In old and modern interiors, particular attention is focused on the air quality as one of major determinants of the well-being of occupants. Exposure to microbiological contaminants in such close indoor space may be associated with the occurrence of various adverse health outcomes in the exposed individuals. Because the size of inhaled particles determines their place of deposition in the human airways and the associated adverse health outcomes, a detailed characteristic of airborne microbial components carried on fine dust particles in office buildings is needed. The aim of this study was to determine the concentrations of endotoxins, (1-3)-β-D-glucans and culturable microorganisms in coarse, fine and aerosol fractions collected in two office buildings in Warsaw. The concentrations of particulate aerosol were measured using Sioutas impactors in PM1, PM2.5, and PM2.5-10. Kinetic-QCL LAL and Glucatell assays were used to detect endotoxin and (1-3)-β-D-glucan concentrations, respectively. The bioaerosol samples were taken using six-stage Andersen impactor as coarse (> 7-2.1µm) and fine (< 2.1µm) fractions, as well. The mean concentrations of particulate aerosol, endotoxins and (1-3)-β-D-glucans in all studied offices were: in PM1 – 6 μg/m3, 4 EU/m3 and 5 ng/m3; in PM2.5 – 11 μg/m3, 6 EU/m3 and 10 ng/m3; and PM10-2.5 – 3.5 μg/m3, 2 EU/m3 and 2.5 ng/m3, respectively. The concentrations of endotoxins and (1-3)-β-glucans in PM2.5 were significantly higher than in PM10-2.5 (p < 0.01 and p < 0.001, respectively) and accounted for 71% and 84% of their total load in PM10. The airborne bacteria occurred mostly in fine fraction (average 3.9 · 102 CFU/m3, p < 0.01), while fungi in coarse fraction of aerosol (5.6 · 101 CFU/m3). The concentrations of endotoxins showed a positive correlation with PM1 (r = 0.61, p < 0.05) and PM2.5 levels (r = 0.76, p < 0.05) as well as with Gram-negative rods in fine fraction (r = 0.75, p < 0.05). The concentrations of (1-3)-β-D-glucans showed positive correlation with PM2.5 (r = 0.54, p < 0.05) and fungi in fine fraction (r = 0.59, p < 0.05). This study demonstrated that endotoxins and (1-3)-β-D-glucans are associated mostly with fine fraction of aerosol particles. Such particles can penetrate the lower parts of the human respiratory system posing a health risk for exposed people. The main source of endotoxins in the offices were Gram-negative rods. The sources of (1-3)-β-D-glucans were probably both fungal conidia and their fragments of aerodynamic diameters <2.1 μm. The noted concentrations of endotoxins and microorganism were within the range normally observed in this type of facilities. Nevertheless, constant monitoring of the hygienic condition is suggested, including regular cleaning and replacement of air filters in the air-conditioning system.
PL
Zarówno w starych, jak i nowoczesnych wnętrzach budynków biurowych szczególną uwagę zwraca się na jakość powietrza, która jest wyznacznikiem dobrostanu mieszkańców. Narażenie na zanieczyszczenia mikrobiologiczne w takich zamkniętych pomieszczeniach może być związane z pojawianiem się różnych niekorzystnych efektów zdrowotnych u narażonych osób. Ponieważ wielkość wdychanych cząstek determinujeich miejsce osadzania w drogach oddechowych człowieka i związane z tym problemy zdrowotne, potrzebna jest szczegółowa charakterystyka frakcji cząstek pyłowych transportujących cząstki pochodzenia mikrobiologicznego w budynkach biurowych. Celem niniejszego badania było poznanie zakresów stężeń endotoksyn, (1-3)-β-D-glukanów i mikroorganizmów w drobnej i grubej frakcji aerozolu ziarnistego w dwóch budynkach biurowych w Warszawie. Stężenia aerozolu ziarnistego zmierzono przy użyciu impaktorów Sioutas we frakcjach PM1, PM2.5 i PM2.5-10. Testy Kinetic-QCL LAL i Glucatell zastosowano odpowiednio do detekcji endotoksyn i β-D-glukanów. Próbki biaerozolu pobrano przy użyciu sześcio-stopniowego impaktora Andersena we frakcji gruboziarnistej (> 7-2,1 μm) i drobnej (< 2,1 μm). Średnie stężenia aerozolu ziarnistego, endotoksyn i β-D-glukanów w wszystkich badanych biurach wynosiły odpowiednio: w PM1 – 6 μg/m3, 4 JE/m3 i 5 ng/m3; w PM2.5 – 11 μg/m3, 6 JE/m3 i 10 ng/m3 i w PM10-2.5 – 3.5 μg/m33, 2 JE/m3 i 2.5 ng/m3. Stężenia endotoksyn i β-D-glukanów w PM2.5 były znacznie wyższe niż w PM10-2.5 (odpowiednio p < 0.01 i p < 0.001) i stanowiły 71% i 84% frakcji PM10. W badanych pomieszczeniach, bakterie występowały głównie w drobnej frakcji aerozolu (3.9·102 JTK/m3, p < 0.01), podczas gdy grzyby izolowano najczęściej z frakcji gruboziarnistej aerozolu (5.6·101 JTK/m3). Stwierdzono pozytywną korelację pomiędzy stężeniami endotoksyn a stężeniami pyłu PM1 (r = 0.61, p < 0.05) i PM2.5 (r = 0.76, p < 0.05), jak również Gram-ujemnymi pałeczkami (r = 0.75, p < 0.05). Stężenia β-D-glucans wykazały korelację z PM2.5 (r = 0.54, p < 0.05) oraz grzybami w drobnej frakcji (r = 0.59, p < 0.05). Niniejsze badania wykazały, że głównym nośnikiem endotoksyn i (1-3)-β-Dglukanów w pomieszczeniach biurowych były drobne frakcje aerozolu ziarnistego. Cząstki te mogą przenikać do dolnych dróg oddechowych powodując niekorzystne skutki zdrowotne u narażonych osób. Stwierdzono, że głównym źródłem endotoksyn były Gram-ujemne pałeczniki. Źródłami (1-3)-β-D-glukanów były głównie fragmenty strzępek grzybni (lub spor) o aerodynamicznych średnicach <2,1 μm. Odnotowane stężenia endotoksyn i mikroorganizmów w biurach mieściły się w zakresie normalnie obserwowanym w tego typu obiektach. Niemniej jednak sugerowane jest stałe monitorowanie stanu higienicznego tych pomieszczeń, w tym regularne czyszczenie i wymienianie filtrów powietrza w instalacji klimatyzacyjnej.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Concentrations and elemental composition of fine (PM2.5) and coarse (PM2.5-10) ambient particles, at two sampling points located at the same urban background sites, were investigated. The points were 20 m distant from each other and at various heights (2 and 6 m) above the ground. A dichotomous sampler, equipped with a virtual impactor, and a cascade impactor were used to sample the dust. An X-ray fluorescence spectrometer was used in the elemental analyses. The investigations revealed heterogeneity of the spatial distribution and the elemental composition of suspended dust at the investigated urban background site. Coarse dust, whose concentration at 2.0 m above the ground was affected by secondary emission from roads, soil and other local low-level sources in some periods, appeared more heterogeneous.
PL
Celem pracy było zbadanie stężeń i składu pierwiastkowego pyłu drobnego (PM2,5) i grubego (PM2,5-10) w dwóch punktach wybranych w obszarze tła miejskiego w Zabrzu. Punkty były w zlokalizowane w odległości 20 m od siebie na różnych wysokościach (2 i 6 m). Do pobierania próbek pyłu wykorzystano dwukanałowy pobornik z impaktorem wirtualnym i impaktor kaskadowy. Badania składu pierwiastkowego przeprowadzono wykorzystując spektrometr fluorescencji rentgenowskiej. Badania wykazały heterogeniczność w rozkładzie przestrzennym i składzie pierwiastkowym pyłu zawieszonego w punkcie tła miejskiego. Wniosek ten dotyczy przede wszystkim frakcji cząstek grubych, których, jak wykazano w pracy, imisję w pewnych okresach, na wysokości 2 m, kształtuje wtórna emisja pyłu drogowego, glebowego i inne lokalne "niskopoziomowe" źródła pyłu.
The paper presents results of application of the X-ray photoelectron spectroscopy (XPS) to investigations of external layer of particles of PM1, PMI-2.5, PM2.5-10, the three fractions of suspended dust. The dust was sampled with the use of a Dekati PM-10 impactor within premises of the Institute of Environmental Engineering of the Polish Academy of Sciences in Zabrze, and physicochemical analyzed in the Institute of Physics of the University of Silesia. Carbon was shown to be the chief component of the investigated dust particles. Its relative content in particle surface grows with decreasing aerodynamic diameter of particles.
PL
W pracy przedstawiono wyniki zastosowania metody spektroskopii fotoelektronów wzbudzanych promieniami rentgenowskimi (XPS) do badania składu zewnętrznej warstwy pyłu zawieszonego rozdzielonego na frakcje PM1; PMl-2,5; PM2.5-10. Próby pyłu pobrano impaktorem Dekati PM-10 na terenie Instytutu Podstaw Inżynierii Środowiska Polskiej Akademii Nauk w Zabrzu, a badania fizykochemiczne przeprowadzono w Instytucie Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Śląskiego. Badania XPS wykazały, że węgiel był głównym komponentem badanych cząstek aerozolu, a jego względna zawartość w powierzchniowej warstwie wzrasta wraz ze zmniejszaniem się rozmiaru cząstki.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.