Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Neues Bauen

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

New color trends of the model Werkbund estates and Neues Bauen residential architecture during the Weimar Republic in Germany

Urbanik Jadwiga

Architectus

2021

Nr 4 (68)

129--140

The purpose of the article is to present the color trends of the Werkbund model housing estates (1927-1932) in the background of Neues Bauen residential architecture built under the urban construction program during the Weimar Republic in interwar Germany (1918-1932). After the World War I, despite the exhaustion of the country due to war, effort was made to build new housing estates, which later became a model for modern housing solutions. The task of the architects of that time was to show that industrialization was not synonymous with the loss of individuality. An excellent weapon in the fight for individuality of housing estates was color, which was used to distinguish new buildings from the surrounding grays of the old ones. The Weimar Republic period in Germany, displayed two distinct color trends "white architecture" and the "colorful city" ("Die farbige Stadt"). The most spectacular changes, aimed at giving German cities a new face, were initiated by Bruno Taut in Magdeburg and Berlin, Ernst May in Wrocław (former Breslau) and Frankfurt am Main, and Otto Haesler in Celle. The exhibition housing estates of the Werkbund, constructed from 1927 to 1932, were a review of the tendencies entering the housing construction of the interwar period. Today, the only way to discover the architect’s original concept following years of use and reconstruction of the houses (even those under conservation protection) is through stratigraphic studies of the paint coatings. These types of studies have been conducted in many model housing estates. This article is based on personal experience of the author who participated in the revalorization of Wrocław’s model housing estate Werkbund, where both color trends are clearly visible.

Celem artykułu jest przedstawienie trendów kolorystycznych propagowanych we wzorcowych osiedlach mieszkaniowych Werkbundu (1927-1932) na tle kolorystyki architektury mieszkaniowej nurtu Neues Bauen powstającej w ramach programów budownictwa miejskiego w okresie Republiki Weimarskiej w międzywojennych Niemczech (1918-1932). Po I wojnie światowej, mimo wyniszczenia kraju, podjęto trud budowy nowych osiedli, które później stały się wzorem dla nowoczesnych rozwiązań mieszkaniowych. Zadaniem ówczesnych architektów było pokazanie, że industrializacja nie jest równoznaczna z utratą indywidualności. Doskonałą bronią w walce o zróżnicowany charakter osiedli był kolor, którym odróżniano nowe budynki od otaczającej je szarości starych. Okres Republiki Weimarskiej w Niemczech charakteryzował się dwoma wyraźnymi trendami kolorystycznymi nazwanymi: „białą architekturą” i „kolorowym miastem” („Die farbige Stadt”). Najbardziej spektakularne zmiany, mające nadać niemieckim miastom nowe oblicze, zapoczątkowali Bruno Taut w Magdeburgu i Berlinie, Ernst May we Wrocławiu i Frankfurcie nad Menem oraz Otto Haesler w Celle. Wystawowe osiedla Werkbundu, budowane w latach 1927-1932, były przeglądem tendencji dotyczących budownictwa mieszkaniowego okresu międzywojennego. Dziś jedynym sposobem poznania oryginalnej koncepcji architekta po latach użytkowania i przebudowy domów (nawet tych objętych ochroną konserwatorską) są badania stratygraficzne powłok malarskich. Tego typu prace zostały przeprowadzone w wielu wzorcowych osiedlach mieszkaniowych. Artykuł opiera się na osobistych doświadczeniach autorki, która uczestniczyła w rewaloryzacji wrocławskiego wzorcowego osiedla Werkbundu, gdzie oba trendy kolorystyczne są wyraźnie widoczne.

Upper Silesian modernism and its interwar luxurious aspect

Nakonieczny R.

Architecture Civil Engineering Environment

2008

Vol. 1, no. 3

21-26

Four major periods may be distinguished in modernist architecture of Upper Silesia. 1. early stage (Jugendstil, expressionism) 2. mature phase (functionalism. Neues Bauen) 3. late stage (organic or angular trend within the sculpture style, brutalism and prefabricated standardisation) 4. return to the aesthetic patterns of radical modernism (neomodernism) Among many other outstanding examples of interwar functionalism, the second period showed also the so-called luxurious trend, denying the principles of radical modernism. It may be distinctively recognised in the architecture of public buildings, throughout both, Polish and German sides of Upper Silesia, separated then by the state border. The luxurious trend in residential estates was present only in Polish part of the region, mainly in Katowice - the capital of the autonomous Silesian district. The Germans focused mainly on social housing financed from the state funds, thus the luxurious features would appear absolutely irrelevant.

Modernizm w architekturze Górnego Śląska można podzielić na 4 podstawowe etapy: 1. wczesny (Jugendstil, ekspresjonizm) 2. dojrzały (funkcjonalizm, "Neues Bauen") 3. późny (nurt organiczny lub kanciasty w ramach stylu rzeźbiarskiego , brutalizm, standaryzacja wielkopłytowa) 4. powrotu ku estetyce radykalnego modernizmu (neomodernizm) W 2 etapie rozwoju tego stylu, wśród wielu wybitnych przykładów międzywojennego funkcjonalizmu zaznaczył się również tzw. nurt luksusowy, który przeczył zasadom radykalnego modernizmu. Szczególnie widoczny jest on w budowlach publicznych zarówno po polskiej jak i niemieckiej stronie Górnego Śląska, podzielonego wówczas granicą państwową. Nurt luksusowy w budownictwie mieszkaniowym występował wyłącznie w polskiej części regionu, głównie w Katowicach - stolicy autonomicznego województwa śląskiego. Niemiecka część rozwijała przede wszystkim socjalną zabudowę mieszkaniową, finansowaną ze środków państwowych, stąd nurt luksusowy w takim przypadku stał się całkowicie nieodpowiedni.