Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Eter tert-butylometylowy

Gradecka D, Czerczak S.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2009

|

Nr 3 (61)

51--74

PL

Eter tert-butylometylowy (MTBE) jest bezbarwną cieczą o nieprzyjemnym zapachu eteru stosowaną głównie w przemyśle petrochemicznym jako składnik benzyn podwyższający liczbę oktanów, a także w niektórych procedurach medycznych, np. do rozpuszczania kamieni żółciowych oraz w reakcjach i analizach chemicznych jako np. rozpuszczalnik w reakcjach polimeryzacji i eluent do chromatografii. Eter tert-butylometylowy ulega szybkiemu wchłanianiu z dróg oddechowych, przewodu pokarmowego i krwi, a nieco wolniej wchłania się przez skórę. Związek nie ulega kumulacji w organizmie, a jego większość jest wydalana w postaci niezmienionej, część może ulegać metabolizmowi i zostać wydalona w postaci innych związków: tert-butanolu, formaldehydu, kwasu mrówkowego i ditlenku węgla. Eter tert-butylometylowy jest zaliczany do substancji skrajnie łatwopalnych – F, R11 i działających drażniąco (Xi) na skórę (R38). U ludzi ostre narażenie na eter tert-butylometylowy o stężeniach nieprzekraczających 270 mg/m3 przez 3 h nie wywoływało żadnych poważnych zmian w stanie zdrowia. Podczas narażenia przewlekłego u pracowników narażanych na eter tert-butylometylowy o stężeniach 0,1 ÷ 98 mg/m3 oraz na inne substancje obecne w powietrzu środowiska pracy (brak danych na temat wielkości stężenia) obserwowano: podrażnienie oczu, błon śluzowych nosa, mdłości, bóle i zawroty głowy. Eter tert-butylometylowy powoduje zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego, które objawiają się stanami narkotycznymi, niezbornością ruchową – ataksją, a także zaburzeniami oddychania. Ponadto eter działa drażniąco na: oczy, błony śluzowe dróg oddechowych i skórę. U myszy narażenie na pary eteru tert-butylometylowego o stężeniach nieprzekraczających 30 000 mg/m3 przez 1 h powodowało zależny od wielkości narażenia, spadek częstości oddychania. Wyliczona wartość RD50 związku wynosi 16 600 mg/m3. Na podstawie danych z toksyczności ostrej (6 h) i długoterminowej (13 tygodni) narażania szczurów F-344 na pary eteru tert-butylometylowego największym nietoksycznym stężeniem związku było stężenie wynoszące 2860 mg/m3. Eter tert-butylometylowy nie wykazuje działania mutagennego w komórkach bakterii i drożdży. Nie indukuje również efektów genotoksycznych w komórkach ssaków narażanych w wa-runkach in vitro i in vivo. Niektóre dane ujawniają słaby potencjał genotoksyczny eteru tert- -butylometylowego w obecności frakcji S9. Eter tert-butylometylowy działa rakotwórczo na zwierzęta. Związek indukował raka i gruczolaka nerek u samców szczurów F-344 narażanych na eter tert-butylometylowy o stężeniu 10 800 mg/m3 przez 105 tygodni oraz gruczolaka wątroby u samic myszy CD-1 narażanych na eter tert-butylometylowy o stężeniu 28 800 mg/m3 przez 18 miesięcy. Po podaniu dożołądkowym związku w dawce 250 lub 1000 mg/kg m.c. u samic szczurów Sprague-Dawley występował statystycznie istotny wzrost częstości białaczek i chłoniaków. Eter tert-butylometylowy wykazywał stosunkowo niski potencjał embrio- i fetotoksyczny oraz niewielki wpływ na rozród zwierząt laboratoryjnych. U szczurów i królików narażanych na eter tert-butylometylowy drogą inhalacyjną o stężeniach nieprzekraczających 28 800 mg/m3 związek działał głównie neurotoksycznie na ciężarne samice, natomiast nie wpływał toksycznie na płody zwierząt. Embriotoksyczne, fetotoksyczne i teratogenne działanie związku obserwowano u potomstwa samic myszy CD-1 narażanych na eter tert-butylometylowy o stężeniach 14 400 lub 28 800 mg/m3. Eter tert-butylometylowy o tych stężeniach powodował zmniejszenie liczby żywych implantacji w miocie, zmniejszenie odsetka męskich płodów oraz zmniejszenie masy ciała młodych i wzrost liczby rozszczepów podniebienia. Do ustalenia wartości NDS (najwyższego dopuszczalnego stężenia) eteru tert-butylometylowego wzięto pod uwagę wartość RD50 (dawka powodująca redukcję akcji oddechowej do 50% wartości należnej) wyznaczoną u myszy na poziomie 16 600 mg/m3. Na podstawie wartości RD50 wartość NDS eteru tert-butylometylowego mieści się w zakresie 166 1660 mg/m3. Postanowiono przyjąć stężenie 180 mg/m3 eteru tert-butylometylowego za wartość NDS związku. Z uwagi na łagodne działanie drażniące związku, obserwowane u ochotników narażanych na eter tert-butylometylowy o stężeniu 270 mg/m3 przez 3 h, przyjęto za wartość NDSCh (najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego) związku stężenie 270 mg/m3. Normatyw oznakowano literą „I” (substancja o działaniu drażniącym).

EN

Methyl tertiary-buthyl ether (MTBE) is a colorless liquid. This substance produces irritation and transiet corneal injury to the eye, and it is an irritant of mucous membranes. Prolonged skin contact produces dermatitis. The proposed maximum exposure limit MAC (TWA) was calculated on the basis of the RD50 value of 16 600 mg/m3. The Expert Group for Chemical Agents recommended MAC of 180 mg/m3 and STEL of 270 mg/m3.

2

Evidence for methyl nitrite as an exhaust component from engines with certain fuels

Joseph P.M.

Archives of Environmental Protection

|

2008

|

Vol. 34, no. 3

21-31

EN

In some areas of the United States (US), asthma prevalence has reached historically unprecedented highs. Three peer-reviewed studies in New York City found prevalence rates among children from 25% to 39%. That is not true in all places. For example, prevalence in Miami, Florida , was estimated to be only 6-10%. A recent study in major cities in Georgia found only 8.5%. One study in California found asthma prevalence was unrelated to local concentrations of criterion pollutants. In the US, all criterion pollutants, including PM2.5, show a downward trend over the last two decades. These facts argue against any significant influence of criterion pollutants in this crisis.These facts suggest that an unrecognized ambient pollutant may be the cause. One important study in southern California in mid-summer measured pulmonary function in children as it was related to outdoor ozone pollution. They found a negative association: higher levels of ozone were associated with improved respiratory function. We call this a "Paradoxical Ozone Association" (POA). Further evidence for a POA appears in seven other studies in Los Angeles, London, Scotland, and southeastern Canada.One plausible explanation for these observations would be the production of methyl nitrite (MN) as an exhaust product of MTBE in gasoline. Unlike ozone, MN is rapidly destroyed by sunlight. All of the POA studies were done in regions with significant methyl ether in gasoline. This explanation is strengthened by the observation that a POA has not been seen in regions without ether in gasoline.A previous AWMA paper proposed a plausible chemical model predicting that MTBE in gasoline will create MN in the exhaust. MN is highly toxic and closely related alkyl nitrites are known to induce respiratory sensitivity in humans. Funding to measure MN has not been available.

3

Oligomeryzacja węglowodorów olefinowych C4 źródłem wysokooktanowych komponentów benzyn silnikowych

Tęcza W., Jamróz M. E., Kijeński J.

Przemysł Chemiczny

|

2007

|

T. 86, nr 4

286-290

4

Monitoring subsurface microbial ecology and demonstrating in situ biodegradation potential using Bio-Sep® Bio-traps

Busch-Harris J. L., Jennings E., Sublette K.L., Roberts K. P., White D. C., Peacock A., Davis G., Ogles D., Holmes W. E., Yang X, Kolhatkar A., Beckmann D., Kolhatkar R.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2006

|

Vol. 13, nr 5

349--372

EN

Monitored natural attenuation can be a successful management strategy for groundwater contamination if requisite microbial and geochemical conditions are present. Subsurface microbial ecology of a contaminated aquifer is often investigated by sampling groundwater from the plume. However, the subsurface microbial ecology of a contaminated aquifer is better represented by in situ biofilms than planktonic organisms. Conventional sampling to collect the sessile subsurface microbial community requires coring of the aquifer sediments. However, the efficiency of extracting viable microorganisms and biomarkers from these sediments varies with site geochemistry. Therefore, we have developed a rapid and efficient microbial-sampling system based on Bio-Sep® technology. Bio-Sep® consists of 3-4 mm diameter spherical porous beads engineered from a composite of 25 % aramid polymer and 75 % powdered activated carbon. These beads encourage microbial growth by providing high internal surface area with low-shear conditions, and by concentrating limiting nutrients within the groundwater environment. Biomarkers can be efficiently extracted from Bio-Sep® to provide measures of viable biomass, redox environment, and microbial community composition. We have introduced Bio-Sep® beads into aquifers contaminated with tetrachloroethylene, BTEX, MTBE, and uranium where we used Bio-Sep® to evaluate the effects of potential remediation amendments and to demonstrate in situ biodegradation. This paper presents a review of the Bio-Sep technology, and its applications for documenting subsurface microbial ecology and bioprocesses in contaminated aquifers.

PL

Monitoring fauny bakteryjnej obecnej w wodach podziemnych jest dogodnym narzędziem w ocenie jakości środowiska. Tradycyjne techniki pobierania próbek wód podziemnych oraz osadów wymagają wykonania odwiertów w celu pobrania żyjących w wodzie mikroorganizmów. W pracy przedstawiono szybki i sprawny system pobierania próbek mikrobowych, korzystający z technologii Bio-Sep®, składający się z kulek porowatych o średnicy 3-4 mm, stwarzających dogodne warunki do wzrostu mikroorganizmów. Kulki Bio-Sep®, zostały wprowadzone do wód zanieczyszczonych tetrachloroetylenem, BTEX, MTBE oraz uranem. W pracy zaprezentowano technologię Bio-Sep® oraz jej zastosowanie.

5

Zagrożenia środowiska tlenowymi komponentami paliw

Śliwka E., Surygała J.

Inżynieria Ekologiczna

|

2002

|

Nr 7

30--35

EN

The problems of environmental impact of gasoline reformulation with oxygenates (alcohols, ethers) have been elucidated. Applications and advantages of MTBE as gasoline component, MTBE toxicity, degradability and cancerogenicity have been discussed. So far there is no safe substitute for MTBE