W poprzednim wydaniu „Zieleni Miejskiej”, w pierwszej części artykułu, zostały omówione początki prawnej ochrony przyrody na ziemiach polskich. Określono również rodzaje, typy i podtypy rezerwatów. Tym razem uwaga zostanie skierowana na charakterystykę rezerwatów znajdujących się na obszarach polskich miast.
Rezerwaty to obszarowe formy ochrony przyrody o różnym statusie ochronnym i różnych zasadach prowadzenia ochrony. Są terenami o szczególnych warunkach przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych, dlatego też powszechnie uważane są za najskuteczniejsze, obok parków narodowych, formy ochrony zasobów przyrody nieożywionej i ożywionej, a znajdują się także na obszarach miejskich i zurbanizowanych. Warto przyjrzeć się im bliżej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.