Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

The Ordovician-Silurian boundary beds between Saaremaa and Gotland, Baltic Sea, based on high resolution seismic data

Tuuling I., Flodén T.

Geological Quarterly

|

2007

|

Vol. 51, No 3

217-229

EN

New seismic profiles have been used to revise earlier interpretations of the Ordovician-Silurian bound ary beds be tween Saaremaa and Gotland. Atrans-Baltic reflector with erosional fea ures (S2) above the erosional Ordo vician-Silurian boundary reflector (S1) correlates with the bound ary between the Raikküla and Adavere stages. The sporadic reflector or2 below the S1 reflector off shore from Gotland represents the erosional boundary between the Pirgu and Porkuni stages. Three stratigraphic gaps occur in the Ordovician-Silurian boundary beds off shore from Gotland. The amount of eroded rocks between the Pirgu and Porkuni stages, the Ordovician and Silurian systems and the Raikküla and Adavere stages can change rapidly. Consequently, the thick ness and stratigraphy of the Ordovician-Silurian boundary beds around Gotland can change considerably across short distances. The O4-5-S1 unit off shore from Gotland, including carbonate build ups and erosional incisions infilled with Porkuni strata, belongs facially to the transi ional belt between the Estonian Shelf and the Livonian Tongue. The thick ness changes in the S1-S2 unit (Juuru and Raikküla stages) indicate an extensive subma rine erosional channel, streching from north of Estonia across the Baltic Sea and central Gotland, which developed in the Baltic Basin along a shelf to deep-basin transect dur ng Llandovery time.

2

Stratygrafia osadów pogranicza ordowiku i syluru północno-wschodniej Polski i ich korelacja ze stratotypowymi profilami Estonii

Modliński Z., Nolvak J., Szymański B.

Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego

|

2007

|

nr 427

61-78

PL

Seria osadów pogranicza ordowiku i syluru w profilach otworów wiertniczych Widowo IG 1 (głęb. 700,0-730,0 m) i Prabuty IG 1 (głęb. 3348,0-3372,0 m) zawiera urozmaicony taksonomicznie i bogaty ilościowo zespół Chitinozoa. Zidentyfikowano okazy 57 taksonów, w tym 48 w randze gatunku i podgatunku, dokumentujących odpowiedniki 6 standardowych poziomów i dwóch podpoziomów regionalnej skali bałtoskańskiej. Są to następujące poziomy i podpoziomy (od najstarszego): w ordowiku -(fungiformis) = spinifera z podpoziomami angusta i reticulifera, bergstroemi; w sylurze - longicollis, margaritana, proboscifera oraz mamilla. Znaczny stopień kondensacji osadów i niedostatecznie urozmaicony skład taksonomiczny zespołów Chitinozoa w interwale 706,0-708,3 m profilu Widowo IG 1 uniemożliwia wyróżnienie odpowiedników poziomów acuminata i banwyensis, a tym samym niemożliwe jest rozgraniczenie poziomów proboscifera i margiritana. Identyfikacja odpowiedników standardowych poziomów i podpoziomów Chitinozoa regionalnego podziału bałtoskańskiego pozwala na jednoznaczne i precyzyjne korelacje sekwencji węglanowo-klastycznej z pogranicza ordowiku i syluru profilów Widowo IG 1 i Prabuty IG 1 z równowiekowymi sekwencjami obszarów sąsiednich: Polski (otw.: Kętrzyn IG 1, Proniewicze IG 1, Klewno 1), Estonii (otw.: Rapla 1, Tartu (453), Taga-Roostoja (25A), Ruhnu, Mehikoorma (421), Viljandi) oraz zachodniego WołynianaUkrainie (otw. Kowel 1 - nr 5415).

EN

The carbonate-silicoclastic sequence at the Ordovician and Silurian boundary in the Widowo IG 1 (depth 700.0-730.0 m) and Prabuty IG 1 (depth 3348.0-3372.0 m) boreholes contains a diversified and abundant Chitinozoa assemblage. A total of 57 taxa were identified (48 of them to the species and subspecies rank) which document 6 standard zones of the regional Baltoscandian scale. These are the following zones and subzones: in the Ordovician -(fungiformis) = spinifera Zone, including angusta and reticulifera subzones, bergstroemi; in the Silurian - longicollis, margaritana, proboscifera and mamilla zones. The chitinozoan zones of margaritana and proboscifera from the Widowo IG 1 borehole (depth 706.0-708.3 m) could not be identified. It was also impossible to distinguish the acuminata and banwyensis zones due to very strong condensation of the succession. The determination of extent and boundaries as well as the position of the zones and subzones within the section enables precise correlation of the Ordovician and Silurian carbonate-silicoclastic sequence from the Widowo IG 1 and Prabuty IG 1 boreholes with the isochronous sections in the adjacent areas of Poland (Kętrzyn IG 1, Proniewicze IG 1, and Klewno 1 boreholes), Estonia (Rapla 1, Tartu (453), Taga-Roostoja (25A), Ruhnu, Mehikoorma (42I) and Viljandi boreholes) and western Volhynia of Ukraine (Kowel 1 borehole - no 5415).

3

Granica ordowik/sylur - poziomy graptolitowe a chronostratygrafia : problemy i nowe koncepcje

Podhalańska T.

Przegląd Geologiczny

|

2003

|

Vol. 51, nr 11

942-946

PL

Przedmiotem pracy jest przedstawienie najnowszych poglądów dotyczących ustalenia granic jednostek biostratygraficznych (poziomów graptolitowych) w interwale granicznym ordowik/sylur jak również problemów związanych z określeniem na ich podstawie granic jednostek chronostratygraficznych. Rewizja schematu stratygraficznego w standardowym profilu Dob's Linn (Szkocja) oraz nowe dane stratygraficzne uzyskiwane ostatnio na podstawie analizy profilów O/S w Chinach stały się podstawą rewizji granicy ordowik/sylur, w myśl której poziom acuminatus proponuje się podzielić na ascensus i acuminatus, gdzie spąg poziomu ascensus wyznacza pierwsze pojawienie się A. ascensus i P. praematurus . Dolna granica poziomu ascensus wyznaczałaby więc spąg rhuddanu i spąg syluru. Dane te są porównywane z najnowszymi wynikami badań autorki dotyczącymi granicy ordowiku i syluru w północnej Polsce (wyniesienie Łeby) i synklinie bardziańskiej.

EN

Despite continuous study and considerably discussion a number of essential problems concerning the Ordovician/Siln rian boundary and its stratotype have been lately raised and the new ideas relevant to the Ordovician/Silurian transition continue to hv expressed. The new data from well preserved and rich in fauna Chinas 'profiles as well as restudy of the Dob 's Linn (Scotland) standard profile caused that a revision to the biostratigraphic definition of the O/S boundary is proposed. According to the newest suggestion the basal of the Silurian is the Akidograptus ascensus Zone which is overlain by the acuminatus Zone. These data are compared with the essential results of the recently investigated profiles from the Łeba Elevation (northern Poland) and Holy Cross Mis.

4

Ordovician–Silurian boundary in the Bardo Syncline, Holy Cross Mountains, Poland—new data on fossil assemblages and sedimentary succession

Masiak M., Podhalańska T., Stempień-Sałek M.

Geological Quarterly

|

2003

|

Vol. 47, No 4

311-–330

EN

A gradual transition from sandy through silty to clayey strata occurs near the Ordovician–Silurian (O/S) boundary in the southern part of Holy Cross Mountains, in the Bardo Syncline. Three graptolite biozones are distinguished for the O/S boundary interval deposits: ?persculptus, ascensus-acuminatus and vesiculosus. The first, rare graptolites appear below “graptolitic shales” in the ?persculptus Biozone. The diversity of the assemblage increases in the next two biozones. An analysis of acritarch frequency shows a decrease of acritarch frequency at the O/S boundary and then a gradual increase in the lower part of the ascensus-acuminatus biozone with a maximum in the vesiculosus Biozone. The taxonomic diversity of the acritarch assemblage shows a similar trend although the maximum of acritarch frequency observed in the vesiculosus Biozone do not coincide the maximum of acritarch taxonomic diversity.