Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

New and interesting Luticola species (Bacillariophyta) from the mangroves of Nosy Be Island, NW Madagascar

Bąk Małgorzata, Kryk Adrian, Peszek Łukasz, Kociolek John P., Bemiasa John, Bemanaja Etienne

Oceanological and Hydrobiological Studies

|

2019

|

Vol. 48, No. 1

13--22

EN

Madagascar is an isolated island characterized by a high degree of endemism at all taxonomic levels. Diatom assemblages of the region are still poorly known and sporadic sampling events in various habitats (e.g. lagoons, mangroves) have revealed a large number of taxa that could not be identified. This study presents detailed descriptions of two new species of Luticola: L. nosybeana and L. madagascarensis, collected from mangrove roots on Nosy Be Island. Comparisons with the described congeners showed that the density of striae in Luticola nosybeana is higher than that in L. belawanensis and proximal raphe endings terminate as irregular, shallow grooves. Luticola madagascarensis differs from L. similis in the shape of proximal raphe endings, which are short and expanded in the latter, while continue with irregular, shallow, elongated L-shaped grooves in L. madagascarensis. Luticola nosybeana and L. madagascarensis can be distinguished under a light microscope by the shape of the central area (bow-tie shaped in L. madagascarensis and deltoid in L. nosybeana) and isolated pores (robust and well visible in L. madagascarensis, poorly discernible in L. nosybeana). The two new species are unique in their habitat preferences: while all known congeners are freshwater, the new species inhabit estuarine mangroves.

2

Sharpeiceras australe sp. nov., replacement name for Sharpeiceras falloti Kennedy, 2013, non Collignon, 1931

Kennedy W. J.

Acta Geologica Polonica

|

2014

|

Vol. 64, no. 1

109--111

EN

Sharpeiceras australe sp. nov. is proposed as the replacement name for Sharpeiceras falloti Kennedy, 2013, non Collignon, 1931, from the Lower Cenomanian of the Morondavo Basin, Madagascar.

3

Lower and Middle Cenomanian ammonites from the Morondava Basin, Madagascar

Kennedy W. J., Walaszczyk I., Gale A. S., Dembicz K., Praszkier T.

Acta Geologica Polonica

|

2013

|

Vol. 63, no. 4

625--655

EN

Lower and Middle Cenomanian ammonite assemblages have been collected on a bed-by-bed basis from localities at Vohipaly and Mahaboboka, Madagascar, as well as from outcrops around Berekata, all in the Morondava Basin, southwest Madagascar. These collections demonstrate the presence of the upper Lower Cenomanian Mantelliceras dixoni Zone and the lower Middle Cenomanian Cunningtoniceras inerme Zone of the north-western European standard sequence. These records indicate that the striking anomalies in the zonal assemblages of the classic divisions of the Madagascan Cenomanian are based on mixed assemblages, rather than a succession that differs radically from that elsewhere in the world. The dixoni Zone fauna is: Desmoceras cf. latidorsatum (Michelin, 1838), Pachydesmoceras kossmati Matsumoto, 1987, Forbesiceras sp., F. baylissiWright & Kennedy, 1984, F. largilliertianum (d'Orbigny, 1841), Mantelliceras cantianum Spath, 1926a, M. dixoni Spath, 1926b, M. mantelli (J. Sowerby, 1814), M. picteti Hyatt, 1903, M. saxbii (Sharpe, 1857), Sharpeiceras sp., S. falloti (Collignon, 1931), S. mocambiquense (Choffat, 1903), S. cf. florencae Spath, 1925, Acompsoceras renevieri (Sharpe, 1857), A. tenue Collignon, 1964, Calycoceras sp., Mrhiliceras lapparenti (Pervinquičre, 1907), Mariella (Mariella) stolizcai (Collignon, 1964), Hypoturrilites taxyfabreae (Collignon, 1964), Turrilites scheuchzerianus Bosc, 1801, Sciponoceras cucullatum Collignon, 1964, and Sciponoceras antanimangaensis (Collignon, 1964). The presence of Calycoceras in a Lower Cenomanian association represents a precocious appearance of a genus typically Middle and Upper Cenomanian in occurrence, and matches records from Tunisia. The inerme Zone yields a more restricted assemblage: Pachydesmoceras kossmati, Forbesiceras baylissi, Acanthoceras sp. juv., Cunningtoniceras cunningtoni (Sharpe, 1855) and Hypoturrilites taxyfabreae.

4

Atrakcje turystyczne północnego Madagaskaru

Łodziński M.

Geoturystyka

|

2007

|

nr 3

5-28

PL

W artykule przedstawiono wybrane atrakcje geoturystyczne północnego Madagaskaru (prowincje Antananarivo,Tomasina, Mahajanga, Antsiranana), m.in. takie jak: kopalnie kamieni szlachetnych i rzadkości mineralogicznych w dolinie Sahatany w rejonie Betafo, przejawy młodego wulkanizmu w rejonie Betafo, przykłady krasu powierzchniowego w klimacie tropikalnym w Parku Narodowym des Tsingy de Bemaraha i w Rezerwacie Specjalnym de l'Ankarana, kopalnie celestynu w okolicach Katsepy, wyspy pochodzenia wulkanicznego i rozwijające się u ich brzegów rafy koralowe: Nosy Be, Nosy Komba, Nosy Tanikely, osadowe formacje skalne w Parku Narodowym de Montagne d'Ambre, czy złoża korundów związane z prowincją wulkaniczną Ambohitra w północnym Madagaskarze. Coraz większa powierzchnia obiektów przyrody ożywionej i nieożywionej zostaje objęta na Madagaskarze prawną ochroną.

EN

The paper presents selected geotouristic attractions of the northern Madagascar (Antananarivo, Toamasina, Mahajanga and Antsiranana provinces) which include e.g. precious stones and mineralogical rarities mines in the Sahatany Valley (Betafo region), examples of young volcanism in Betafo region, examples of tropical surface karst features in des Tsingy de Bemaraha National Park and de l'Ankarana Special Reserve, celestine mines in the vicinity of Katsepy, the Nosy Be, Nosy Komba and Nosy Tanikely volcanic islands rimmed by coral reeft, sedimentary rock formations in de Montagne d'Ambre National Park or corundum deposits in the Ambohitra volcanic province. The number and area of biotic and abiotic nature sites protected by law is systematically growing in Madagascar.

5

Atrakcje geoturystyczne południowego Madagaskaru

Łodziński M.

Geoturystyka

|

2007

|

nr 2

3-22

PL

Artykuł przedstawia krótki opis południowej części Madagaskaru (prowincje Toliara, Fianarantsoa). Opisano w nim wybrane atrakcje geoturystyczne południowego Madagaskaru, które obok przyrody ożywionej są największym skarbem tego kraju m.in. takie jak: półwysep Lokaro z granitowymi formami skalnymi, będącymi przykładem niszczącej działalności morza i wietrzenia w klimacie tropikalnym, klifowe wybrzeże zbudowane z wapieni trzeciorzędowych w Rezerwacie Specjalnym De Cap Sainte Marie & Faux Cap, formacje grupy Sakoa w Rezerwacie Specjalnym De Bezaha Mahafaly, rejon górniczy wydobycia kamieni szlachetnych w okolicach miast Ilakaka i Sakaraha, formy skalne w piaskowcach gondwańskiej formacji Karoo zachowane w Parku Narodowym De I'lsalo, granitoidowe iglice i kopuły tzw. "inselbergi" na wysokogórskim płaskowyżu w centrum wyspy w Parku Narodowym d'Andringitra oraz w masywie Tsaranoro, jak również kopalnie kwarcu w masywie Itremo. Wymienione obiekty geologiczne przyczyniają się do rozwoju turystyki w tej części świata.

EN

The following paper is a brief description of the southern part of Madagascar (Toliara and Fianarantsoa provinces). Geotouristic attractions are described, which, together with animated nature, are the true treasures of the island. These are: the Lokaro Peninsula with granite rocks left after combined action of sea-coast erosion and tropical weathering, cliff coast composed of Tertiary limestones in the Special Nature Reserve De Cap Sainte Marie & Faux Cap, rock formations of the Sakoa Group in Special Nature Reserve De Bezaha Mahafaly, precious stones mining district in the vicinity of Ilakaka and Sakaraha towns, erosional forms curved in Gondwana's Karoo Formation sandstones preserved in the De I'lsalo National Park, granitoid inselbergs in the highland plain of the d'Andringitra National Park located in the center of the Island and in the Tsaranoro Massifas well as quartz mines in the Itremo Massif. These geotouristic sites contribute significantly to the development of tourist industry in Madagascar.