with minimum air temperature 2 m above ground level ≤ 0°C, 5 cm a.g.l. ≤ 0°C and with maximum air temperature 2 m a.g.l. ≥ 25°C in the vegetation periods proved the continuation of warm climate fluctuations in this area. The number of days with daily precipitation ≥ 10 mm (20.2 on average) and with thunderstorms (26.2) varied least in the analysed period (variability index 28 and 17.3 %, respectively). Mean number of days with hail in the vegetation period was only 1.4. The number of days with extreme daily precipitation was the factor that mainly increased in the study period as compared with earlier data.
EN
Three beds of the loess-like deposits, separated by deluvial-solifluction and weathering deposits, were distinguished. The oldest loess-like deposits, together with the weathering and solifluction ones, were associated with the older Pleniglacial. The second bed of the loess-like deposits together with deluvial and solifluction ones were accumulated during the Interpleniglacial. Deposition terminated with soil forming processes, which led to development of a palaeosol during the Denekamp Interstadial, 14C dated at 31 200ą1000 ka BP. The youngest loess-like deposits, together with deluvial and weathering ones, represent the younger Pleniglacial.
PL
Na obszarze Pogórza Wielickiego w zlewni górnej Harbutówki, między Sułkowicami a Harbutowicami, wykonano otwór wiertniczy Harbutowice-1, zlokalizowany na powierzchni działu, na wysokości 361,5 m n.p.m. Osady z profilu tego otworu - o głębokości 14 m - zostały poddane szczegółowym analizom granulometrycznym, mineralogicznym, palinologicznym oraz datowaniom wieku bezwzględnego. W oparciu o uzyskane wyniki ustalono genezę i stratygrafię osadów profilu Harbutowice-1. Na podstawie wyników uziarnienia osadów i wyznaczonych wskaźników uziarnienia wydzielono dziewięć zespołów litologicznych. Analizy wykazały zróżnicowany zestaw minerałów ciężkich w wydzielonych zespołach; w obrębie samych zespołów różnice w składzie były znacznie mniejsze. W oparciu o wyniki analizy palinologicznej stwierdzono w profilu Harbutowice-1 występowanie czterech poziomów pyłkowych: dwóch wskazujących na warunki chłodniejsze, a pozostałych dwóch - na warunki cieplejsze. Zespoły litologiczne 1 i 3, charakteryzujące się największymi w całym profilu zawartościami frakcji piaskowej i żwirowej, uznano za zwietrzeliny piaskowców glaukonitowych (zespół 1) i utwory solitlukcyjne (zespół 3). Taką genezę potwierdza także podobny w obu zespołach zestaw minerałów ciężkich, a zwłaszcza obecność glaukonitu, który w zespołach młodszych nie występuje. Zespoły litologiczne 2, 4, 5 i 9 uznano za utwory lessopodobne na podstawie dużych zawartości frakcji pyłowej (wśród której dominuje tzw.frakcja lessowa, wskaźników uziarnienia oraz występowania, w zestawie minerałów ciężkich, amfiboli. Obecność amfiboli uznawanych w skałach osadowych za minerały allogeniczne, może wskazywać na transport eoliczny. Za taką interpretacją przemawia również obecność CaCO(3) zespołach 4 i 5. Zespoły litologiczne 6, 7 i 8 zostały uznane za deluwia i/lub utwory soliflukcyjne głównie na podstawie sytuacji geologicznej, w której występują omawiane osady. Źródłem materiału dla procesów spłukiwani soliflukcji były zwietrzeliny łupków cieszyńskich górnych - stąd duża zawartość frakcji iłowej w osadach tych zespołów. Pod względem stratygrafii osady profilu Harbutowice-1 obejmują znaczny odcinek zlodowacenia wisły. Gleba kopalna, występująca w stropie zespołu 7, została wydatowana metodą (14)C na 31 200š1000 lat BP. Wynik ten, poparty analizą palinologiczną (poziom pyłkowy D), pozwala odnieść utworzenie się tej gleby do interstadiału denekamp. Utwory lessopodobne znajdujące się poniżej gleby kopalnej (zespoły 4 i 5) powstały w interpleni glacjale, można je zatem uznać za less młodszy środkowy. Osady trzech najstarszych zespołów (1, 2 i 3) zostały prawdopodobnie utworzone starszym pleniglacjale; utwory lessopodobne zespołu 2 można więc uznać za less młodszy dolny. Osady dwóch najmłodszych zespołów (8 i 9), występujące powyżej gleby kopalnej interstadiału denekamp, były akumulowane w młodszym pleniglacjale; utwory lessopodobne zespołu 9 reprezentują zatem less młodszy górny.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.