Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Analysis of the possibility of using plastic post-production waste in construction

Grygo Robert, Bujnarowski Kevin, Prusiel Jolanta Anna

Ekonomia i Środowisko

|

2022

|

nr 2

241--256

EN

This paper presents the possibility of managing plastic post-production waste, i.e. ordinary and heat-shrinkable film, in the construction sector. For this purpose, two types of lightweight 16 mm aggregate were produced from plastics using proprietary technology (i.e. polyethylene terephthalate (PET) and PET/PVC/OPS (MIX) mixtures). The raw material was sourced from postproduction waste generated during the production of film labels. The results of the experimental testing of aggregate properties (bulk density, grain density, absorbability, compressive strength) are presented, the aggregate being sourced from recycled plastics. This paper presents the physical and mechanical properties of the plastic, as well as other popular lightweight aggregates (Certyd and Kermazyt) used in construction. In addition, the financial efficiency of lightweight aggregate production from the byproducts of plastic label production was analysed. The economic analysis has shown that the use of plastic waste for the production of lightweight aggregate is rational, not only in terms of environmental protection but also the financial benefits to companies that generate significant amounts of plastic waste.

PL

W artykule przedstawiono możliwość zagospodarowania plastikowych odpadów poprodukcyjnych, tj. folii zwykłej oraz termokurczliwej, w sektorze budowlanym. W tym celu wyprodukowano według własnej technologii dwa rodzaje kruszywa lekkiego o frakcji 16 mm z tworzyw sztucznych, tj. politereftalan etylenu (PET) oraz mieszanki tworzyw PET/PVC/OPS (MIX). Surowiec pochodził z odpadów poprodukcyjnych wytwarzanych podczas produkcji etykiet w postaci folii. Omówiono wyniki badań doświadczalnych właściwości kruszyw z recyklingu tworzywa sztucznego (gęstość nasypowa, gęstość ziarn, nasiąkliwość, wytrzymałość na miażdżenie). W artykule porównano właściwości fizyczne i mechaniczne wytworzonych kruszyw sztucznych i znanych kruszyw lekkich (Certyd i Keramzyt) stosowanych w budownictwie. Ponadto przeanalizowano efektywność finansową produkcji kruszywa lekkiego z surowców ubocznych produkcji etykiet plastikowych. Analiza ekonomiczna wykazała, że wykorzystanie odpadów z tworzyw sztucznych do produkcji kruszywa lekkiego jest racjonalne nie tylko ze względu na ochronę środowiska, ale również przynosi korzyści finansowe dla firm wytwarzających znaczne ilości odpadów plastikowych.

2

Long-Term Chemical Resistance of Ecological Epoxy Polymer Composites

Dębska B., Lichołai L.

Journal of Ecological Engineering

|

2018

|

Vol. 19, nr 2

204--212

EN

Resin concretes belong to a small group of building materials which, besides high strength parameters, also have a very good chemical resistance. This is confirmed by the studies carried out by various research institutions around the world. However, there is little data on the behaviour of composite resin exposed to corrosive solutions for an extended period of time. This article presents the results of the research on weight changes in samples of epoxy mortar modified with poly(ethylene terephthalate) glycolysates, immersed for 5 years in four different aggressive media i.e. 10% aqueous solutions of sulphuric and nitric acids, sodium hydroxide, and sodium chloride. The actual average weight changes obtained were compared with the data calculated on the basis of the regression functions fitted to the data recorded after 3.5 years of exposure. This allowed verification of the model selection correctness and evaluation of the effectiveness of the fitted regression curve. In the case of aqueous sodium hydroxide and sodium chloride solutions, it can be assumed that the logarithmic model describes weight changes well. It was observed that the weight of the samples exposed to NaCl solutions and NaOH stabilizes over prolonged monitoring time and reaches a plateau. However, the weight changes in mortar samples immersed for 5 years in aqueous solution of sulphuric and nitric acids quite significantly differ from the data calculated on the basis of the trend line fitted to the results of the tests carried out after 3.5 years of exposure. It seems that the better solution in this case is the selection of an exponential model. In addition, placing the logarithmic trendlines for all corrosive media together on a chart allows to note which of the solutions is the most aggressive. It was found that after 5 years of immersion in aqueous solutions of acids, mortar samples became brittle, and the observation of their fractures confirmed the weakness of the connection on the resin/aggregate phase boundary. Changes in the appearance of the samples were also noted, namely the surface of samples submerged in a solution of nitric acid strongly yellowed, and those treated with sulphuric acid were tarnished.

3

Polyols from recycled poly(ethylene terephthalate) flakes and rapeseed oil for polyurethane foams

Paberza A., Fridrihsone-Girone A., Abolins A., Cabulis U.

Polimery

|

2015

|

T. 60, nr 9

572--578

EN

Bio/recycled polyols from rapeseed oil (RO) and poly(ethylene terephthalate) (PET) were prepared using a continuous, two-step synthesis method. The bio/recycled polyol properties were compared to RO and commercially available PET based polyols. Rigid polyurethane foams with a unified apparent density of 40—45 kg/m3 were prepared from these polyols. The thermal conductivity, thermal properties, water absorption and mechanical properties of foams were tested. The results indicated that the RO/PET polyols can be successfully used for preparing polyurethane foams as energy efficient thermal insulation material.

PL

Otrzymano biorecyklowane poliole z oleju rzepakowego i poli(tereftalanu etylenu), na drodze ciągłej dwuetapowej syntezy. Porównano ich właściwości z właściwościami poliolu uzyskanego z oleju rzepakowego i dostępnego w handlu poliolu na bazie poli(tereftalanu etylenu). Z syntetyzowanych polioli wytworzono sztywne pianki poliuretanowe o gęstości pozornej w zakresie 40—45 kg/m3 . Oznaczono przewodność cieplną, właściwości termiczne, chłonność wody oraz właściwości mechaniczne otrzymanych pianek. Uzyskane wyniki wskazują, że poliole zsyntetyzowane z oleju rzepakowego i poli(tereftalanu etylenu) mogą być stosowane do produkcji pianek poliuretanowych przeznaczonych do celów termoizolacyjnych.

4

Badania nad wykorzystaniem modyfikowanych żywic epoksydowych jako głównego składnika klejów stosowanych w budownictwie

Dębska B., Lichołai L.

Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury / Journal of Civil Engineering, Environment and Architecture

|

2014

|

z. 61, nr 3/II

113--120

PL

Swoiste właściwości żywic epoksydowych umożliwiają zaliczenie tych polimerów do grupy najlepszych materiałów klejowych. O wyższości klejów epoksydowych decyduje m.in. ich doskonała przyczepność do łączonych powierzchni oraz bardzo dobra odporność chemiczna. Ich stosowanie jest ułatwione poprzez możliwość prowadzenia procesu utwardzania z zastosowaniem jedynie nacisku zapewniającego dokładne przyleganie powierzchni łączonych. Złącze epoksydowe może niekiedy zastąpić takie sposoby łączenia, jak nitowanie lub spawanie. Fakt ten jest szczególnie ważny w tych zastosowaniach, gdzie wymagana jest duża gładkość powierzchni. Istotna jest także możliwość łączenia ze sobą rożnych materiałów np. metali, szkła, ceramiki, betonu, tworzyw sztucznych oraz gumy. Modyfikowane kleje epoksydowe o zwiększonej elastyczności stanowią doskonałe rozwiązanie w przypadku różnic we współczynnikach rozszerzalności materiałów łączonych i utwardzonej żywicy. W pracy opisano przeprowadzone badania żywicy epoksydowej Epidian 5 oraz kompozycji tej samej żywicy częściowo zastąpionej przez glikolizat odpadowego poli(tereftalanu etylenu) (PET). Porównano wybrane właściwości otrzymanych kompozycji, pod kątem możliwości ich aplikacji jako głównego składnika klejów budowlanych. Wykazano, że zaproponowana kompozycja epoksydowa odznacza się korzystnymi właściwościami mechanicznymi, a jednocześnie zastosowany modyfikator pełni rolę substancji poprawiającej elastyczność spoiny klejowej. Dodatkowo, modyfikator obniża koszty produkcji klejów, które postrzegane są za stosunkowo drogie. Wykorzystanie materiałów pochodzących z recyklingu (odpadowy PET) jako modyfikatorów klejów epoksydowych stwarza możliwości udoskonalenia cech technicznych tych materiałów, dając jednocześnie znaczące korzyści środowiskowe.

EN

The unique properties of epoxy resins allow rating these polymers among the best gluing materials. Their superiority results, among other things, from their perfect adhesion to surfaces to be glued and their good chemical resistance. Their use is made easier by the possibility of carrying out the curing process only by applying pressure ensuring tight fitting of the glued surfaces. An epoxy joint can sometimes replace such joining methods as riveting or welding. This seems to be particularly important where great surface smoothness is required. The possibility of joining together different materials, e.g. metals, glass, ceramics, concrete, plastics and rubber is also essential. Modified epoxy adhesives of increased elasticity are a perfect solution in the case of expansion coefficient differences of joined materials and cured resin. The paper describes the research on Epidian 5 epoxy resin and a compound of the same resin partially replaced by the glycolisate of waste poly(ethylene terephthalate)(PET). Chosen properties of the compounds obtained were compared with a view to their application as the main component of adhesives used in building industry. It was demonstrated that the recommended epoxy compound shows good mechanical properties and at the same time the modifier that was applied works as a substance upgrading the elasticity of the adhesive joint. Additionally, the modifier reduces the production cost of the adhesives which are thought to be relatively expensive. The use of materials from recycling (waste PET) as epoxy adhesive modifiers creates a chance to improve the technical properties of adhesives and is at the same time beneficial to the environment.

5

Wpływ dodatku odpadowego PET na wytrzymałość zapraw żywicznych

Dębska B., Lichołai L.

Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Budownictwo i Inżynieria Środowiska

|

2010

|

z.57[271], nr 4

119-126

PL

Opisano sposób otrzymywania i wybrane właściwości zapraw epoksydowych modyfikowanych glikolizatami odpadowego PET. Badania przeprowadzono w oparciu o plan eksperymentu wygenerowany za pomocą modułu Planowanie Doświadczeń programu STATISTICA. Dodatek modyfikatora spowodował poprawę wytrzymałości na zginanie i ściskanie wszystkich wykonanych próbek zapraw i obniżył koszt ich produkcji.

EN

The thesis presents methods of obtaining, as well as selected properties of epoxy mortars. The study was conducted on the basis of the plan of the experiment generated by the module of STATISTICA Design of Experiments. Modifier additive improvements resulted in bending strength and compressive strength of all samples made mortars and lowered their cost of production.

6

Możliwość wytwarzania węgli aktywnych z odpadów poli(tereftalanu etylenu)

Świątkowski A., Padee A.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2007

|

Vol. 14, nr S2

185-198

PL

Poli(tereftalan etylenu) (PET) stal się jednym z głównych poużytkowych odpadów polimerowych. Pozbywanie się tego odpadu (głównie w postaci butelek) o małej biodegradowalności stanowi poważne wyzwanie dla krajów uprzemysłowionych. Najbardziej powszechne drogi eliminacji odpadowego PET to spalanie z odzyskiem ciepła lub rzadziej recykling. W niniejszej pracy przedstawione jest otrzymywanie z odpadów PET porowatego materiału węglowego o dużej wartości i dyskutowane jako alternatywa dla recyklingu chemicznego. Rozpatrzane są: produkty węglowe otrzymywane przez pirolizę i następnie aktywację odpadów PET, ich opis i zakres potencjalnych zastosowań produktów finalnych. Brany .jest pod uwagę wpływ warunków preparowania (temperatura, czas i rodzaj czynnika aktywującego) na strukturę mikroporowatą i właściwości sorpcyjne wytwarzanych węgli aktywnych.

EN

Poly(ethylene terephtalate) (PET) has become one of the major post-consumer plastic waste. The disposal of this waste (mainly in the form of bottles) with its low bio-degradability represents a serious challenge for industrial countries. The most common ways to eliminate PET waste are incineration with energy recovery or, less often, recycling. In this paper, the obtention of a high value porous carbon material from PET waste is presented and discussed as an alternative to chemical recycling. The carbon products obtained from pyrolysis and subsequent activation of PET waste, their characterization and the field of the potential applications of the final products are considered. The influence of the preparation conditions (temperature, time and activating agent) on microporous structure and sorption properties of the resulting activated carbons is taking into account.

7

Glycolysis of PET Waste and the Use of Glycolysis Products in the Synthesis of Degradable Co-polyesters

Grzebieniak K., Wesołowski J.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2004

|

Vol. 12, no. 2 (46)

19--22

EN

We present the results of investigations into the utilisation of polymeric waste arising in the manufacture of polyester fibres. Polyethylene terephthalate waste of various molecular weights (Mν≅ 13500 and 18000) was glycolysed under different conditions including varying the PET/EG proportion, temperature and time. The glycolysis products (PGs) were estimated (the melting temperature, oligomer- and monomer content were assessed). The PGs, obtained under different conditions, with different contents of oligomers (about 50 and 70%), were used as raw materials in the synthesis of degradable polyesters of ethylene terephthalate (ET) and L-lactic acid (LA). The ET/LA polymers obtained were characterised by values above 65 cm3/g of the reduced viscosity, a melting temperature below 192°C and good melt stability at 260°C. In the study it was demonstrated that the PGs of clean PET wastes can be directly used in the synthesis of high-molecular degradable ET/LA co-polyesters with good processing properties.

PL

Przedstawiono wyniki badań nad utylizacją polimerowych odpadów, powstających podczas wytwarzania włókien poliestrowych. Przeprowadzono glikolizę odpadów PET o różnym ciężarze cząsteczkowym (Mv ok. 13500 i 18000) w różnych warunkach (zmienny stosunek ilościowy PET/EG, temperatura i czas) i scharakteryzowano uzyskane produkty glikolizy, takie jak temperatura topnienia, zawartość oligomerów i monomeru. Glikolizaty otrzymane w wybranych warunkach, zawierające różne ilości oligomerów (ok 50 i ok. 70% wag.) użyto jako surowiec w syntezie degradowalnych kopoliestrów etylenotereftalanu i kwasu L-mlekowego. Otrzymane kopolimery ET/LA charakteryzowały się lepkością zredukowaną powyżej 65 cm3/g, temperaturą topnienia poniżej 192°C i dobrą stabilnością w stanie stopionym w 260°C. Wyniki badań wykazały, że produkty glikolizy czystych odpadów PET mogą być bezpośrednio wykorzystane do otrzymywania wielkocząsteczkowych, degradowalnych kopoliestrów ET/LA o dobrych cechach przerobowych.