Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: PN EN ISO 6946:1999

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Ostrożnie z niestacjonarnymi badaniami przewodności cieplnej!

Pogorzelski J.

Prace Instytutu Techniki Budowlanej

2000

R. 29, nr 1

38-52

Istnieje wiele metod badania przewodności cieplnej tworzyw, w tym materiałów budowlanych. Można je najogólniej podzielić na metody stacjonarne i niestacjonarne. W metodach stacjonarnych współczynnik przewodzenia ciepła wyznacza się bezpośrednio z prawa Fouriera, ze wzorów o prostej budowie, natomiast konstrukcja przyrządu ma zapewnić dotrzymanie założonych warunków brzegowych. Wyłącznie metody stacjonarne są przedmiotem normalizacji międzynarodowej i istnieją procedury weryfikacji poprawności wyników badań. W metodach niestacjonarnych, opartych na szczególnych rozwiązaniach równania Fouriera, przeważnie wyznacza się tzw. współczynnik wyrównywania temperatury a, a współczynnik przewodzenia ciepła wyznacza się w sposób pośredni z określonej wartości a oraz dodatkowych oznaczeń ciepła właściwego i gęstości. Metody te są oparte na wzorach o mniej oczywistej budowie i trudniejszych do kontroli, stawiają więc wyższe wymagania kwalifikacjom osób prowadzących badania, czego nie wszyscy są świadomi. Między innymi z tej przyczyny dokładność oznaczenia przewodności cieplnej metodą bezpośrednią i pośrednią mogą różnić się znacznie. W artykule porównano wyniki badań właściwości cieplnych kilku materiałów różnymi metodami, ze zwróceniem uwagi na potrzebę zachowania ostrożności przy korzystaniu z metod mniej sprawdzonych.