Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Paleoproterozoic

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Rock magnetism and anisotropy of magnetic susceptibility studies on charnockites, southern India

Venkateshwarlu Mamilla, Ramesh Babu Nathi, Satyakumar Animireddi Venkata

Acta Geophysica

2023

Vol. 71, no. 2

613--624

Rock magnetism and anisotropy of magnetic susceptibility (AMS) results are reported for the first time from the southernmost (Nagercoil) charnockites of the Southern Granulite Terrane (SGT), south India. Forty-eight oriented block samples from nine sites have been collected and analysed. The integrated results of isothermal remanent magnetization (IRM), hysteresis loops, day plot, and thermomagnetic curves indicate the presence of magnetite with pseudo-single domain (PSD) and multidomain (MD) magnetite particles dominating the studied samples. Rock magnetic investigations reveal that the ratio of remanence (Mrs/Ms) range from 0.04 to 0.53 and the coercivity ratio (Hcr/Hc) between 1.19 and 5.17. The magnetization saturation was at 250–300 mT, and the coercive force ranged from 24 to 41 mT in all the samples. The results of the thermomagnetic study reveal the Curie temperatures between 560 °C and 580 °C, indicating the presence of magnetite. The observed principal AMS axes show mainly two types of magnetic fabrics. The first one shows the maximum susceptibility axes (K1) horizontal to sub-horizontal, and the minimum susceptibility axes (K3) plot near the pole. The second fabric describes that the minimum susceptibility axes (K3) show intermediate to vertical and the maximum susceptibility axes (K1) plot near the horizontal to sub-horizontal. AMS studies reveal that Nagercoil charnockites formed during the late-stage metamorphic event, magma flow (magnetic grains aligned) was sub-horizontal to horizontal, and the magnetic fabric grains are from prolate to oblate in shape.

Detrital zircon geochronology and provenance of the Proterozoic quartz-rich metasediments of the Mazowsze domain: source areas and regional correlation

Krzemiński Leszek, Krzemińska Ewa, Wiszniewska Janina

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

2019

nr 474

59--72

Drilling at Mońki IG 2 and Zabiele IG 1 in the Mazowsze domain has intersected mature quartz-rich metasedimentary rocks belonging to the basement of NE Poland, described so far as a Biebrza complex. The geochemical composition of these rocks is charac¬teristic of a passive margin. The subarkose–quartz arenite underwent low-T metamorphism, but preserved textures typical for the fluvial sediments. The detrital material in range 1.68–2.11 Ga was provided from surrounding late Paleoproterozoic margins of the Fennoscandia and Sarmatia. The maximum depositional age probably did not exceed 1.6 Ga. A previously suggested correlation with Mesoproterozoic molasse-type deposits of the Jotnian formation has not been confirmed. It seems more likely that the sediments formed after Fennoscandia-Sarmatia collision (i.e. termination of Svecofennian orogeny) but before denudation of the Mesoproterozoic Mazury AMCG intrusions.

W otworach wiertniczych Mońki IG 2 i Zabiele IG 1 na obszarze domeny mazowieckiej rozpoznano dojrzałe, bogate w kwarc skały metaosadowe. Należą one do podłoża krystalicznego północno-wschodniej Polski i były opisywane dotychczas jako kompleks biebrzański. Skład geochemiczny tych skał jest charakterystyczny dla krawędzi pasywnej. Skały sklasyfikowane jako arenity kwarcowe i subarkozy uległy metamorfizmowi niskotemperaturowemu, zachowując jednak struktury typowe dla osadów rzecznych. Materiał detrytyczny o wieku 1,68–2,11 mld lat pochodził z erozji paleoproterozoicznych skał na krawędziach Fennoskandii i Sarmacji. Maksymalny wiek depozycji materiału okruchowego prawdopodobnie nie przekraczał 1,6 mld lat. Sugerowana wcześniej korelacja z osadami molasowymi mezoproterozoicznej formacji jotnickiej nie została potwierdzona. Bardziej prawdopodobne wydaje się, że osady powstały po kolizji Fennoskandii z Sarmacją (wygasanie orogenezy swekofeńskiej), a przed denudacją mezoproterozoicznych intruzji AMCG obszaru Mazur.