W pracy przedstawiono wyniki badań eksperymentalnych dla kompozytów, utworzonych w wyniku wbudowania nowych pochodnych chromoforów pirazolochinoliny (PQF) w matryce polimerowe różnego składu i różnej polarności. Ustalono wpływ polarności zastosowanych matryc polimerowych oraz stężenia chromoforów na zwiększenie wartości maksymalnego współczynnika absorpcji optycznej. Otrzymano zwężenie szerokości emisyjnej linii spektralnej o około 40 i 50 nm, w przypadku chromoforów pirazolochinoliny wbudowanych w bardziej polarne matryce polimerowe, takie jak polistyren (PS) czy poliwęglan (PC), w stosunku do matrycy poli(metakrylanu metylu) (PMMA). Fakt ten związany jest z oddziaływaniem dipol-dipol pomiędzy chromoforem PQF a zastosowaną matrycą polimerową. Dla chromoforów (o stężeniu optymalnym: 0,2 % w/w) wprowadzonych do matrycy PMMA z pomiarów zaniku fotoluminescencji wyznaczono czas relaksacji wynoszący 17,8 ns.
EN
This work covers experimental research on composites formed by incorporation of new chromophores - pyrazoloquinoline derivatives- into polymer matrices differing in composition and polarity. Influence of matrix polarity and chromophore concentration on maximum optical absorption coefficient was established. Emission spectral line narrowing by 40 to 50 nm was observed in the case of polystyrene (PS) and polycarbonate (PC) matrices with respect to poly(methyl methacrylate) (PMMA). This difference is attributed to dipole-dipole interactions between the PQF chromophore and the polymer matrix. Relaxation time of 17,8 ns was estimated from luminescence decay experiment for a composite containing 0,2 % w/w of chromophore in PMMA matrix.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.