Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Architectus

1 Grodzka E.

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: Museum of Architecture in Wrocław

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

"Tomasz Mańkowski. Architecture is the most important thing". The exhibition at the Museum of Architecture in Wrocław

Architectus

2022

Nr 2 (70)

125--128

The subject of the review is the monographic exhibition entitled “Tomasz Mańkowski. Architecture is the most important thing”, which has been presented at the Museum of Architecture in Wrocław since June and is on up to October 2022. Tomasz Mańkowski (1926–2012), the main hero of the exhibition, was an architect, professor and lecturer at the Faculty of Architecture of the Cracow University of Technology. His professional activity, covering a period of over fifty years, focused on the issues of geometry and form, whereas in the structural and functional layer on prefabrication and housing. The exhibition presents the artist’s profile and his most important achievements, which were the result of independent or team work (including competition concepts from the period of the Gomułka Thaw, the Student Village of the Cracow University of Technology, a General Housing Program for Iraq, the Polish College in Przegorzały, the Village Children’s Hospital in Rajsko near Oświęcim, Radio Kraków). Tomasz Mańkowski’s architecture was presented against a broad background of social, political, and cultural events. The exhibition is distinguished not only by an interesting program concept which significantly contributes to the current state of knowledge about post-war architecture and urban planning, but also by an elegant arrangement.

Przedmiotem recenzji jest wystawa monograficzna zatytułowana „Tomasz Mańkowski. Architektura jest najważniejsza”, prezentowana od czerwca do października 2022 r. w Muzeum Architektury we Wrocławiu. Tomasz Mańkowski (1926–2012), główny bohater ekspozycji, był architektem, profesorem i wieloletnim wykładowcą Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Jego działalność zawodowa, obejmująca okres ponad pięćdziesięciu lat, skupiała się na zagadnieniach geometrii, formy, a w warstwie konstrukcyjno-funkcjonalnej – prefabrykacji i mieszkalnictwie. Na wystawie przedstawiono sylwetkę twórcy oraz jego najważniejsze dokonania, będące efektem pracy samodzielnej lub zespołowej (m.in.: koncepcje konkursowe z okresu odwilży gomułkowskiej, Miasteczko Studenckie Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, modelowy program mieszkalnictwa dla Iraku, Kolegium Polonijne w Przegorzałach, Wioskę Dziecięcą w Rajsku koło Oświęcimia, Radio Kraków). Architekturę Tomasza Mańkowskiego przedstawiono na szerokim tle społeczno-polityczno-kulturowym. Wystawę wyróżnia nie tylko interesująca koncepcja programowa, wnosząca istotny wkład w dotychczasowy stan wiedzy na temat architektury i urbanistyki powojennej, ale również elegancka aranżacja.

Zespół pobernardyński we Wrocławiu – historia przekształceń i powojenna odbudowa. Projekt skrzydła wschodniego z 1962 r. jako prekursorskie rozwiązanie konserwatorskie

Grodzka E.

Architectus

2016

Nr 1 (45)

7--18

Artykuł opisuje fazy odbudowy i adaptacji zespołu pobernardyńskiego we Wrocławiu na Muzeum Architektury w latach 1956–1974, prowadzonej przez Edmunda Małachowicza. Przedstawiono krótki rys historyczny oraz skrócony opis zniszczeń budowli po II wojnie światowej. Odbudowa zespołu klasztornego trwała blisko 18 lat. Z całego tego okresu wyodrębniono trzy fazy powstawania kompleksu. Dla każdej z nich wykazano związki z obowiązującymi wówczas tendencjami w polskiej praktyce konserwatorskiej oraz wskazano szczególnie interesujące rozwiązania projektowe. Opis każdego z etapów projektu wykonano na podstawie niepublikowanej dotąd dokumentacji archiwalnej.

The article describes the phases of reconstruction and adaptation of the Bernardine monastery in Wrocław to the Museum of Architecture in the years 1956–1974 by Edmund Małachowicz. The paper presents a brief history of the creation of structures and a brief description of the destruction of buildings after World War II. Rebuilding of the monastery was carried out for nearly 18 years. In all of this period three phases of coming into existence of the complex were isolated. For each of these connection with current trends in the Polish conservation practice have been demonstrated and particularly interesting design solutions have been indicated. The description of each stage of the project was based on previously unpublished archival documentation.